Sygnatura:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Hasła tematyczne:
LasyEwidencja gruntów
Skarżony organ:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego
Data:
2010-07-26
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Treść wyniku:
Uchylono decyzję I i II instancji
Sędziowie:
Anna JaroszBożena Popowska /przewodniczący/Donata Starosta /sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Popowska Sędziowie WSA Donata Starosta (spr.) WSA Anna Jarosz Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi R. W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. z dnia […] czerwca […] r. nr […] w przedmiocie zmiany w ewidencji gruntów i budynków I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Rawickiego z […] marca […] r. o nr […]; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. na rzecz R. W. kwotę 200 zł (dwieście) tytułem zwrotu kosztów postępowania; III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Uzasadnienie wyroku
Decyzją z dnia […] marca […] r. (nr […]). Starosta R. orzekł o przywróceniu klasoużytku na części pierwotnej działki gruntu nr 44 położonej w S., a obecnie na działkach nr […],[…],[…], będących własnością Pana R. W. w ten sposób, że z klasy oznaczonej symbolem LZ (grunty zadrzewione i zakrzewione) dla działek nr […] oraz nr […] oraz z klasy oznaczonej symbolem PS VI (pastwiska trwałe) dla działki nr […], wpisano użytki o symbolu Ls V (las) dla działki nr […] o powierzchni […] ha, dla działki nr […] o powierzchni […] ha, dla działki nr […] o powierzchni […] ha (k. 23-25 akt administracyjnych).W uzasadnieniu powyższej decyzji Starosta wskazał, że w związku z pismem Burmistrza Gminy Rawicz z dnia […] października […] r. nr […] w sprawie przywrócenia stanu formalnoprawnego na części działki nr […] położonej w S., oznaczonej symbolem Ls, przeprowadzono kontrolę zapisów ewidencji gruntów i budynków. Podczas kontroli stwierdzono, że na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w R. (sygn. akt I Ns 487/08) z dnia […] listopada […] r. w sprawie zniesienia współwłasności nieruchomości położonej w S. przy ul. L., stanowiącej działkę nr […] o powierzchni […] ha, według załączonego projektu wykonanego przez geodetę, stanowiącego integralną część postanowienia, dokonano wpisów w operacie ewidencji gruntów i budynków dotyczących pierwotnej działki nr […], w tym części dotyczącej działek nr […],[…],[…]. Wpisy oprócz wydzielenia działek dotyczyły również zmiany klasoużytków. Wnioskiem z dnia […] stycznia […] r. Pan R. W. zwrócił się do Starostwa Powiatowego w R. o uwidocznienie w operacie ewidencji gruntów i budynków zmiany wynikającej z postanowienia Sądu Rejonowego w R., załączając wykaz zmian ewidencyjnych dotyczących działki nr 44, będący częścią składową opracowania przyjętego do powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego pod nr […]. Przed podziałem działka nr […] posiadała w części oznaczenia użytków jako: RVI (grunty orne), Psi (pastwiska trwałe), B-Ps VI (użytki rolne zabudowane), Ls IV i Ls V (użytki leśne), Ws (grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi). Geodeta dokonując podziału działki nr […] m. in. na działki nr […],[…],[…] zmienił oznaczenia tych użytków na działkach nr […],[…] na Lz (grunty zadrzewione i zakrzewione) oraz na działce nr […] na PS VI (pastwiska trwałe), ponieważ stwierdził, że stan użytków gruntowych w przedmiotowej nieruchomości wykazywany w operacie ewidencyjnym jest rozbieżny ze stanem faktycznym. Z kolei w czasie kontroli ustalono, że dla części pierwotnej działki nr […], z której powstały działki nr […],[…],[…] prowadzony jest Uproszczony Plan Urządzenia Lasów nie stanowiących własności Skarbu Państwa na okres od […] stycznia […]r. do […] grudnia […] r., nr […], zatwierdzony przez Wojewodę Wielkopolskiego. W postępowaniu dowodowym ustalono, że w okresie od dnia […] stycznia […] r. do chwili obecnej Gmina R. nie uchwaliła ani nie przystąpiła do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego pierwotną działkę nr […], z którego wynikałoby, że teren posiada zgodę na przeznaczenie na cele nieleśne, a fakt ten jest powszechnie znany. W dokumentach w Starostwie Powiatowym w R. dotyczących nadzoru nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa nie stwierdzono zgody marszałka województwa wielkopolskiego na zmianę przeznaczenia przedmiotowych gruntów leśnych na cele nieleśne, który to wymóg wynika z art. 7 ust. 2 pkt 5 oraz ust. 3 ustawy z dnia 5 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. 