Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane: I FSK 735/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2007-02-16
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Józef Gach /przewodniczący sprawozdawca/
Krystyna Kutzner
Maja Chodacka
Maria Zawadzka

Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 172/07 | | POSTANOWIENIE Dnia 9 października 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: NSA Józef Gach (spr.), Sędzia: WSA Maria Zawadzka, Asesor: WSA Maja Chodacka, Protokolant: Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2008 r., sprawy ze skargi "P" Firmy […] spółka z o.o. w K., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia […] Nr […], w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r., postanawia: skargę odrzucić
Uzasadnienie: Pismem z dnia 6.12.2007 r. (k. akt sądowych nr 32) pełnomocnik strony skarżącej, tj. "P" Firma […] sp. z o.o., został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenie pełnego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało prawidłowo doręczone w dniu 18.12.2007 r. (k. akt sądowych nr 92). W wyznaczonym terminie pełnomocnik skarżącej spółki nie przedłożył pełnego odpisu z KRS.
Sąd natomiast ponowił wezwanie, wykonując zarządzenie sędziego sprawozdawcy z dnia 17.01.2008 r, pismem z dnia 18.01.2008 r., które zostało prawidłowo doręczone w dniu 24.01.2008 r. W zakreślonym terminie pełny odpis z Rejestru Przedsiębiorców KRS został złożony (oryginał).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Ponowne wezwanie było zbędne.
Zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, póz. 1270, ze zm. – zwanej dalej "p.p.s.a.") przedstawiciel ustawowy lub organ albo osoby, o których mowa w art. 28, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. Jak wynika z treści art. 28 p.p.s.a. chodzi tutaj o organy bądź inne osoby uprawnione do reprezentowania osób prawnych.
Takie braki formalne mogą być konwalidowane, a mianowicie stosownie do art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, to przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Z kolei w myśl art. 58 § 1 pkt 3 Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych. Jak słusznie podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 21.07.2008 r. (sygn. akt l FSK 930/08) art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. stanowi lex specialis w stosunku do art. 49 §§ 1 i 2 p.p.s.a. i ma zatem pierwszeństwo zastosowania.
Jak podkreśla się to w literaturze, wnoszący pismo w sposób nie budzący wątpliwości powinien zostać pouczony o skutkach nieusunięcia braków formalnych pisma w terminie. Brak takiego pouczenia lub jego niedokładność powodująca wątpliwość co do prawidłowości wezwania o uzupełnienie jej braków wyklucza możliwość zastosowania rygoru pozostawienia pisma bez rozpoznania względnie jego odrzucenia – por. post. SN z 9 czerwca 1999 r., III RN 6/99 (OSNAPiUS 2000, nr 9, póz. 343).
Należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zachodziła sytuacja określona hipotezą normy z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., gdyż pełnomocnik skarżącej spółki załączył do skargi jedynie odpis skrócony z KRS w formie nie uwierzytelnionej kserokopii (k. akt sądowych nr 7 i nast), która zgodnie z art. 47 § 2 p.p.s.a. nie mogła zostać uznana za odpis, o którym była mowa w wezwaniu. Zwykła kserokopia nie może być bowiem, w przeciwieństwie do oryginału, uznana za dokument skutecznie wskazujący umocowanie osoby do działania za osobę prawną. Odpisami bowiem w rozumieniu tego przepisu mogą być, poza oryginałem, jedynie uwierzytelnione fotokopie bądź uwierzytelnione wydruki poczty elektronicznej.
Natomiast wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi zawierało jasne i klarowne oznaczenie dokumentu, który miał zostać złożony, zakreślenie terminu (co do którego podkreśla się, iż jest to termin ustawowy, którego nie można zmienić) oraz pouczenie o rygorze odrzucenia skargi. Jak podkreślił to NSA w postanowieniu z dnia 21.07.2008 r. (sygn. akt l FSK 930/08), oceniając pod względem formalnym właśnie przedmiotowe wezwanie z dnia 6.12.2007 r., odpowiadało ono wymogom formalnym określonym w art. 49 § 1 p.p.s.a. Nie zostało sformułowane wadliwie, zawierało wyznaczone ustawą niezbędne elementy, a ponadto nie musiało zawierać uzasadnienia ani wyszczególnienia podstawy prawnej.
Wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi zostało zatem wystosowane prawidłowo, zaś pełnomocnik skarżącej spółki nie wypełnił wezwania Sądu w wyznaczonym terminie, tj. do dnia 27.12.2007 r. Tym samym, zgodnie z jednoznacznie brzmiącą dyspozycją normy art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., skargę należało odrzucić.
Z tych powodów Sąd postanowił jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku