Sygnatura:
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne:
Budowlane prawo
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2010-06-02
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżoną decyzję
Sędziowie:
Henryk Dolecki /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Dolecki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz,, Sędzia WSA Maria Mysiak, Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 września 2010 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Wojewody Z. z dnia […] r. nr […] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Wojewody Z. na rzecz skarżącej M. J. kwotę […] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie wyroku

Decyzją z dnia […] r. Wojewoda, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania M. J. od decyzji Starosty P. nr […] z dnia […] r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej G. B. pozwolenia na budowę […] wraz z prefabrykowaną kontenerową stacją transformatorową, na działce nr […] w L., obręb S., gm. P. – utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.W uzasadnieniu organ podał, że Starosta P. decyzją z dnia […] r. udzielił pozwolenia na budowę […]. Od decyzji organu I instancji odwołanie złożyła M. J., zarzucając naruszenie art. 7, 77 i 84 kpa poprzez nie wyjaśnienie sprawy, niedopuszczenie dowodów z opinii biegłych i w konsekwencji nieustalenie prawdy obiektywnej oraz art. 9 i 10 kpa poprzez ograniczenie stronie możliwości udziału w sprawie, a także art. 35 Prawa budowlanego poprzez nie sprawdzenie zgodności projektu z wymaganiami ochrony środowiska, oparcie się na decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej dla inwestycji o innych parametrach niż wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia na budowę, wydania decyzji na podstawie niekompletnego wniosku inwestora oraz naruszenie art. 34 Prawa budowlanego poprzez wydanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany nie spełniający wymogów stawianych w tym przepisie oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego i art. 112 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska polegające na wydaniu decyzji pozwalającej na budowę inwestycji naruszającej przepisy prawa w zakresie ochrony środowiska przed hałasem.Organ odwoławczy odnosząc się do podniesionych zarzutów stwierdził, że organ I instancji nie naruszył prawa strony do uczestniczenia w postępowaniu, ponieważ M. J. została prawidłowo poinformowana w zawiadomieniu z dnia […] r. o możliwości zapoznania się i wypowiedzenia co do zebranego materiału dowodowego w terminie 7 dni od daty otrzymania zawiadomienia. Dnia […] r. skarżąca stawiła się w Starostwie P. i udostępniono jej akta sprawy. Następnie akta sprawy udostępniono dnia […] r. pełnomocnikowi skarżącej. Skarżąca, ani jej pełnomocnik w czasie zapoznawania się z aktami sprawy nie zastrzegły, że wniosą uwagi czy złożą stosowne wnioski.Zdaniem organu odwoławczego nie zasadny jest zarzut naruszenia art. 7, 77 i 84 kpa poprzez niedopuszczenie dowodu z opinii biegłego, ponieważ wniosek o dopuszczenie tego dowodu został zgłoszony po wydaniu decyzji. Poza tym w załączonym projekcie budowlanym znajduje się decyzja Burmistrza P. z dnia […] r. (znak: […]) stwierdzająca brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, oraz że planowane przedsięwzięcie jest zgodne z Uchwałą Rady Miejskiej w Policach nr XLII/328/01 z dnia 30 października 2001 r. (Dz. Urzęd. Woj. Zachodniopomorskiego z 2001r. Nr 48 poz. 1313) w sprawie zmian w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego gminy P. w części dotyczącej miejscowości: S., L. Stwierdzono, że planowane przedsięwzięcie nie powinno negatywnie oddziaływać na ludzi i środowisko, a wpływ […] rozpatrywany pod kątem emisji hałasu będzie pomijalny. Ponadto określono, że decyzja ta dotyczy inwestycji polegającej na budowie elektrowni wiatrowej o mocy do […] kW i wysokości wieży do […] m n.p.g. Zatem organ I instancji właściwie przyjął, że planowana inwestycja mieści się w zakresie określonym decyzją Burmistrza P. z dnia […] r. stwierdzającej brak potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.Natomiast odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 35 Prawa budowlanego stwierdzono, że organ I instancji spełnił swoje obowiązki określone w tym przepisie. Organ wydający pozwolenie na budowę ma obowiązek sprawdzić kompletność projektu budowlanego, w tym sprawdzić czy do projektu załączone zostały odpowiednie opinie, uzgodnienia, pozwolenia czy sprawdzenia. Do projektu budowlanego załączono w szczególności decyzję Burmistrza P. z dnia […] r. stwierdzającą brak potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że planowana inwestycja nie powinna oddziaływać na ludzi i środowisko, a jej wpływ pod kątem emisji hałasu będzie pomijalny. W myśl art. 86 ustawy z dnia […] r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227) decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wiąże organ wydający decyzje, o których mowa w art. 72 ust. 1 cyt. Ustawy. Wśród decyzji wymienionych w art. 72 ust. 1 cyt. ustawy wymieniona jest m.in. decyzja o pozwoleniu na budowę.Zgodnie z art. 34 ust. 3 pkt 1 Prawa budowlanego projekt budowlany powinien zawierać projekt zagospodarowania działki lub terenu, sporządzony na aktualnej mapie, obejmujący: określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich. Załączony do projektu budowlanego projekt zagospodarowania terenu spełnia te wymogi. Użyty w tym przepisie zwrot w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich wykorzystywany jest m.in. do sprawdzenia zachowania odległości określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.). Najbliższa zabudowa znajduje się w odległości około […] m. od miejsca posadowienia wieży projektowanej inwestycji, co zostało stwierdzone w karcie informacyjnej przedsięwzięcia, a także w postanowieniu Starosty P z dnia […] r. ([…]) odstępującym od potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko dla przedmiotowego przedsięwzięcia. Projekt zagospodarowania terenu załączony do projektu budowlanego precyzyjnie określa miejsce posadowienia planowanej inwestycji, dzięki czemu skarżąca określiła odległość miejsca posadowienia wieży projektowanej […] od jej zabudowy. Informacje zawarte w projekcie budowlanym przedmiotowej inwestycji są wystarczające do ustalenia obszaru oddziaływania inwestycji. Sprawdzono również zgodność planowanej inwestycji z planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nr […] w obrębie S. Gmina P. znajduje się w obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zmienionym Uchwałą Rady Miejskiej w Policach nr XLII/328/01 z dnia 30 października 2001 r. (Dz. Urzęd. Woj. Zachodniopomorskiego z 2001r. Nr 48 poz. 1313). Zgodnie z tym planem działka nr […] oznaczona jest symbolem terenu […], dla którego w pkt […]. określono ustalenia funkcjonalne "Dopuszcza się lokalizację siłowni wiatrowych z zachowaniem odpowiednich odległości nie powodujących uciążliwości w stosunku do sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej i usługowej". Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego organ architektoniczno-budowlany ma jedynie obowiązek zbadania zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowani terenu, a nie jak podnosi skarżąca z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa. Wojewódzki plan zagospodarowania terenu zawiera jedynie wytyczne dla organów uchwalających miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego i odnosi się do przedsięwzięć o zasięgu wojewódzkim bądź ponadwojewódzkim, zawierającym strategie planowania o zasięgu krajowym. Nie jest on wiążący dla organów architektoniczno-budowlanych przy wydawaniu pozwoleń na budowę.Organ odwoławczy odnosząc się zaś do zarzutu naruszenia art. 112 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.jedn. Dz. U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150) stwierdził, że kwestia badania poziomu hałasu została dokonana w toku postępowania zakończonego decyzją Burmistrza P. z dnia […] r. stwierdzającą brak potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Od tej decyzji M. J. wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które utrzymało decyzję w mocy. Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wydana decyzja ta jest wiążąca dla organów wydających pozwolenie na budowę.Od decyzji z dnia […] r. Wojewody odwołanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyła M. J. wnosząc o jej uchylenie i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na rozstrzygnięcie, tj. art. 7 i 77 k.p.a. polegające na niewyjaśnieniu sprawy w konsekwencji nieustaleniu prawdy obiektywnej, oraz art. 35 Prawa budowlanego polegające na uznaniu, że dokumentacja projektowa, na podstawie której wydano decyzję o pozwoleniu na budowę, jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i wymaganiami ochrony środowiska, gdy w rzeczywistości nie jest. Ponadto skarżąca zarzuciła naruszenie art. 34 Prawa budowlanego polegające na uznaniu, że projekt budowlany spełnia