Sygnatura:
6037 Transport drogowy i przewozy
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Inspektor Transportu Drogowego
Data:
2010-04-26
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Sędziowie:
Grażyna Śliwińska /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 15 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o wstrzymanie wykonania decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] lutego 2010 r. nr […] w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] lutego 2010 r. nr […] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] lutego 2010 r. nr […]
Uzasadnienie wyroku
M. B. (dalej jako skarżący), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] lutego 2010 r. nr […]. Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję […] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] listopada 2009r. nr […] nakładającą na skarżącego karę pieniężną w wysokości […] zł za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.Skarżący wniósł zarazem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, iż kara pieniężna została na niego nałożona niesłusznie, bowiem jeden ze wspólników posiadał licencję i zezwolenie. Wskazał nadto, że w trakcieprowadzonego postępowania wykazał, iż nienależyte działanie i zaniechanie organów administracji spowodowało, że postawiono mu zarzuty, które nie powinny obciążać tylko jego.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo opostępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Ciężar dowodu leży przy tym na wnioskodawcy, który powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że w jego przypadku spełnione zostały przesłanki wskazane w powołanym przepisie. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności należy więc poprzedzić analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w powołanym wyżej przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienie NSA z 18 maja 2004 r. -FZ 65/04). Argumentacja takiego wniosku musi więc być odpowiednia – tzn. wsposób przekonywujący pokazująca konkretne relacje miedzy brakiem wstrzymania zaskarżonej decyzji a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 p.p.s.a. czyli niebezpieczeństwem wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W niniejszej sprawie skarżący nie wykazał we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji żadnych okoliczności świadczących o istnieniu powyższych zagrożeń, ograniczając się do podkreślenia faktu niesłusznego nałożenia na niego kary pieniężnej.Jednakże potencjalna nieprawidłowość zaskarżonej decyzji nie może być argumentem przemawiającym za jej wstrzymaniem. W ramach badania zasadności wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji Sąd nie może bowiem dokonać oceny legalności tej decyzji, gdyż byłoby to przedwczesne, a tym samym niedopuszczalne na tym etapie postępowania (p. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnegoz dnia 21 grudnia 2006 r. sygn. akt I FZ 525/06).Należy także zaznaczyć, iż ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje w ramach instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu kompetencji Sądu do wzywania wnioskodawcy o przedłożenie dodatkowo stosownych dokumentów lub złożenie wyjaśnień, które miałyby uzasadniać potrzebę wstrzymania wykonania decyzji (p. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2010 r. sygn. akt II FZ 391/10).Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż skarżący nie wykazał, że znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki, o których art. 61 § 3 p.p.s.a., mogą zaistnieć w wypadku odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.