Sygnatura:
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części, wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne:
Administracyjne postępowanie
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2010-10-12
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Jarosław Stopczyński /sprawozdawca/Jolanta Augustyniak-Pęczkowska /przewodniczący/Mirosława Kowalska
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędzia WSA Jarosław Stopczyński ( spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Foks – Skopińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M.P. i M.P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] września 2010 r. znak […] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego skargę oddala
Uzasadnienie wyroku
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia […] września 2010r.([…]) po rozpoznaniu odwołania M.P. i M.P. od decyzji Wojewody […] z dnia […] czerwca 2010r nr […] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej Galerii […] Spółka z o.o. pozwolenia na realizację inwestycji pn. Przedsięwzięcie […] umorzył postępowanie odwoławcze.W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego podniósł, że stroną w postępowaniu w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę może być, zgodnie z art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, inwestor bądź właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu budowanego. Skarżący w niniejszym postępowaniu nie posiadają przymiotu, strony bowiem nie są żadnym z podmiotów określonych w tym przepisie. Nie mogą wywodzić go z okoliczności, że byli dzierżawcami części dworca w […]. Umowa dzierżawy została im bowiem wypowiedziana ze względu na planowane rozpoczęcie modernizacji dworca, z czym skarżący nie zgadzają się.Podnosząc powyższe okoliczności organ umorzył postępowanie odwoławcze na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 Kpa.Decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaskarżyli M.P. i M.P. zarzucając jej naruszenie art. 28 ust 2 Prawa budowlanego, poprzez przyjęcie, że nie są stronami postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, a w konsekwencji niezasadne umorzenie postępowania odwoławczego na podstawie art. 138 § 1 Kpa.Powołując się na w/w zarzut skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji, oraz o zasądzenie solidarnie na ich rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przypisanych.W uzasadnieniu skargi podkreślono m. in., że:1) pod pojęciem " zarządcy nieruchomości" należy rozumieć również podmiot, na rzecz którego ustanowiono prawo użytkowania nieruchomości na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego.2) skarżący posiadają interes prawny albowiem oddana im została do używania część nieruchomości położona wewnątrz budynku obecnego dworca , a więc bezsprzecznie znajdująca się w obszarze oddziaływania projektowanego obiektu,3) niesłusznie organ powołał się na fakt, iż umowa dzierżawy została skarżącym wypowiedziana, gdyż skarżący z zasadnością tego wypowiedzenia nie zgodzili się wnosząc pozew o ustalenie istnienia stosunku dzierżawy,4) od decyzji o lokalizacji spornego przedsięwzięcia skarżący również wnieśli odwołanie ( które do tej pory nie zostało rozpoznane),5) Prezydent […] wydał decyzję nr […], mocą której zatwierdził projekt budowlany i udzielił M. i M.P. pozwolenia na budowę, a następnie decyzją z dnia […] grudnia 1997r. wydał skarżącym pozwolenie na użytkowanie perfumerii "[…]" na dworcu PKP w […] ( obie w/w decyzje stały się ostateczne i nadal funkcjonują w obrocie prawym),6) aby mogło dojść do rozbiórki obiektu budowlanego skarżących konieczne jest wyeliminowanie z obrotu prawnego w/w decyzji.7) decyzja o pozwoleniu na budowę przedsięwzięcia […] zwiera w sobie również rozstrzygnięcie o rozbiórce obiektów budowlanych, a problematyka określenia kręgu stron, które mogą wziąć udział w takim postępowaniu, winna być rozważana nie tylko w oparciu o art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego ,8) w niniejszej sprawie musi mieć zatem zastosowanie art.. 28 Kpa.W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.Sąd zważył co następuje:Artykuł 28 ust 2 Prawa budowlanego jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 28 Kpa. Z tego też względu nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Ratio legis tego przepisu było zawężenie kręgu podmiotów mających przymiot strony w postępowaniu w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, jedynie do wymienionych w tym przepisie osób, dla których planowana inwestycja może powodować ograniczenia w zagospodarowaniu ich nieruchomości, przy czym ograniczenie to wynikające z przepisów odrębnych musi godzić w konkretne uprawnienia tych podmiotów.Przywołany wyżej przepis przesądził o tym, że stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.W przedmiotowej sprawie poza sporem jest to, że M.P. i M.P. nie są ani inwestorami, ani właścicielami nieruchomości, czy też jej użytkownikami wieczystymi.Nie mogą być również uznani za zarządców nieruchomości – tak jak chciałby tego autor skargi.Przez zarządcę nieruchomości należy bowiem rozumieć, podmiot sprawujący trwały zarząd w rozumieniu przepisów art. 43-50 ustawy z dnia 21 sierpnia 19997r. o gospodarce nieruchomościami ( tekst jedn. Dz. U. Nr 46 z 2000r poz. 46 z późn. znm.) . Trwały zarząd jest więc formą prawną władania nieruchomością przez państwową jednostkę organizacyjną, a w sprawach nieuregulowanych w powyższej ustawie stosuje się do niej przepisy Kodeksu cywilnego o użytkowaniu.Dzierżawca będący posiadaczem zależnym nie może być więc uznany za stronę postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Jak już bowiem podkreślono wcześniej celem art. 28 ust 2 Prawa budowlanego było zawężenie ( w stosunku do art. 28 § Kpa) kręgu podmiotów, które mogą być stroną w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę ( por. m. in. wyrok NSA z dnia 30 marca 2007r. stgn. akt II OSK 499/06-niepubl.).Nie zmienia tu istoty rzeczy treść rozstrzygnięcia podjętego w I instancji, którym udzielono także pozwolenia na dokonanie rozbiórki wszystkich budowli, budynków, obiektów budowlanych oraz obiektów małej architektury i sieci kolidujących z budową. Przez pozwolenie na budowę, należy bowiem rozumieć decyzję administracyjną zezwalającą na rozpoczęcie i prowadzenie budowy, lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego, zaś przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu , remoncie ale także rozbiórce obiektu budowlanego ( art. 3 pkt 7 i 12 Prawa budowlanego)Mimo więc tego, że skarżący uzyskali pozwolenia na budowę, oraz na użytkowanie powierzchni znajdującej się na dworcu PKP w […], to ich status z punktu widzenia treści art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego nie zmienił się, gdy chodzi o inwestycję, której dotyczy decyzja wydana w I instancji. Skarżący nie stali się bowiem podmiotami wymienionymi w tym przepisie z tego tylko powodu .Bez znaczenia jest również fakt kwestionowania przez nich wypowiedzenia umowy dzierżawy, oraz decyzji o lokalizacji spornego przedsięwzięcia, ponieważ także i te czynności są prawnie obojętne dla skuteczności rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego podjętego w trybie szczególnej regulacji prawnej jaką jest ustawa z dnia 7 września 2007r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 ( Dz. U. nr 26 z 2010r. poz. 133 -tekst jedn.)Z powyższych względów skargę oddalono na podstawie art. 151 ppsa.