wymagania stawiane w tym przepisie oraz rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, gdy w rzeczywistości ich nie spełnia, oraz zarzuciła naruszenie art. 112 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska polegające na przyjęciu, że inwestycja jest zgodna z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska przed hałasem, gdy w rzeczywistości narusza normy ochrony przez hałasem.W uzasadnieniu podniesionych zarzutów skarżąca podała, że bezsporne jest, iż przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ ma obowiązek zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego sprawdzić m.in. zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi oraz wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Podtrzymała też swoje stanowisko, że załączony do wniosku inwestora projekt zagospodarowania terenu, na którym planowana jest inwestycja nie spełnia wymogów określonych w Prawie budowlanym, rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. nr l20, poz.1133 ze zm.), miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy P., a nadto dodatkowo z obowiązującym aktualnie planem zagospodarowania przestrzennego Województwa. Ustawodawca w art. 34 Prawa budowlanego wskazał, że projekt budowlany powinien zawierać projekt zagospodarowania działki lub terenu, sporządzony na aktualnej mapie, obejmujący między innymi określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układ istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich. Także zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, projekt zagospodarowania działki lub terenu musi zawierać część opisową oraz część rysunkową sporządzoną na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednostkowej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W części rysunkowej projektu należy dokładnie oznaczyć usytuowanie, obrys i układ istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, w tym urządzeń budowlanych z nimi związanych, charakterystycznych rzędnych, wymiarów i wzajemnych odległości obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz ich przeznaczenia, w nawiązaniu do istniejącej zabudowy terenów sąsiednich, rodzaj i zasięg uciążliwości (§ 8 ust. 3 rozporządzenia). Zdaniem skarżącej projekt budowlany przedłożony przez wnioskodawcę nie spełnia tych wymogów. Na mapie załączonej do wniosku zaznaczono punkt, który ma wskazywać położenie obiektu, to jednak takie oznaczenie nie spełnia wymogów określonych w przepisach, albowiem nie pozwala na ustalenie w jakim miejscu powstanie planowana inwestycja. Na planie nie oznaczono odległości elektrowni wiatrowej od granic działki, tym bardziej do istniejących obiektów budowlanych, wymiarów i wzajemnych odległości obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz ich przeznaczenia, w nawiązaniu do istniejącej zabudowy terenów sąsiednich. Już z uwagi na to uchybienie Wojewoda powinien uchylić decyzję organu I instancji. Materialna wada dokumentacji projektowej mogła być wyeliminowana po wezwaniu inwestora przez organ do poprawy dokumentacji na podstawie art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego. Natomiast organ I instancji, zamiast postanowieniem wezwać wnioskodawcę do poprawy wniosku, niesłusznie zaakceptował to uchybienie i wydał decyzję administracyjną, którą organ odwoławczy powinien był uchylić. W ocenie skarżącej nieprawdziwe jest stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że wniosek spełnia wymagania zawarte w art. 34 Prawa budowlanego, Wnioskodawca jedynie w karcie informacyjnej załączonej do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oznaczył orientacyjnie, że […] zostanie usytuowana w odległości około […] m od najbliższej zabudowy, choć swojego oświadczenia nie poparł odpowiednim oznaczeniem na mapie terenu. Także organ odwoławczy nie był w stanie określić faktycznego umiejscowienia inwestycji na planie zagospodarowania terenu, podając, że "w rozpatrywanej sprawie najbliższa zabudowa znajduje się w odległości około […] m od miejsca posadowienia wieży projektowanej inwestycji", choć to, zdaniem organu, "precyzyjnie określa miejsce posadowienia planowanej inwestycji, dzięki czemu skarżąca określiła odległość miejsca posadowienia wieży projektowanej elektrowni wiatrowej od jej zabudowy". Z tym jednak nie można się zgodzić.Zdaniem skarżącej określenie w karcie informacyjnej przedsięwzięcia, położenia inwestycji na około […] m od najbliższej zabudowy nie spełnia wymogów, stawianym dokumentacji projektowej w art. 34 Prawa budowlanego. Inwestor ma obowiązek precyzyjnego oznaczenia położenia inwestycji na planie zagospodarowania terenu, z wyliczeniem odległości od granic działki, czy najbliższej zabudowy, tak aby nie było wątpliwości, w którym miejscu powstanie […]. Warunku tego nie spełnia podanie w karcie informacyjnej określenia "około […] m". Taki stan rzeczy powoduje niepewność w jakiej odległości od granic działki czy najbliższej zabudowy faktycznie powstanie inwestycja. Precyzyjne określenie położenia planowanej inwestycji ma znaczenie nie tylko dla określania warunków zabudowy, ale także przewidywanego oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w zakresie ochrony przed hałasem.Skarżąca podkreśliła, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Województwa w procesie określania lokalizacji elektrowni wiatrowych należy uwzględnić minimalną odległość od zabudowy związanej ze stałym pobytem ludzi, która winna każdorazowo wynikać z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, jednak nie może być mniejsza niż […] m w zależności od usytuowania […] i budynków względem stron świata (str. 147 p.z.p.w.z.). Jest bezsporne, że odległości te nie zostaną zachowane w badanej sprawie. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa nie jest prawem miejscowym, mimo że jest planem o charakterze regionalnym i jest elementem szeroko rozumianego planowania strategicznego, ale ustalenia tego planu muszą być uwzględniane przez organa samorządu terytorialnego w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, z którymi spójne muszą być opracowywane miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z planem zagospodarowania miejscowego gminy P. dla działki […] (oznaczona symbolem […]) określono ustalenia funkcjonalne: "dopuszcza się lokalizację siłowni wiatrowych z zachowaniem odpowiednich odległości nie powodujących uciążliwości w stosunku do sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej i usługowej." Zatem dokumentacja projektowa jest niezgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ponieważ planowana inwestycja nie spełnia warunku położenia w odpowiednie odległości, skoro inwestor nie określił faktycznego położenia obiektu w terenie. Nie zostały także zachowane odległości określone w wojewódzkim planie zagospodarowania terenu, nie jest on wiążący dla organów wydających decyzję o pozwoleniu na budowę, ale jako plan o charakterze regionalnym powinien być stosowany pomocniczo, skoro w planie miejscowym gminy nie wskazano, w jakich odległościach od sąsiedniej zabudowy mogą powstawać tego typu obiekty.Zgodnie z założeniami inwestora elektrownia wiatrowa powstanie w odległości około […] m od terenów oznaczonych jako […] (tereny pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną), na których zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. Nr 120, poz.826) dopuszczalny limit hałasu nie może przekroczyć […] dB. Tymczasem inwestor podaje w karcie informacyjnej przedsięwzięcia, że nawet w odległości […] m od elektrowni emitowany przez nią hałas przekroczy […] dB. Poza tym dopuszczalne limity hałasu muszą być zachowane na całym terenie o określonym przeznaczeniu, a nie jedynie na części terenu zabudowanego budynkiem mieszkalnym, jak sugeruje treść karty informacyjnej i za nią decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach. Nie jest możliwe, aby wieża wiatrowa, która może być usytuowana w odległości około […] m od najbliższej zabudowy i w odległościach około […] m od terenów pod zabudowę jednorodzinną, spełniała normy hałasu, nawet przy poziomach określonych przez samego wnioskodawcę.W ocenie skarżącej decyzje organu obu instancji naruszają art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego, ponieważ organ administracyjny ma obowiązek sprawdzić zgodność projektu z wymaganiami ochrony środowiska, a tego obowiązku organ I instancji nie dopełnił, zaś organ odwoławczy niesłusznie stwierdził, że warunek został spełniony z uwagi na załączenie do dokumentacji projektowej decyzji Burmistrza P. z dnia […] r. o uwarunkowaniach planowanego przedsięwzięcia na środowisko. Powinnością organu rozpatrującego sprawę jest sprawdzenie zgodności projektu z wymogami ochrony środowiska. Wprawdzie decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wiąże organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę, co wynika z art. 86 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, jednak przepis ten należy interpretować w ten sposób, że związanie organu wydającego decyzję o pozwoleniu na budowę polega na tym, że nie może on pominąć żadnych obowiązków i uprawnień wynikających z decyzji środowiskowych. Jeżeli zaś w jego przekonaniu, któryś z elementów tego rozstrzygnięcia narusza prawo, nie może przejść nad nimi do porządku dziennego, ale w celu doprowadzenia istniejącego stanu do zgodnego z prawem musi zawiadomić organ właściwy do wszczęcia postępowania weryfikującego (wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 k.p.a. lub stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 k.p.a.) i w przypadku jego wszczęcia, w oparciu o art. 97 § 1 k.p.a. zawiesić postępowanie do czasu zakończenia postępowania, w którym oceniana jest prawidłowość decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Tym bardziej, że decyzja ta, stwierdzająca brak potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania na przedsięwzięcie jest wadliwa, ponieważ nie została poprzedzona wydaniem opinii przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska, zważywszy, że inwestycja może znacząco wpływać na obszar Natura 2000.Z treści art. 35 Prawa budowlanego, zdaniem skarżącej, wynika, że organ nie może ograniczyć postępowania wyjaśniającego do sprawdzenia czy w dokumentacji dotyczącej projektu została załączona decyzja o uwarunkowaniach środowiskowych przedsięwzięcia. Ustawodawca w art. 35 pkt 1 ust. 1 Prawa budowlanego określając obowiązki organu celowo posłużył się sformułowaniem "w szczególności", tak aby zobowiązać organ do zbadania zgodności przedsięwzięcia z wymogami ochrony środowiska. Powołany przepis koresponduje z treścią art. 2 ust. 1 Dyrektywy 85/337, który przewiduje obowiązek przeprowadzenia przez państwa członkowskie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i który zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-290/03 należy interpretować w ten sposób, że nakłada on obowiązek przeprowadzenia takiego postępowania, jeśli w przypadku wieloetapowego postępowania w sprawie wydania zezwolenia w trakcie etapu drugiego okazuje się, że przedsięwzięcie może znacząco oddziaływać na środowisko, w szczególności z powodu jego charakteru, rozmiaru lub lokalizacji. Jednak organ administracji zaniechał sprawdzenia czy planowana inwestycja jest zgodna z prawem. Pomięto fakt, że w dokumentacji projektowej brak jest wyników specjalistycznych badań akustycznych określających poziom emitowanego hałasu do środowiska. Podawane przez inwestora wartości hałasu, wskazane także w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, nie można uznać za rzeczywiste, bowiem nie przedstawił on żadnych badań akustycznych, na podstawie których organ administracji mógłby ustalić, czy jego inwestycja będzie spełniała wymogi ochrony środowiska.W karcie informacyjnej przedsięwzięcia inwestycyjnego określono, że wysokość wieży wyniesie do […] m.n.p.g. i do tej wysokości podane zostały rozmiary oddziaływania inwestycji, jednak w opisie technicznym projektu z […] r. określono wysokość wieży na […] m, wysokość zawieszenia rotora na […] m i całkowitą wysokość wieży ponad poziomem terenu na […] m. Wprawdzie w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach określono, że dopuszczalne limity hałasu nie zostaną przekroczone przez obiekt o wysokości do […] m, to jednak nie można zgodzić się z tym, że obniżenie źródła hałasu (poruszających się śmigieł wiatraka) nie wpłynie na poziom hałasu. Zmniejszenie odległości od źródła hałasu wpływa na wartość emitowanego hałasu, dlatego po zmianie projektu budowlanego organ administracji powinien wezwać inwestora do uzupełnienia wniosku o odpowiednie badania poziomu hałasu, albo dopuścić dowód z opinii biegłych w celu ustalenia, czy zmiana nie doprowadziła do przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu. W przypadku zmiany projektu budowlanego organ administracji powinien rozważyć, czy zmiana ta nie dotyczy zakresu objętego opiniami i uzgodnieniami innych organów. Stanowiska innych organów odnoszą się bowiem do konkretnego projektu objętego wnioskiem, a jego zmiana może pociągać za sobą konieczność przedłożenia do akt sprawy nowych uzgodnień i opinii (wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 lutego 2009r., II SA/Kr 1212/08).Poza tym z karty informacyjnej oraz decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wynika, że dopuszczalne standardy jakości środowiska w zakresie hałasu, przyjęte dla potrzeb prognozowanego klimatu akustycznego w porze dziennej (godz. 6-22) wynoszącego 50 dB oraz w porze nocnej ( godz. 22-6) – 40 dB dla terenów pod zabudowę mieszkaniową, a dla terenów wypoczynkowych i rekreacyjnych na poziomach odpowiednio 55 dB i 45dB, zostaną przekroczone. Przepisy planu miejscowego obejmują ochroną akustyczną tereny leżące w sąsiedztwie elektrowni wiatrowych. Zdaniem skarżącej głębszej analizy wymaga ewentualna lokalizacja […], skoro z dokumentów wynika, że określone w prawie miejscowym standardy jakości środowiska w zakresie ochrony przed hałasem nie zostaną spełnione na granicy z nieruchomościami sąsiednimi.Skarżąca nadto wskazała, że nie zbadano wpływu specyficznego okresowego zacienienia, a także efektu refleksów powstających od poruszających się […], a także oddziaływania inwestycji na nieruchomości sąsiednie. Z uwagi jednak na brak norm w tym zakresie, zgodnie z treścią art. 33 Prawa budowlanego do wniosku o wydanie decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę, należy załączyć opinię specjalisty w tym zakresie. Tym bardziej, że w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie uwzględniono w ogóle tego aspektu oddziaływania inwestycji na nieruchomości sąsiednie. Brak określenia, w jaki sposób elektrownia może ograniczać światło słoneczne, a refleksy świetlne negatywnie wpływać na samopoczucie przebywających w pobliżu ludzi i zwierząt, powoduje niemożliwość wydania decyzji z powodu niewyjaśnienia sprawy.Według skarżącej nie można przyjąć, że projekt inwestycji zgodny jest z planem miejscowym i wymaganiami ochrony środowiska. Problem ten wymagał niewątpliwie co najmniej zauważenia i omówienia, a pomijając go oba organy naruszyły art. 7 i 77 kpa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie nie znajdując podstaw do zmiany swego stanowiska.Odpowiedź na skargę złożył również uczestnik postępowania, wnosząc o oddalenie skargi.Następnie zarówno skarżąca jak i uczestnik postępowania (inwestor), złożyli pisma procesowe, uzupełniając argumentację przedstawioną wcześniej.Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył , co następuje:Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej sprawowanej pod względem zgodności z prawem. Sądowa kontrola zaskarżonej decyzji dokonana według kryterium zgodności z prawem dała podstawę do stwierdzenia, że skarga zasługuje na uwzględnienie.Zasadny jest zarzut skarżącej naruszenia art. 7 i 77 k.p.a., ponieważ w toku postępowania organy administracji publicznej winny działać w sposób praworządny i podejmować wszelkie czynności do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, mając na uwadze interes społeczny. Przepis ten oraz art. 77 § 1 kpa nakazują organom zebrać w sposób wyczerpujący i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Funkcjonowanie zasady prawdy w postępowaniu administracyjnym zobowiązuje organ do szczególnej staranności w wyjaśnieniu wszystkich faktów istotnych dla sprawy. W szczególności organ jest zobowiązany dokonać wszechstronnej oceny okoliczności konkretnego przypadku na podstawie analizy całego materiału dowodowego, a stanowisko wyrażone w decyzji uzasadnić tak jak wymagają tego przepisy procedury administracyjnej. Ustalenia faktyczne nie można traktować jako obiektywne jeżeli są oparte na niekompletnym materiale dowodowym.W rozpatrywanej sprawie istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia ma kwestia odległości planowanej inwestycji od zabudowań skarżącej, ponieważ oddziaływanie inwestycji, a przede wszystkim emitowany przez nią poziom hałasu, maleje wraz ze wzrostem odległości. Skarżąca zarzuca, że odległość ta nie została prawidłowo ustalona, z poza tym znaczenie ma zarówno odległość planowanej inwestycji od granic jej nieruchomości jak i odległość od budynków mieszkalnych.W decyzji z dnia […] r., nr […], organ I instancji nie określił odległości dzielącej planowaną […] od nieruchomości skarżącej, aczkolwiek w sentencji decyzji zawarte jest stwierdzenie, że obszar oddziaływania obiektu, o którym mowa w art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego obejmuje działki należące do inwestora, a także nieruchomość nr […], należącą do skarżącej. W karcie informacyjnej przedsięwzięcia, w pkt 7 dotyczącym emisji hałasu znajduje się sformułowanie, że zidentyfikowano najbliższą zabudowę mieszkaniową "na poziomie […] m". Natomiast w postanowieniu z dnia […] r. Starosty […], zawarte jest stwierdzenie, że najbliższa zabudowa znajduje się w odległości […] m od miejsca inwestycji, a także "hałas słyszalny emitowany w warunkach pracy ciągłej przez […] będzie poniżej […] dB w odległości równej […] m", zaś w postanowieniu z dnia […] r., […], Burmistrza P. mowa jest o hałasie emitowanym w warunkach pracy ciągłej "poniżej […] dB w odległości równej […] m". W uzasadnieniu decyzji organu II instancji stwierdzono, że najbliższa zabudowa znajduje się "około […] m od posadowienia wieży".Zasadny jest zatem zarzut, że brak jest jednoznacznego określenia odległości dzielącej planowaną inwestycję od nieruchomości skarżącej. Zgodnie z art. 34 ust. 1 i 3 pkt 1 Prawa budowlanego projekt budowlany powinien zawierać: projekt zagospodarowania działki lub terenu, sporządzony na aktualnej mapie, obejmujący: określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich.Artykuł 34 Prawa budowlanego został uszczegółowiony w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. Nr 120, poz. 1133 ze zm.) w którym § 7 ust. 1 stanowi, że wymagania rozporządzenia dotyczące projektu zagospodarowania działki lub terenu i projektu architektoniczno-budowlanego należy spełnić z zachowaniem przepisu art. 34 ust. 2, uwzględniając w szczególności cechy danego obiektu budowlanego, takie jak przeznaczenie, sposób użytkowania, usytuowanie, rozmiary, sposób i zakres oddziaływania na otoczenie i złożoność rozwiązań technicznych, oraz rodzaj i specyfikę obiektu budowlanego. Nadto w myśl § 8 ust. 3 pkt 2 powołanego rozporządzenia część rysunkowa projektu zagospodarowania działki powinna określać granice działki budowlanej lub terenu, usytuowanie, obrys i układ istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, w tym urządzeń budowlanych z nimi związanych, z oznaczeniem wejść i wjazdów oraz liczby kondygnacji, charakterystycznych rzędnych, wymiarów i wzajemnych odległości obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz ich przeznaczenia, w nawiązaniu do istniejącej zabudowy terenów sąsiednich, rodzaj i zasięg uciążliwości, zasięg obszaru ograniczonego użytkowania, układ komunikacji wewnętrznej przedstawiony w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej komunikacji zewnętrznej, określający układ dróg wewnętrznych, dojazdów, bocznic kolejowych, parkingów, placów i chodników, w miarę potrzeby przekroje oraz profile elementów tego układu, charakterystyczne rzędne i wymiary.Spełnienie powyższych wymogów zobowiązany jest kontrolować organ wydający pozwolenie na budowę (art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego). W rozpoznawanej sprawie ten wymóg nie został spełniony, ponieważ na części rysunkowej projektu zagospodarowania działki nie wskazano odległości planowanej inwestycji od nieruchomości skarżącej, co w konsekwencji uniemożliwia precyzyjne ustalenie zakresu oddziaływania na tą nieruchomość i sąsiednie. Nie wskazano "…wzajemnych odległości obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz ich przeznaczenia, w nawiązaniu do istniejącej zabudowy terenów sąsiednich, rodzaj i zasięg uciążliwości, zasięg obszaru ograniczonego użytkowania, …". Warunku tego nie spełniają załączniki nr […] (zdjęcia satelitarne – k. […] akt administracyjnych), na których długopisem zaznaczono miejsce usytuowania planowanej inwestycji. Zatem ustalenie dotyczące kwestii oddziaływania inwestycji zostały dokonane z naruszeniem prawa. Dodatkowo należy stwierdzić, że w wypadku kilku źródeł hałasu ([…]) efekt dźwiękowy jest kumulowany, a nie pomijalny. Ta kwestia w rozpoznawanej sprawie ma charakter arbitralnego stwierdzenia, nie popartego odpowiednimi ustaleniami. Nadto zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dopuszczalna jest lokalizacja siłowni wiatrowych, ale z zachowaniem odpowiednich odległości nie powodujących uciążliwości w stosunku do sąsiedniej zabudowy mieszkaniowej i usługowej.W związku z powyższym, mając na uwadze charakter naruszenia prawa, a mianowicie art. 7 i 77 k.p.a. oraz art. 34 i 35 Prawa budowlanego, uchylono tylko decyzję organu II instancji, ponieważ nie ma potrzeby przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ odwoławczy, działając w trybie art. 136 k.p.a. winien ustalić jaka jest odległość planowanej inwestycji od zabudowy mieszkaniowej skarżącej, a także od granic jej nieruchomości, co pozwoli na prawidłowe ustalenie zasięgu oddziaływania elektrowni wiatrowej. Ewentualnie też w zależności od wyników pomiarów przeprowadzić inne dowody potrzebne do rozstrzygnięcia sprawy, lub gdy okaże się to niezbędne na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.Wobec powyższego, skoro do wyjaśnienia sprawy niezbędne jest dokonanie istotnych ustaleń, Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit.a,c w związku z art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji.