Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Nadzór budowlany
Skarżony organ:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2010-07-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Treść wyniku:
Uchylono decyzję I i II instancji
Sędziowie:
Danuta Strzelecka-KuligowskaHenryk DoleckiMaria Mysiak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Henryk Dolecki,, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 października 2010r. sprawy ze skargi J. F. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] r., nr […] w przedmiocie nakazu rozbiórki I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] r., Nr. […], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej J. F. kwotę […] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie wyroku
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w […] decyzją z dnia[…] r., Nr[…] , wydaną na podstawie art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.) oraz art. 104 K.p.a., orzekł o nałożeniu na J. F. obowiązku rozbiórki garażu posadowionego na działce nr […] w m. […], gm. […].W uzasadnieniu organ I instancji podał, że w dnia 18 lutego 2003 r. zostało wszczęte postępowanie w sprawie samowolnego wybudowania budynku garażowego blaszanego posadowionego na działce o numerze ewidencyjnym […] , obręb […], gmina […]. Właściciel i inwestor J. F. nie uzyskała decyzji o pozwoleniu na budowę na wykonanie ww. robot budowlanych. Roboty rozpoczęła w miesiącu czerwcu 2002 r. i zakończyła w […] r. na podstawie zgłoszenia dokonanego w Urzędzie Gminy […] z dnia 15 kwietnia 2003 r. W związku z tymw dniu 17 marca 2003 r. wydana została decyzja znak: INB.7141-4/2003 umożliwiająca zalegalizowanie opisanych robót budowlanych. Wydanie decyzji nakazującej rozbiórkę przedmiotowego garażu jest skutkiem nie wykonania przez inwestora obowiązku nałożonego wspomnianą wcześniej decyzją.Odwołanie od powyższej decyzji wniosła J. F. wnosząc o jej uchylenie i umożliwienie dostarczenia zastępczej zgody sądu oraz pozostałych wymaganych dokumentów, których nie dostarczenie nie było przez nią zawinione.W uzasadnieniu odwołania wyjaśniła, że do tej pory udało jej się uzyskać zgodę wszystkich współwłaścicieli działki nr […] , z wyjątkiem Z. P.. Dowiedziała się, że aby wypełnić obowiązki nałożone decyzją musi wystąpić do sądu o zgodę zastępczą, czego nie zdążyła uczynić, ponieważ […] r. wydana została decyzja nakazująca rozbiórkę garażu.[…] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanegow […] decyzją z dnia […] r., nr[…] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U.z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) i art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1126 ze zm.) oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 718), po rozpatrzeniu odwołania J. F., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy podał, że wybudowanie na podstawie zgłoszenia obiektu nie wymienionego w art. 28 ustawy Prawo budowlane (nie zwolnionego z obowiązku uzyskania zgody właściwego organu, wyrażonejw formie decyzji administracyjnej) stanowi poważne naruszenie tego przepisu.W takim przypadku (innym niż samowola budowlana określona w art. 48) organ nadzoru budowlanego zobowiązany jest przeprowadzić postępowanie w trybie art. 50 i 51 ustawy Prawo budowlane w celu usunięcia powstałej niezgodności z prawem.W tym celu na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 nakłada na inwestora wykonanie określonego obowiązku, którego spełnienie w wyznaczonym terminie pozwala na ubieganie się przez inwestora o pozwolenie na użytkowanie. W razie niewykonania nałożonego obowiązku, właściwy organ nakazuje rozbiórkę obiektu wybudowanego niezgodnie z przepisami prawa budowlanego.Dalej organ odwoławczy podał, że z akt sprawy wynika, iż inwestor nie wywiązał się z nałożonego obowiązku, nie przedkładając wymaganych dokumentów. Nie wystąpił też do sądu powszechnego w celu uzyskania zgody zastępczej za współwłaścicieli nieruchomości, co mogłoby stanowić podstawę do wystąpieniao zawieszenie postępowania przez organ I instancji.Reasumując organ odwoławczy stwierdził, że decyzja organu I instancji, będąca konsekwencją niewykonania obowiązku, została wydana zgodnie z prawem.W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie J. F. wniosła o rozpatrzenie sprawy i podjęcie niekrzywdzącego postanowienia.W treści skargi opisała ustalony stan faktyczny i dotychczasowy przebieg postępowania.[..] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanegow [..] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:Stosownie do art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153 poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.Przeprowadzone pod tym kątem badanie zaskarżonej decyzji doprowadziłodo uznania przez Sąd, że skarga jest zasadna.Zarówno bowiem zaskarżona decyzja, jak i decyzja ją poprzedzająca, wydane zostały z naruszeniem, poprzez ich zastosowanie w sprawie, przepisów art. 50 ust. 1 pkt 1 oraz art. 51 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1126 ze zm.) – zwanej dalej ustawą.Unormowanie zawarte w art. 51 nawiązuje w ust. 1 do art. 50, co oznacza, że obydwa przepisy regulują ten sam stan faktyczny, a wydawane na ich podstawie decyzje zapadają w tym samym postępowaniu, w którym czynności związanez wydaniem postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych stanowią jego(tj. postępowania) początkowy etap.Zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy, w brzmieniu stanowiącym podstawę wydawania zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji, w przypadkach innych niż określone w art. 48 właściwy organ wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych wykonywanych:1) bez wymaganego pozwolenia albo zgłoszenia lub2) w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź zagrożenie środowiska lub3) w sposób istotnie odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu bądź w przepisach.Analiza przytoczonego przepisu prowadzi do wniosku, że nie znajduje on zastosowania w odniesieniu do ustalonego w przedmiotowej sprawie stanu faktycznego. Nie zaszła bowiem żadna z sytuacji opisanych w jego hipotezie.W szczególności nie można zgodzić się z organami, że skarżąca objęty rozbiórką garaż, wybudowała bez wymaganego pozwolenia albo zgłoszenia.Z akt sprawy wynika i co organy obu instancji przyznają, że skarżąca dokonała właściwemu organowi zgłoszenia zamiaru wybudowania przedmiotowego garażu. Zgłoszenie to przyjęte zostało bez sprzeciwu. Upływ 30-dniowego terminu określonego w art. 30 ust. 2 ustawy skutkował nabyciem uprawnienia do realizacji inwestycji przez osobę zgłaszającą zamiar inwestycyjny. Zgłaszająca, od następnego dnia, po upływie tego terminu była uprawniona, z mocy samego prawa, do rozpoczęcia robót objętych zgłoszeniem, organ zaś – jeżeli do końca 30-dniowego terminu nie doręczy zgłaszającemu sprzeciwu – traci z tą chwilą kompetencję do działania w sprawie, a zgłoszony zamiar inwestycyjny może być realizowany.W żadnym przypadku inwestycja zrealizowana w takich warunkach nie może być uznana za samowolę budowlaną.W związku powyższym niedopuszczalne było prowadzenie w stosunku do skarżącej oraz wybudowanego przez nią garażu postępowania w oparciu o przepis art. 51 ustawy.Uzasadnia to w konsekwencji uchylenie zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej, jako wydanych z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy.Z powyższych względów, Sąd skargę uwzględnił na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Orzeczenie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania oparto o przepis art. 200 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a w przedmiocie wykonalności decyzji o art. 152 tej ustawy.