II SA/Rz 866/10 – Postanowienie WSA w Rzeszowie


Sygnatura:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2010-09-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
Sędziowie:
Joanna Zdrzałka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu w dniu 27 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] lipca 2010 r., nr […] w przedmiocie nałożenia obowiązku dostarczenia ekspertyzy stanu technicznego budynku gospodarczego w związku z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia – postanawia – odmówić wstrzymania wykonanie zaskarżonego postanowienia oraz postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] czerwca 2010r., Nr […].

Uzasadnienie wyroku

Postanowieniem z dnia […] lipca 2010 r. Nr […] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] czerwca 2010 r. znak: […] nakładające na J. Z. i M. R. obowiązek dostarczenia w terminie do 15 września 2010 r. ekspertyzy stanu technicznego budynku gospodarczego zlokalizowanego na działce nr ewid. 2740 w Z. wraz z określeniem zakresu robót niezbędnych jakie należy wykonać w celu doprowadzenia budynku do odpowiedniego stanu technicznego, zgodnego z prawem.Z powyższym postanowieniem nie zgodził się J. Z. i skargą z dnia 26 sierpnia 2010 r. zaskarżył ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Skarżący wniósł także o wstrzymanie wykonania postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] czerwca 2010 r., utrzymanego postanowieniem […] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] lipca 2010 r. do czasu rozpatrzenia skargi przez Sąd.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, zważył co następuje:Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej jako P.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Z treści wniosku skarżącego wynika, że dotyczy on także wstrzymania postanowienia organu I instancji, zatem Sąd mając na uwadze treść art. 61 § 3 P.p.s.a. rozpoznał wniosek również w tym zakresie.Przyjmuje się, że niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionegoi wyegzekwowanego świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takim wypadku, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem (por. J. P. Tarno – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz, Warszawa 2006, s. 190).Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego ma charakter wyjątkowy, a jego warunkiem jest uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę istnienia przesłanek wymienionych w cytowanym art. 61 P.p.s.a.Należy przy tym zaznaczyć, iż na tym etapie postępowania Sąd nie dokonuje oceny zaskarżonego postanowienia. Zostanie bowiem ono poddane odrębnemu badaniu pod kątem zgodności z obowiązującym porządkiem prawnym.Art. 61 § 3 P.p.s.a. zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając obowiązku ich udowodnienia, przy czym uprawdopodobnienie nie może z reguły opierać się na samych twierdzeniach strony. Jednakże to na stronie wnioskującej ciąży obowiązek wykazania, że zachodzą warunki uzasadniające wstrzymanie określonego aktu. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności. Rzeczą zaś Sądu jest zbadanie, czy argumenty przedstawione przez stronę przemawiają /lub nie/ za wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu. Przy takim badaniu wniosku i argumentów strony Sąd winien dodatkowo rozważyć z urzędu, czy nie zachodzą inne okoliczności uzasadniające wniosek.Zgodnie z utrwalonym w doktrynie poglądem "…do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy.(…) Brak uzasadnienia wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej uniemożliwia jego merytoryczną ocenę – por. post. NSA z 18 maja 2004r. FZ 65/04 (niepubl.)" – (patrz: J.P. Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi- Komentarz" – Wydawnictwo LexisNexis Warszawa 2006 – wydanie 2 – str. 188).Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż wniosek J. Z., nie zasługuje na uwzględnienie.Wnioskodawca poza wskazaniem, iż obowiązek przedłożenia ekspertyzy łączy się z koniecznością poniesienia znacznych nakładów finansowych, których obecnie nie posiada, w żaden sposób nie wykazał na czym konkretnie niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub powstania trudnych do odwrócenia skutków miałoby polegać. Obowiązek wykazania konkretnego niebezpieczeństwa i jego uprawdopodobnienia leży po stronie wnioskodawcy. Nie wystarczy zatem samo stwierdzenie o poniesieniu znacznych kosztów związanych ze sporządzeniem ekspertyzy stanu technicznego budynku, bez przytoczenia konkretnych okoliczności – jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie.Nałożony postanowieniem obowiązek dostarczenia ekspertyzy stanu technicznego budynku gospodarczego był wynikiem konieczności zabezpieczenia budynku przed dalszą destrukcją, usunięciem uszkodzeń i stanu zagrożenia bezpieczeństwa ludzi i mienia. Sąd uznał, iż charakter i okoliczności sprawy powodują, że podnoszone przez skarżącego argumenty dotyczące sytuacji materialnej i skutków finansowych związanych z wykonaniem ekspertyzy, nie mogą stanowić przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia i nie mają charakteru trudnych do odwrócenia skutków.Stwierdzić zatem należy, że skarżący składając wniosek nie wykazał ustawowych przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia organu I i II instancji.Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzekł jakw sentencji postanowienia.