2004 r., nr 121, poz. 1266 e zm., zwana dalej ustawą o ochronie gruntów).Odwołanie od powyższej decyzji złożył Pan R. W. wskazując na naruszenie podstawowych zasad postępowania administracyjnego, w tym zasady praworządności, poprzez wydanie decyzji niezgodnej z obowiązującym stanem prawnym oraz zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów administracji przez wydanie dwóch skrajnie różnych decyzji w odniesieniu do tego samego adresata, wydanych na tle takich samych stanów faktycznych i w oparciu o ten sam materiał dowodowy. Odwołujący się wskazał również na naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. 2005 r., nr 240, poz. 2027 ze zm., zwana dalej ustawą) w zw. z § 44 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. 2001 r., nr 38, poz. 454, zwanego dalej rozporządzeniem) polegające na przyjęciu, że Starosta uprawniony jest do wydawania w zakresie objętym ewidencją gruntów i budynków decyzji o charakterze konstytutywnym, podczas gdy w istocie uprawniony jest jedynie do wydawania decyzji o charakterze deklaratoryjnym, wydawania decyzji o przywróceniu klasoużytku działki, podczas gdy w istocie uprawniony jest on jedynie do wydawania decyzji o dokonaniu wpisu lub o odmowie jego dokonania, weryfikowania merytorycznego kontrolowania treści dokumentów będących podstawą wpisu do ewidencji gruntów i budynków, podczas gdy w istocie nie dysponuje on żadnymi uprawnieniami kontrolnymi w tym zakresie oraz naruszenie art. 619 kpc polegające na przyjęciu, że Sąd orzekając o zniesieniu współwłasności gospodarstwa rolnego nie ma uprawnienia do szczegółowego i zgodnego z aktualnym stanem faktycznym określenia składników objętego podziałem gospodarstwa rolnego, podczas gdy w istocie jest to obowiązkiem Sądu. Biorąc pod uwagę powyższe zarzuty odwołujący się wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia (k. 1-3 akt administracyjnych).Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. decyzją z dnia […] czerwca […] r. (nr […]) utrzymał w mocy decyzję organu I instancji (k. 14-18 akt administracyjnych).W uzasadnieniu organ odwoławczy zauważył, że zmian danych ewidencyjnych działki nr […] w zakresie przebiegu granic, powierzchni oraz użytków gruntowych dokonano w oparciu o zgłoszenie zmiany danych złożonego przez odwołującego się, będącego właścicielem działek nr […], nr […], nr […]. Zgłoszenie zmiany wpłynęło do organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków […] stycznia […] r. wraz z postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia […] listopada […] r., sygn. akt […] w sprawie zniesienia współwłasności nieruchomości położonej w S. przy ul. L., stanowiącej działkę nr […] o powierzchni […] ha i z projektem podziału nieruchomości. Projekt podziału nieruchomości wykonany został przez geodetę na potrzeby postępowania sądowego, stanowiąc integralną część postanowienia, zawierając jednocześnie wykaz zmian danych ewidencyjnych. Geodeta w ramach zgłoszonej pracy geodezyjnej dokonał zmian użytków gruntowych z lasu (Ls IV i Ls V) na użytek: grunty zadrzewione i zakrzewione oraz pastwiska trwałe, ponieważ ich stan wykazany w operacie ewidencyjnym był rozbieżny ze stanem faktycznym na gruncie. Praca geodezyjna związana z opracowaniem mapy z projektem podziału została zgłoszona w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, zarejestrowana pod nr […] i przyjęta po kontroli do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.Z kolei na podstawie informacji przekazanej przez Burmistrza Gminy R. o nieprawidłowościach związanych ze zmianą użytków w odniesieniu do pierwotnej działki nr […], w szczególności naruszeniu przepisów art. 7 ust. 1 i ust. 2 pkt 5, art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów, Starosta R. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie zmiany użytków gruntowych w operacie ewidencji gruntów i budynków. O wszczęciu postępowania prawidłowo zawiadomiony został właściciel działek nr […],[…] i […], w odniesieniu do których wprowadzone zostały zmiany. Ewidencję gruntów i budynków w części dotyczącej lasów prowadzi się z uwzględnieniem przepisów o lasach. Nie jest zatem dopuszczalne dokonywanie w operacie ewidencyjnym zmian w zakresie terenów leśnych wbrew planom urządzania lasów. Z tego powodu zasadnym było przywrócenie zapisów użytku gruntowego "las" sprzed dokonanej zmiany niezgodnie z obowiązującym zapisem art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. 2005 r., nr 45, poz. 435 ze zm., zwana dalej ustawa o lasach). Natomiast samo opracowanie geodezyjne i kartograficzne przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, zawierające wykaz zmian danych ewidencyjnych, w analizowanej sprawie, nie jest dokumentem wystarczającym do dokonania zmian (§ 46 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia), jak przyjął organ I instancji w 2009 r. Nietrafny jest również zarzut odwołującego się odnośnie mocy wiążącej dla organu administracji geodezyjnej i kartograficznej postanowienia sądu cywilnego w sprawie zniesienia współwłasności nieruchomości, w odniesieniu do zmian użytków gruntowych. Postanowienie Sądu Rejonowego reguluje bowiem stan prawny nieruchomości dzielonej, poprzez określenie zasięgu prawa własności powierzchni nowo wydzielonych działek oraz przypisanie ich nowym właścicielom. Akt ten nie rozstrzyga w swojej treści o rodzajach użytków gruntowych, wyodrębnionych w poszczególnych działkach.W skardze do sądu administracyjnego R. W. zaskarżył w całości decyzję organu II instancji, zarzucając jej naruszenie podstawowych zasad postępowania administracyjnego, w tym zasady praworządności poprzez wydanie decyzji niezgodnej z obowiązującym stanem prawnym oraz zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów administracji przez wydanie dwóch skrajnie różnych decyzji w odniesieniu do tego samego adresata, wydanych na tle takich samych stanów faktycznych i w oparciu o ten sam materiał dowodowy. Skarżący wskazał również na naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy w zw. z § 44 rozporządzenia polegające na przyjęciu, że Starosta uprawniony jest do wydawania w zakresie objętym ewidencją gruntów i budynków decyzji o charakterze konstytutywnym, podczas gdy w istocie uprawniony jest jedynie do wydawania decyzji o charakterze deklaratoryjnym, wydawania decyzji o przywróceniu klasoużytku działki, podczas gdy w istocie uprawniony jest on jedynie do wydawania decyzji o dokonaniu wpisu lub o odmowie jego dokonania, weryfikowania merytorycznego kontrolowania treści dokumentów będących podstawą wpisu do ewidencji gruntów i budynków, podczas gdy w istocie nie dysponuje on żadnymi uprawnieniami kontrolnymi w tym zakresie oraz naruszenie art. 619 kpc polegające na przyjęciu, że Sąd orzekając o zniesieniu współwłasności gospodarstwa rolnego nie ma uprawnienia do szczegółowego i zgodnego z aktualnym stanem faktycznym określenia składników objętego podziałem gospodarstwa rolnego, podczas gdy w istocie jest to obowiązkiem Sadu. Wskazując na powyższe Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości (k. 3-7 akt sądowych).W uzasadnieniu skarżący powołując się na art. 22 ust. 1 ustawy podkreślił, że Starosta nie ma kompetencji do wydawania decyzji kreujących stan prawny nieruchomości objętych ewidencją gruntów i budynków, a tym samym w żaden sposób nie może on swoją decyzją dowolnie zmieniać oznaczenia klasoużytku gruntu, nie dysponując do tego dokumentami źródłowymi uzasadniającymi dokonanie takiej zmiany. Decyzje