Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Podatek od towarów i usług
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2010-09-06
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Gabriela Jyż /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia […] r. nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie wyroku
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 września 2010 r. wezwano pełnomocnika strony do uzupełnienia braków formalnych złożonej skargi przez jej własnoręczne podpisanie lub nadesłanie podpisanego egzemplarza skargi, a nadto złożenie stosownego pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi.Do wykonania powyższego zakreślono pełnomocnikowi siedmiodniowy termin, informując zarazem, iż niezastosowanie się do wezwania w terminie wskazanym spowoduje odrzucenie wniesionej skargi.Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy przesyłkę doręczono pod wskazany adres w dniu […] 2010 r.Do dnia dzisiejszego wezwanie to pozostało jednak bez odpowiedzi.Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.Stosownie do treści art. 57 § 1 w zw. z art. 46 § 1 pkt 4 ustawy z dnia30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarga powinna zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, który przy pierwszej czynności procesowej obowiązany jest dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis takiego pełnomocnictwa (vide: art. 37 § 1 powołanej wyżej ustawy).Należy w tym miejscu zauważyć, iż podpis na dokumencie jest formą złożenia oświadczenia woli lub wiedzy i służy identyfikacji osoby, która to oświadczenie złożyła. Podpis musi zatem zawierać w charakterze pisma ściśle osobiste cechy podpisującego, co pozwala na identyfikację osoby, a w efekcie stwierdzenie czy podpis jest autentyczny. W doktrynie prawa wskazuje się, iż podpis w znaczeniu powszechnie używanym jest to napisany lub uwierzytelniony znak ręczny (vide: T.Woś i inni, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2005, str. 204). Tym samym nie stanowi podpisu w rozumieniu art. 46 § 1 pkt 4 ustawy mechaniczne jego odbicie za pomocą kserokopiarki, pieczątki lub kliszy, chociażby stanowiło dokładne odtworzenie podpisu (por. postanowienie SN z dnia 17 kwietnia 1967 r. sygn. akt PZ 22/67 z glosą J. Krajewskiego NP 1967, nr 12, str. 1720-1722 oraz uchwałę SN z dnia 28 kwietnia 1973 r. sygn. akt III CZP 78/72, OSN 1973, nr 12, poz. 207).Ponieważ złożona przez pełnomocnika strony skarga nie została przez niego własnoręcznie podpisana, jako że cało pismo wraz z podpisem stanowiło jej kserokopię, która do dnia dzisiejszego – mimo stosownego wezwania w tym zakresie – nie została podpisana, stąd nie można jej było nadać dalszego biegu. Tym bardziej, że inne braki formalne skargi w postaci nadesłania stosownego dokumentu wskazującego na umocowanie pełnomocnika do reprezentowania strony skarżącej przed tut. Sądem również nie zostały uzupełnione.Wobec powyższego, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 58 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.