Sygnatura:
6209 Inne o symbolu podstawowym 6206391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie … (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym)
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Rada Miasta
Data:
2010-01-07
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy
Sędziowie:
Elżbieta Kowalik-Grzanka /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik – Grzanka po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 25 marca 2009 r. Nr […] w sprawie zaopiniowania projektu uchwały Rady Powiatu w sprawie likwidacji Szpitala Powiatu w B. postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie wyroku
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku postanowieniem z dnia 24 maja 2010 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy wskazując, że wnioskodawca nie wykazał, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania tego prawa.W dniu 22 czerwca 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynął sprzeciw od w/w postanowienia, w którym wnioskodawca podniósł, że nie ma dochodów pozwalających na poniesienie kosztów sądowych.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:W świetle art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.Stąd też to na wnioskodawcy ciąży obowiązek stosownego wykazania, iż jego trudna sytuacja materialna uzasadnia wyjątkowe traktowanie.Instytucja prawa pomocy stanowi bowiem odstępstwo od wyrażonej w art. 199 w/w ustawy generalnej zasady, w świetle której, poza wyjątkami określonymi w przepisie szczególnym, strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie sądowoadministracyjnej.Sąd nie jest przy tym zobligowany do prowadzenia jakichkolwiek dochodzeń w sytuacji, gdy pełna ocena stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych z uwagi na postawę wnioskodawcy nie jest możliwa.Takiej oceny nie sposób dokonać w niniejszej sprawie.Skarżący wskazując na brak dochodów i majątku nie wyjaśnił bowiem z czego de facto się utrzymuje.Należy wskazać, że w złożonym wniosku nie zawarto jakichkolwiek danych, które w istocie mogłyby obrazować jego pełną sytuację majątkową.Po drugie, pomimo wyraźnego wezwania – zarządzenie z 15 marca 2010 r. – skarżący nie przedstawił jakiejkolwiek dokumentacji, która potwierdzałaby złą sytuację materialną, na którą wskazuje.Również okoliczności podniesione w sprzeciwie od w/w postanowienia nie zostały poparte dokumentacją uzasadniającą przyznanie prawa pomocy.W reasumpcji uznać należało, iż wnioskodawca w toku prowadzonego postępowania nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.W tym stanie Sąd, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 260 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.