Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Kontroli Skarbowej
Data:
2010-06-17
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w części
Sędziowie:
Anna Zaorska /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie – Anna Zaorska po rozpoznaniu w dniu 15 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia […] marca 2010 r. nr […] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzjami ostatecznymi w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 i 2007 r. postanawia – przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych –
Uzasadnienie wyroku
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 200 zł. J. S. (dalej – "Skarżący" lub "Wnioskodawca") wniósł pismo zatytułowane "zażaleniem", które zgodnie z jego treścią zostało potraktowane jako wniosek o przyznanie prawa pomocy. W uzasadnieniu Skarżący wskazał, iż cały jego majątek tj.: nieruchomość o pow. 430 m² zabudowana domem o pow. 400 m² obciążona jest hipoteką przymusową na łączną kwotę 408.515,84 zł oraz hipoteką kaucyjną na kwotę 200.000 zł oraz zajęciami komorniczymi na ok. 200.000 zł, podobnie obciążona jest działka gruntowa w B.. Skarżący wpisany jest do rejestru dłużników niewypłacalnych. Żona Skarżącego otrzymuje emeryturę, po potrąceniach należności, w wysokości ok. 490 zł. Dodatkowo Skarżący wskazał, iż w 2004 r. uległ poważnemu wypadkowi, którego skutki odczuwa do dnia dzisiejszego. Na potwierdzenie załączył obszerną dokumentację medyczną. Skarżący pozostaje pod stałą opieką lekarską i przebywa na zwolnieniach lekarskich. W związku z powyższym nie może podjąć zatrudnienia. W lipcu 2006 r. Skarżący zawiesił prowadzoną działalność gospodarczą.Pismem z 27 lipca 2010 r. Referendarz sądowy wezwał Skarżącego do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF oraz do nadesłania dodatkowych dokumentów dotyczących sytuacji finansowej Wnioskodawcy.We wniosku złożonym na urzędowym formularzu PPF Skarżący powtórzył, iż wnosi o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Wnioskodawca w uzasadnieniu powtórzył wcześniejszą argumentację. Wskazał, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe jedynie z żoną, która uzyskuje emeryturę w wysokości 616 zł netto. Skarżący przebywa na zwolnieniach lekarskich (łącznie 1801 dni), za które nie otrzymał zasiłku chorobowego. Spór w tym przedmiocie toczy się w Sądzie Pracy w B..Mając na względzie powyższe zważono, co następuje.Na podstawie art. 243 § 1 oraz art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej – p.p.s.a.), Sąd może – na wniosek strony – przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. W myśl art. 245 § 2 i § 3 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, a w zakresie częściowym – zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Sąd może natomiast zwolnić osobę fizyczną z części kosztów postępowania, jeśli wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).W niniejszej sprawie Skarżący złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, zatem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.Rozpoznanie skargi przez Sąd zależy od uiszczenia wpisu w kwocie 200 zł.Z oświadczeń Skarżącego wynika, iż on i jego żona utrzymują się jedynie ze świadczenia emerytalnego żony. Wydatki związane z opłatami eksploatacyjnymi oraz leczeniem Wnioskodawcy pokrywa jego syn. Skarżący i jego żona nie posiadają oszczędności. Majątek Skarżącego obciążony jest hipotekami oraz zajęciami komorniczymi. Wnioskodawca wpisany jest do rejestru dłużników niewypłacalnych.Zdaniem Referendarza sądowego, zestawienie wysokości dochodu, którym dysponuje Skarżący i jego żona na zaspokojenie potrzeb życiowych z wysokością cen artykułów pierwszej potrzeby prowadzi do wniosku, że nie jest on w stanie z posiadanych środków pieniężnych ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego.Mając na względzie całość powyższej argumentacji, na podstawie przepisów art. 246 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.