Starosty są w tym zakresie tylko decyzjami technicznymi o charakterze deklaratoryjnym. Skarżący zakwestionował nadto pogląd organu II instancji, zgodnie z którym postanowienie Sadu Rejonowego w R. dotyczące zniesienia współwłasności działki nr 44 nie pozostaje wiążące dla organów administracji. Zgodnie z art. 319 § 1 kpc, w postępowaniu o zniesienie współwłasności gospodarstwa rolnego, Sąd ustala jego skład i wartość, w szczególności obszar i rodzaj nieruchomości wchodzących w skład tego gospodarstwa oraz obszar i rodzaj nieruchomości stanowiących już własność współwłaścicieli i ich małżonków. Warunki te zostały spełnione w przedmiotowym postanowieniu Sądu Rejonowego. Tym samym rozstrzygało ono o rodzaju użytków rolnych wchodzących w skład wyodrębnionych działek. Dlatego Starosta zobowiązany był do respektowania w tym zakresie postanowienia Sądu, a co za tym idzie, wpisania dokonanych rzeczonym postanowieniem zmian do rejestru gruntów i budynków. Podkreślić należy, że jeżeli w ocenie Starosty postanowienie Sądu Rejonowego było błędne, to powinien on zaskarżyć to postanowienie w formie zażalenia do sądu Okręgowego.Skarżący podniósł nadto, że Starosta, dokonując w rejestrze zmiany klasoużytków (w oparciu o postanowienie Sądu Rejonowego) był następnie związany swoją decyzją i nie mógł w tym samym stanie faktycznym i prawnym wydać drugiej decyzji, sprzecznej z poprzednią. Dokonanie tego rodzaju zmiany stanowiło naruszenie art. 110 kpa oraz podstawowych zasad postępowania administracyjnego.W odpowiedzi na skargę z dnia 22 lipca 2010 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł o jej oddalenie, powołując się w głównej mierze na argumentację przedstawioną w uzasadnieniu swojej decyzji z dnia 2 czerwca 2010 r. (k. 10-12 akt sądowych).Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Skarga zasługiwała na uwzględnienie, chociaż z innych przyczyn, aniżeli podał Skarżący.Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej ppsa) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Stosownie natomiast do art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sadów administracyjnych (Dz. U. 2002 r., nr 153, poz. 1269 ze zm.), kontrola dokonywana przez sądy administracyjne sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Wynikający z przywołanych regulacji zakres kognicji sądów administracyjnych ograniczony został do kontroli sfery prawnej zaskarżonej decyzji administracyjnej. Ewentualne stwierdzenie uchybień w działaniu administracji publicznej obliguje sąd od uchylenia decyzji, stwierdzenia jej nieważności, bądź też stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa (art. 145 ust. 1 ppsa).Jednocześnie zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawa prawną. Wniesienie skargi do sądu administracyjnego powoduje jedynie wszczęcie postępowania sądowego, w trakcie którego sąd zobowiązany jest do wzięcia pod uwagę z urzędu wszelkich naruszeń prawa, jakich dopuściły się organy administracji publicznej. W tym sensie należy zauważyć, że granice zaskarżenia nie pokrywają się z granicami rozpoznania skargi przez sąd administracyjny. Te ostatnie będą zawsze szersze od zakresu zaskarżenia. Sformułowanie zawarte w art. 134 § 1 p.p.s.a., że sąd administracyjny "nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi" nie oznacza tylko zezwolenia i uprawnienia tego sądu do wykroczenia poza granice zaskarżenia, lecz również jego obowiązek (T. Woś, w: T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005 r., str. 434).Przechodząc do rozpoznania niniejszej sprawy, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, przez ewidencję gruntów i budynków rozumie się jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami. Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy dla obszaru całego kraju zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych, obejmujące zbiory danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, dotyczące ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości). W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się powszechnie, że zapisy w ewidencji gruntów mają jedynie charakter techniczno-deklaratoryjny. Rejestr odzwierciedla aktualny stan prawny nieruchomości, ma charakter deklaratoryjny a nie konstytutywny. Nie może zatem rozstrzygać sporów co do prawa własności gruntu, ani nadawać prawa do nieruchomości. Poprzez żądanie wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów nie można dochodzić ani udowadniać swoich praw właścicielskich (wyrok WSA w Warszawie z dnia 22.06.2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 698/07, lex nr 351329, wyrok WSA w Lublinie z dnia 29.01.2009 r., sygn. akt III SA/Lu 420/08, lex nr 531028).Prowadzenie ewidencji gruntów i budynków oraz gleboznawczej klasyfikacji gruntów ustawodawca powierzył zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy starostom. Szczegółowy zakres wynikających z tego obowiązków starosty został określony w § 44 rozporządzenia. Natomiast zgodnie z § 46 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia, z urzędu wprowadza się zmiany w ewidencji gruntów i budynków wynikające z ewidencji publicznych prowadzonych na podstawie innych przepisów. We wszystkich tych przypadkach, kiedy aktualizacja operatu ewidencyjnego wymaga wyjaśnień zainteresowanych lub uzyskania dodatkowych dowodów, starosta powinien wszcząć z urzędu i przeprowadzić postępowanie administracyjne, a jego efekcie wydać decyzję w sprawie (§ 47 ust. 3 rozporządzenia). Przedmiotowa decyzja ma przy tym charakter deklaratoryjny, tzn. potwierdzający określone stany prawne i faktyczne wynikające z zebranych w trakcie postępowania wyjaśniającego dokumentów i innych dowodów istotnych w sprawie (D. Felcenloben, Wpis do katastru nieruchomości jako instytucja prawna, "Rejent" 2010 r., z. 5, str. 44-45).Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy ewidencję gruntów i budynków, w części dotyczącej lasów, prowadzi się z uwzględnieniem przepisów o lasach. Obowiązek uwzględnienia w ewidencji gruntów i budynków ustalenia planów urządzenia lasu i uproszczonych planów urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasu został nałożony na organy ewidencyjne w art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz.U 2004 r., nr 121, poz. 1266 ze zm.). Obowiązek aktualizowania danych objętych ewidencją gruntów i budynków, podlega ograniczeniu w stosunku do zmian dotyczących ustalania granic i powierzchni lasów. Zmiany te nie mogą być dokonywane wbrew planom urządzania lasów, które stanowiąc szczególny rodzaj planów zagospodarowania przestrzennego takich terenów i przesądzają o treści wpisów w ewidencji gruntów. Plan urządzania lasu zawiera bowiem, nie tylko opis, ale także zestawienie powierzchni lasów i gruntów do zalesienia. Przy czym lasem w rozumieniu cytowanego przepisu jest także grunt pozbawiony drzew i krzewów oraz runa leśnego. Grunt taki stanowi las, o ile zostanie objęty planem urządzenia lasu i na tej podstawie został oznaczony symbolem "Ls" w ewidencji gruntów i budynków ( wyrok NSA z dnia 23.07.2008 r., sygn. akt I OSK 1077/07, lex nr 496231).Odnosząc powyższe uwagi do przedmiotowej sprawy, Starosta R. pismem z dnia […] r. (nr […]) został zawiadomiony przez Burmistrza Gminy R. o dokonaniu zmiany przeznaczenia części działki nr […], położonej w S., w wyniku podziału zatwierdzonego postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia […] listopada […] r. (sygn. akt […]). Na tej podstawie Starosta w sposób prawidłowy wszczął postępowanie administracyjne z urzędu, działając zgodnie z § 46 ust. 2 rozporządzenia oraz zawiadamiając o tym Burmistrza Gminy R. pismem z dnia […] r. (nr […] – k. 13 akt administracyjnych). Jednocześnie Starosta pismem z dnia […] r. zawiadomił Skarżącego o wszczęciu postępowania administracyjnego z urzędu w sprawie przywrócenia klasoużytków na części pierwotnej działki gruntu nr 44, położonej w S., a obecnie na działkach nr […],[…] oraz […] (nr […] – k. 1 akt administracyjnych).W trakcie prowadzonego postępowania Starosta ustalił, że dla części pierwotnej działki prowadzony jest Uproszczony Plan Urządzenia Lasów nie stanowiących własności Skarbu Państwa na okres od […] r. do […] r. (nr […] – k. 7-11 akt administracyjnych). Starosta w sposób prawidłowy ustalił ciążący na nim obowiązek uwzględnienia w prowadzonej ewidencji gruntów i budynków obowiązywania powyższego planu, co wynika z art. 20 ust. 3a ustawy w zw. z art. 20 ust. 2 ustawy o lasach. Starosta należycie ustalił również, że w okresie od dnia […] r. do chwili obecnej Gmina Rawicz nie uchwaliła, ani nie przystąpiła do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego pierwotną działkę nr […], z którego wynikałoby, że teren posiada zgodę na przeznaczenie na cele nieleśne. Zgody na zmianę przeznaczenia przedmiotowych gruntów na cele nieleśne nie wyraził nadto Marszałek Województwa Wielkopolskiego, pomimo posiadanej w tym przedmiocie kompetencji dekodowanej z art. 7 ust. 2 pkt 5 ustawy o ochronie gruntów.Reasumując tę część rozważań, w rozpoznawanej sprawie Starosta w sposób prawidłowy wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie przywrócenia klasoużytków na części pierwotnej działki gruntu nr […]. Jednakże wydana w sprawie decyzja z dnia […] r. o przywróceniu klasoużytku na części pierwotnej działki gruntu nr […], utrzymana następnie w mocy decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia […] czerwca […] r. oparta została na niepełnych ustaleniach stanu faktycznego sprawy. Zgodnie z § 45 ust. 2 w zw. z § 35 pkt 3 rozporządzenia, źródłami danych ewidencyjnych niezbędnymi do aktualizacji operatu ewidencyjnego są m. in. wyniki terenowych pomiarów geodezyjnych. Tymczasem z załączonego w aktach sprawy Uproszczonego Planu Urządzenia Lasów wynika, że obejmuje on jedynie […] ha powierzchni leśnej należącej do Skarżącego (k. 8 akt administracyjnych). Starosta nie ustalił w postępowaniu administracyjnym, czy Uproszczony Pan Urządzenia Lasów, który nie obejmuje ogółu gruntów należących do Skarżącego, obejmuje swoim zasięgiem wydzielone Sądu Rejonowego w R. z dnia […] r. (sygn. akt […]), działki o nr […],[…],[…]. Granice przedmiotowego planu nie zostały zakreślone na mapie podziału nieruchomości, sporządzonej przez geodetę K. K. (k. 16 akt administracyjnych), ani też na mapie załączonej do rzeczonego planu (k. 7 akt administracyjnych). Zauważyć należy ,że działka o nr […] jeszcze przed podziałem sądowym tylko w obszarze […] ha była przeznaczona na gospodarkę leśną (k.8 akt administracyjnych. Natomiast cała jej powierzchnia wynosiła […] ha. Mając na uwadze powyższe Sąd w pkt 1 wyroku uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty R. z dnia […] r. (nr […]).Organy administracji publicznej w ramach ponownie prowadzonego postępowania administracyjnego powinny dokonać szczegółowego ustalenia stanu faktycznego sprawy z uwzględnieniem granic geodezyjnych w obrębie których został sporządzony Uproszczony Plan Urządzenia Lasów, a następnie z urzędu wziąć pod uwagę poczynione ustalenia przy prowadzeniu ewidencji gruntów i budynków i dokładnie oznaczyć na czytelnych mapach geodezyjnych, położenie działek R. W. w relacji do obszaru Uproszczonego Planu Urządzania Lasów.W pkt 2 wyroku Sąd działając na podstawie art. 200 p.p.s.a. zasądził od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. na rzecz Skarżącego 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Na koszty w niniejszej sprawie złożyła się tylko powyższa kwota 200 zł, którą Skarżący uiścił tytułem wpisu od skargi (§ 2 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. 2003 r., nr 221, poz. 2193 ze zm.).W pkt 3 wyroku Sąd działając na podstawie art. 152 p.p.s.a. określił, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. Oznacza to, że nie wywołuje ona skutków prawnych, które wynikają z jej rozstrzygnięcia, od chwili wydania wyroku, mimo że wyrok uchylający tę decyzję nie jest jeszcze prawomocny (wyrok NSA z dnia 29.07.2004 r., sygn. akt OSK 591/04, ONSAiWSA 2004 r., nr 2, poz. 32).