Sygnatura:
6150 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie … (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym)
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Rada Miasta
Data:
2010-08-24
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Anna Sobolewska-Nazarczyk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Sobolewska – Nazarczyk (spr.), po rozpoznaniu w dniu 9 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Ś. i Z. Ś. na uchwałę Rady Miasta Z. z dnia […] października 2006r. nr […] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę

Uzasadnienie wyroku

A. i Z. Ś. w dniu 10 sierpnia 2010r. wnieśli do sądu administracyjnego skargę na uchwałę Rady Miasta Z. z dnia […] października 2006r. nr […] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Z. Skarżonej uchwale zarzucili naruszenie: art. 20 ust.1 w zw. z art. 15 ust.1 i art. 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 32 Konstytucji RP.Skargę poprzedzili wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa z 17 maja 2010r. skierowanym do Rady Miasta Z. W wezwaniu tym skarżący zarzucili, iż uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest niezgodny z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Z.Rada Miasta Z. w odpowiedzi na skargę wniosła o jej odrzucenie wskazując, że jest to już drugie wezwanie skarżących do uchylenia tej samej uchwały nr[…] . Pierwsze wezwanie z dnia 7 lutego 2008r. zostało rozpatrzone w dniu 26 lutego 2008r., wówczas Rada Miasta Z. podjęła uchwałę nr[…] , którą nie uwzględniła wezwania skarżących. Przedmiotowa uchwała została doręczona skarżącym 3 marca 2008r. i od tego dnia rozpoczął bieg trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Skoro w terminie tym skarżący nie skorzystali z prawa do wniesienia skargi, dlatego też wystosowane ponownie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z 17 maja 2010r. jest, zdaniem organu – bezskuteczne.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:Skarga podlegała odrzuceniu.Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U z 2001 roku, Nr 142, poz. 1591 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może – po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia – zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.W myśl natomiast z art. 53 §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.W przedmiotowej sprawie, jak wynika z akt administracyjnych, pierwsze wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wskutek podjęcia uchwały Rady Miasta Z. z dnia […] października 2008r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, skarżący wystosowali w dniu 8 lutego 2008r. Uchwałą Nr […] z dnia […] lutego 2008r. Rada Miasta Z. nie uwzględniła powyższego wezwania. O powyższej uchwale A. i Z. Ś. zostali zawiadomieni 3 marca 2008r. (zwrotne potwierdzenie odbioru). W terminie trzydziestu dni od daty doręczenia tegoż zawiadomienia skarżący nie skorzystali z prawa wniesienia skargi na powyższą uchwalę. Natomiast w dniu 18 maja 2010r. ponownie wezwali Radę Miasta Z. do usunięcia naruszenia prawa i ich interesu prawnego opisaną wyżej uchwałą, a w dniu 10 sierpnia 2010r. złożyli do tutejszego Sądu Administracyjnego skargę na tą uchwałę.W ocenie Sądu ponowne wezwanie skarżących do usunięcia naruszenia prawa z dnia 17 maja 2010r. dotyczące przedmiotowej uchwały nr […] nie może zostać uznane za skuteczne, a bieg terminu do wniesienia przedmiotowej skargi, jak słusznie wywodzi organ w odpowiedzi na skargę, należy liczyć od dnia 3 marca 2008r. Wskazać, bowiem należy, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, że wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia określone w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały jednokrotnie (por. postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2002r., sygn. akt OSA 2/02, publ. ONSA 2003/1/2; postanowienie NSA z dnia 16 stycznia 2009r., sygn. akt II OSK 1954/08, niepubl.). Instytucji wezwania, o której mowa w cyt. art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym nie można zatem traktować jako czynności niewywołującej żadnych skutków prawnych, która może być powtarzana wielokrotnie bez ograniczeń. Przyjęcie takiego poglądu pozbawiałoby takie działanie znaczenia prawnego, byłoby zaprzeczeniem jego istoty i powodowałoby destabilizację obrotu prawnego, zamiast poprawić jego bezpieczeństwo. Takie rozumienie wezwania stawiałoby wnoszących skargi, na podstawie przepisów przewidujących skierowanie wezwania do usunięcia naruszenia prawa w pozycji bardziej uprzywilejowanej, niż inne podmioty wnoszące skargi na podstawie innych przepisów. Ilekroć ustawodawca mówi w przepisach prawnych o środkach odwoławczych, ma na myśli, prawo określonego podmiotu do jednokrotnego wniesienia danego środka od danego aktu administracyjnego. Traktując wezwanie do usunięcia naruszenia jako surogat środka odwoławczego, nie ma jednocześnie podstaw by je traktować inaczej, niż określają to przepisy w stosunku do klasycznych środków odwoławczych w administracyjnym postępowaniu jurysdykcyjnym. Przyjęcie odmiennego poglądu byłoby sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości wszystkich podmiotów wobec prawa. Tym samym, wezwanie do usunięcia naruszenia jest czynnością prawną przysługującą konkretnemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały jednokrotnie (vide: postanowienie NSA z dnia 20 września 2006 r., sygn. akt II GSK 212/06 i 26 lutego 2009 r. II OSK 264/09, a także postanowienie NSA z dnia 13 czerwca 2008 r. w sprawie sygn. akt II OSK 754/08 – LEX nr 506026, postanowienia WSA w Olsztynie z dnia 7 września 2009 r., sygn. akt II SA/Ol 605/09 Wspólnota z 2009 r., nr 38, poz., 16 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 970/09 – LEX nr 530204, 25 listopada 2009 r., II SA/Ol 963/09 – LEX Nr 531743, oraz postanowienie WSA w Łodzi z dnia 14 października 2008 r., sygn. akt II SA/Łd 678/08 – LEX nr 504538).W konsekwencji stwierdzić należy, że skarżący wezwaniem z dnia 7 lutego 2008r. wyczerpali prawną możliwość kwestionowania zaskarżonej uchwały w trybie określonym w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a kolejne wezwanie z dnia 17 maja 2010r. nie mogło wywołać skutku procesowego polegającego na przesunięciu początku biegu terminu do wniesienia skargi. Skoro termin do wniesienia skargi na przedmiotową uchwałę upłynął po upływie 30 dni od daty doręczenia skarżącym uchwały Rady Miasta z dnia […] lutego 2008r., tym samym złożona w niniejszej sprawie – skarga z 9 sierpnia 2010r. została wniesiona z uchybieniem trzydziestodniowego terminie, o którym mowa w art. 53 §2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.W konsekwencji skarga, jako spóźniona, podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy, o czym orzeczono w sentencji.