Sygnatura:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2010-10-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Oddalono wniosek
Sędziowie:
Michał Kujawa /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Michał Kujawa po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku […] sp. z o.o. w […] o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w […] z dnia […] sierpnia 2010r., nr […] w przedmiocie lokalizacji punktu gry na automatach o niskich wygranych postanowił: oddalić wniosek.
Uzasadnienie wyroku
W dniu 13 października 2010r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynął wniosek (formularz PPPr) […] sp. z o.o. w […] o przyznanie prawa pomocy. Ponieważ w pkt. 4 wniosku nie zaznaczono w jakim zakresie wnioskowano o udzielenie prawa pomocy to należy przyjąć, że chodzi o zwolnienie od kosztów sądowych, gdyż Spółka we własnym zakresie ustanowiła profesjonalnego pełnomocnika – adwokata T. U. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych – eksploatacji automatów do gier na monety. Spółka podała, że wysokość kapitału zakładowego wynosi 1.000.000,00 zł, wartość środków trwałych 5.465.522,64 zł, wysokość straty za ostatni rok obrotowy według bilansu 186.325,73 zł zaś na koncie bankowym zostało zgromadzonych 260.328,63 zł. W uzasadnieniu wniosku Spółka zaakcentowała, że za poprzedni rok obrotowy poniosła stratę z tytułu prowadzonej działalności.Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zważył, co następuje:Należy zaznaczyć, iż prawo pomocy polega na tym, iż strona zostaje zwolniona przez Sąd od kosztów sądowych oraz uzyskuje uprawnienie do udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu bez ponoszenia jego wynagrodzenia i wydatków ( art. 244 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.)Przepis art. 245 p.p.s.a. przewiduje możliwość przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w sytuacji, kiedy osoba prawna wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 2 pkt 1 p.p.s.a.). Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym (art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a.) następuje w sytuacji, jeżeli osoba prawna wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.W wyniku dokonanej analizy sytuacji finansowej strony skarżącej należało uznać, iż wnioskodawczyni nie wykazała, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku w funkcjonowaniu Spółki. Wpływ na takie rozstrzygnięcie miało to, iż skarżąca w oświadczeniu o majątku i dochodach podała, że wprawdzie za ostatni rok obrotowy uzyskała stratę i boryka się z trudnościami finansowymi, jednakże obecnie ma dodatnie saldo na rachunku bankowym. Zresztą kwota zdeponowanych środków znacznie przewyższa wysokość straty. Przy podanych powyżej kwotach należało stwierdzić, że uiszczenie przez stronę wpisu sądowego nie zakłóci jej płynności finansowej, gdyż wpis jest uiszczany jednorazowo po to aby zainicjować postępowanie sądowoadministracyjne.Natomiast to na wnoszącym wniosek spoczywa wykazania, że nie posiada środków bądź też ma jakieś problemy finansowe. W przedmiotowej sprawie ta przesłanka nie zachodzi, gdyż w uzasadnieniu wniosku strona wskazała, iż ma środki zgromadzone na rachunku bankowym.Poza tym wymaga podkreślenia, że udzielenie stronie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście niemożliwe. Przyjęcie przez stronę skarżącą innego priorytetu w wydatkach nie może stanowić podstawy do uznania, że Skarb Państwa winien kredytować wydatki związane z prowadzeniem przez stronę skarżącą procesów sądowych tym bardziej wówczas, gdy posiada ona środki pieniężne.Mając na uwadze powyższe ustalenia postanowiono jak w sentencji.
Powrót do