Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2010-08-30
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Treść wyniku:
Zwolniono od kosztów sądowych
Sędziowie:
Jolanta Skowronek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Jolanta Skowronek po rozpoznaniu w dniu 21 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia […] r. nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych postanawia: zwolnić skarżącego z obowiązku uiszczania kosztów sądowych.

Uzasadnienie wyroku

Wnioskiem z dnia 15 września 2010 r., nadesłanym do tut. Sąduw odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia należnego od wniesionej skargi wpisu sądowego w kwocie […] zł, skarżący A. C. domagał się zwolnienia od kosztów sądowych.W uzasadnieniu powyższego wskazał, iż wspólne gospodarstwo domowe prowadzi z żoną i synem w wieku 23 lat, który jeszcze studiuje. Ponieważ prowadzona przez skarżącego działalność gospodarcza nie przynosi dochodów, jedynym źródłem utrzymania całej rodziny są dochody żony wynoszące średnio 1.693,00 zł. Natomiast ponoszone wydatki obejmują opłaty za telefon (88,34 zł), UPC (59,99 zł), energię elektryczną (109,29 zł), gaz (281,63 zł za dwa miesiące) oraz czynsz (367,27 zł). Ponadto na skarżącym ciąży szereg zaległości, których nie jest w stanie spłacić, a dotyczących składek na ubezpieczenie społecznei zdrowotne w łącznej kwocie 65.369,10 zł (vide: pismo ZUS z dnia 15 kwietnia 2010 r.), podatku VAT w wysokości 117.550,41 zł (vide: zaświadczeniez Urzędu Skarbowego z dnia 24 marca 2010 r.) oraz grzywien wielkości3.150,00 zł (vide: informacja z Sądu Rejonowego w B. z dnia […] 2010 r.). Jednocześnie bank w związku z niespłaconym zadłużeniem wynoszącym 4.608,60 zł wypowiedział zawartą umowę kredytu (vide: pismo z dnia 30 marca 2010 r.). Tymczasem wykazana w ramach prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej podstawa opodatkowania za ostatnie sześć miesięcy wynosiła 1.383,00 zł, 149,00 zł, 546,00 zł, 292,00 zł, 265,00 zł i 118,00 zł, podczas gdy poniesione koszty uzyskania przychodu zamykały się w kwocie 3.620,20 zł. Podobnie w ubiegłym roku podatkowym mimo wypracowanego przychoduw kwocie 400.407,33 zł, działalność ta – w związku z poniesionymi kosztami jego uzyskania w wysokości 403.185,23 zł – przyniosła stratę wynoszącą 2.777,90 zł. Jedynie jego żona w ramach prowadzonej działalności zadeklarowała przychód rzędu 710.078,33 zł, który po potrąceniu kosztów jego uzyskania w kwocie 671.119,22 zł przyniósł dochód wielkości 38.959,11 zł.Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej okoliczności zważono,co następuje.Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zgodnie z art. 245 § 3 cyt. ustawy zwolnienie strony skarżącejod kosztów sądowych następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku koniecznego utrzymania siebie i rodziny.Użyte w cytowanym wyżej przepisie pojęcie "wykazać" należy rozumieć jako udowodnić, przedstawić w sposób przekonywujący, pokazać, unaocznić. Odnosi się ono do wnioskodawcy, co oznacza, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, że zachodzą przesłanki przemawiające na rzecz przyznania prawa pomocy ciąży bezpośrednio na stronie, która powinna wyjaśnić w sposób nie budzący żadnych wątpliwości swoją sytuację finansową i możliwości płatnicze. Instytucja prawa pomocy ma bowiem charakter wyjątkowy dlatego też może być stosowana jedynie w wypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, gdy wnioskodawca nie posiada żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania. Tylko bowiem w takim przypadku istnieją racjonalne powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na pozostałych współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu Państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia strony skarżącej z obowiązku ich ponoszenia (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2005 r. sygn. akt FZ 478/04, niepubl.).Dokonana w tym kontekście analiza stanu rodzinnego i majątkowego wnioskodawcy przemawia za uwzględnieniem zgłoszonego żądania. Zasadność złożonego wniosku rozpatruje się bowiem w dwóch aspektach – z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, a z drugiej strony wysokości środków, którymi ona dysponuje. Mając zatem na uwadze to, iż skarżący posiada zaległości w podatkach, które na dzień 24 marca 2010 r. wynosiły 117.550,41 zł oraz w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych na kwotę 65.369,10 zł, co więcej, że ciąży na nim pozostałado spłaty grzywna w wysokości 3.150,00 zł, a wykazana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podstawa opodatkowania za ostatnie sześć miesięcy wynosiła 1.383,00 zł, 149,00 zł, 546,00 zł, 292,00 zł, 265,00 zł i 118,00 zł, natomiast poniesione koszty uzyskania przychodu zamykały się w kwocie 3.620,20 zł, uznać należało, iż skarżący zasługuje na dofinansowanie z budżetu Państwa, gdyż prawo pomocy jest właśnie taką formą dotowania. W ocenie rozpoznającego wniosek wysokość zadeklarowanej kwoty miesięcznego przychodu i wskazanych obciążeń daje podstawy do pozytywnego rozpoznania złożonego wniosku w zakresie odpowiadającym żądaniu wnioskodawcy. Poniesienie kosztów sądowych zarówno w tej jak i w równolegle prowadzonych sprawach prowadziłoby bowiem do poniesienia znacznego uszczerbkuw koniecznym utrzymaniu tak skarżącego jak i jego rodziny. Tym bardziej, że wszyscy zamieszkują w wynajmowanym 38 metrowym mieszkaniu, za które miesięcznie ponoszą opłaty w wysokości 367,27 zł. Wprawdzie żona wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiąga dochody wynoszące średnio 1.693,00 zł (vide: treść formularza zawierająca oświadczenieo stanie majątkowym i dochodach złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej, określonej w art. 233 § 1 Kodeksu karnego, za podanie nieprawdziwych danych lub zatajenie prawdy), niemniej jednak te nie mogą być uznane za wystarczające. Łączna kwota wpisów, do których uiszczenia skarżący został zobowiązany wynosi bowiem 34.435,00 zł.Wobec powyższego, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 w zw. zart. 258 § 3 oraz art. 245 § 1 i § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono orzec jak w sentencji.