Sygnatura:
6111 Podatek akcyzowy
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Sygn. powiązane: I SA/Bk 93/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-07-24
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji
Sędziowie:
Barbara Wasilewska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Sędzia NSA Barbara Wasilewska po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku R. […] C. w kwestii wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w związku ze skargą kasacyjną R. […] C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 05 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Bk 93/09 w sprawie ze skargi R. […] C. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia 19 grudnia 2008 r. nr […] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiąc grudzień 2001 r. postanawia oddalić wniosek.
Uzasadnienie: W sprawie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Bk 93/09, wnioskiem z dnia 23 września 2009 r. pełnomocnik skarżącego R. […] C. zwrócił się na podstawie art. 61 § 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwana dalej P.p.s.a. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia 19 grudnia 2008 r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za grudzień 2001 r.
W uzasadnieniu wniosku podkreślił, że łączna wartość ustalonych wobec niego zobowiązań podatkowych, co do których toczą się równolegle postępowania podatkowe, przekracza wraz z odsetkami milion złotych. Wyegzekwowanie tej kwoty przed wydaniem wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny, według jego opinii może spowodować trudne lub wręcz niemożliwe do odwrócenie skutki, w postaci nie tylko zachwiania stabilności finansowej podatnika, lecz mogłoby doprowadzić do likwidacji prowadzonej przez niego działalności, pozbawiając źródła utrzymania swojego i rodziny. Ponadto wskazał, iż z dużym prawdopodobieństwem sprawa zostanie przekazana sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia, a w związku z tym kwota zobowiązań fiskalnych ulegnie zdecydowanemu zmniejszeniu. Dodatkowo podniósł, że w równolegle prowadzonym postępowaniu dotyczącym podatnika i jego małżonki, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. Naczelny Sąd Administracyjny przychylił się do argumentacji prezentowanej przez stronę w skardze, jak i w orzeczeniu WSA w Białymstoku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie jest zasadny i podlega oddaleniu.
Jak stanowi art. 61 § 3 P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 tego przepisu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (…). W aspekcie tej regulacji przyjmuje się, że to strona zobligowana jest do zawarcia we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności uzasadnienia, w którym winna wskazać okoliczności uprawdopodobniające zaistnienie przesłanek o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. (post. NSA W-wa z dnia 2 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OZ 210/08, publik. LEX nr 479120). Uzasadnienie wniosku powinno, zatem odnosić się do konkretnych okoliczności odzwierciedlających możliwość zajścia zagrożeń, o których mowa w omawianym przepisie, a brak należytego uzasadnienia w tym zakresie uniemożliwia pozytywną dla strony ocenę takiego wniosku (por. post. NSA W-wa z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt I FZ 229/08, LEX nr 478986).
W postępowaniu kasacyjnym strona zwracała się już z żądaniem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu. Zawarty w skardze kasacyjnej wniosek został przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 10 września 2009 r. – oddalony. Sąd uznał bowiem, iż strona jedynie ogólnikowo powołała, że egzekucja spornych należności spowodować może utratę źródła utrzymania. Nie odniosła się przy tym do konkretnych faktów, które by uzasadniały ten możliwy stan rzeczy. W istocie więc, nie wykazała przesłanek uzasadniających wstrzymanie zaskarżonej decyzji.
W tym miejscu zauważyć należy, iż we wniosku będącym przedmiotem badania w niniejszym postępowaniu strona powtórzyła zasadniczo tę argumentację. Również bardzo ogólnikowo wskazała, że za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji przemawia to, iż wyegzekwowanie zobowiązań podatkowych wraz z należnymi odsetkami sięgającymi w sumie kwoty miliona złotych, odnośnie których równolegle toczą się postępowania podatkowe spowoduje trudne do odwrócenia skutki w postaci utraty płynności finansowej, a w konsekwencji też likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej i utraty źródła utrzymania. W ocenie tut. Sądu, powyższe twierdzenia nie dają się zweryfikować. Nie zostały one bowiem, w żaden wiarygodny sposób poparte. Strona nie przedstawiła, w tym zakresie dokumentów źródłowych, dotyczących zwłaszcza jej aktualnej sytuacji finansowej. Nie było więc powodów, aby uznać, że wykonanie zaskarżonej decyzji wiązałoby się z możliwością ziszczenia się tak daleko sięgających skutków.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego rzeczywiście funkcjonuje pogląd, że ryzyko spowodowania postępowaniem egzekucyjnym likwidacji działalności gospodarczej, może skutkować orzeczeniem o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu (post. NSA W-wa z dnia 11 czerwiec 2008 r., sygn. akt II FZ 208/08, lex nr 493754). Jednakże – jak już wcześniej podniesiono – konieczne jest wykazanie przez stronę (w postaci co najmniej uprawdopodobnienia), że na skutek wykonania tego konkretnego zaskarżonego aktu, w aspekcie całokształtu jej sytuacji, zaistnieje realne zagrożenie likwidacji prowadzonej przez nią działalności gospodarczej wraz z wszelkimi tego konsekwencjami. Skoro to nie nastąpiło stwierdzić należy, iż brak jest przesłanek, które w świetle art. 61 § 4 P.p.s.a. pozwalałyby na zmianę wydanego w trybie § 3 tego artykułu pierwotnego postanowienia w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji.
Ponadto wskazać należy, że argumenty dotyczące merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy nie mogą być uwzględnione na etapie postępowania o udzielenie ochrony tymczasowej na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. (por. post. z 8 lipca 2008 r., sygn. akt I OZ 510/08, publik. LEX nr 494292), dotyczy to także twierdzeń strony o pozytywnych dla niej rozstrzygnięciach, które zapadły w innym postępowaniu, a dotyczącym podatku dochodowego za rok 2002 r.
Z tych też względów, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 4 i 5 w zw. z § 3 oraz w zw. art. 193 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku