Sygnatura:
6111 Podatek akcyzowy
Hasła tematyczne:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2010-10-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Treść wyniku:
Zawieszono postępowanie.
Sędziowie:
Maria Tkacz-Rutkowska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" spółka cywilna D. O., S. K. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia […] r. nr […] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za wrzesień 2003 r. postanawia: zawiesić z urzędu postępowanie sądowe.

Uzasadnienie wyroku

W sprawie, przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia […] r. nr […] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia […] r. określającą zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za wrzesień 2003 r. z tytułu sprzedaży oleju opałowego.Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej: "ppsa", Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.Mając na uwadze powyższą regulację, wskazać trzeba, że postanowieniem z dnia 16 listopada 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny postanowił w trybie art. 193 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie: "Czy po dniu 1 stycznia 2003 r. § 6 ust. 1 pkt 2 i ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269, ze zm.) były zgodne z art. 37 ust. 2 pkt 2 i ust. 4 oraz z art. 35 ust. 6 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, ze zm.), a także z art. 2, art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 grudnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, ze zm.) w związku ze zmianą art. 37 ust. 2 pkt 2 wymienionej wyżej ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, ze zm.), wprowadzoną od dnia 1 października 2002 r., na podstawie art. 1 pkt 13 lit. b tiret drugi ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 153, poz. 1272) oraz uzupełnieniem tej ustawy, na podstawie art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 4 grudnia 2002 r. zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawę o oznaczeniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy oraz ustawę – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 213, poz. 1803), o art. 35a, który wszedł w życie od dnia 1 stycznia 2003 r."Z uzasadnienia powyższego postanowienia wynika, że w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w momencie wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. brak było podstawy ustawowej do uregulowania materii zawartej w § 6 ust. 1 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego, a dotyczącej warunku zwolnienia niektórych wyrobów z akcyzy, co następowało po uzyskaniu przez sprzedawcę takiego wyrobu oświadczenia jego nabywcy o przeznaczeniu wyrobu – oleju opałowego, na cele grzewcze i w konsekwencji nie spełnienia przez podatnika takich warunków pozbawia sprzedawcę stosowania obniżonej stawki akcyzy. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał również, że przepisy rozporządzenia nie uległy zmianie aż do daty jego uchylenia, wprowadzona została natomiast zmieniona ustawa o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. (Dz. U. nr 11 poz. 50 ze zmianami, zwana dalej ustawą o VAT). Stosownie do ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 153 poz. 1272) znowelizowano m. in. art. 37 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o VAT zawierający fakultatywne upoważnienie do wydania przez Ministra właściwego w sprawach finansów publicznych rozporządzenia, mocą którego mógł obniżać stawki akcyzy określone w ustępie 1 jak również zwalniać niektóre wyroby od akcyzy. W obu punktach tego przepisu uzupełniono upoważnienie o możliwość określenia warunków stosowania obniżek lub zwolnienia, dodając w treści art. 37 ust. 2 pkt 2 po wyrazach "od akcyzy" wyrazy "oraz określać warunki stosowania tych zwolnień".Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że w związku z tak wprowadzoną nowelizacją pojawiają się wątpliwości, czy po jej wejściu w życie, to jest po dniu 1 października 2002 r., można uznać, że przepisy aktu wykonawczego, które stanowiły wykonanie art. 37 ust. 2 pkt 1 i 2, a więc dotyczyły obniżenia stawek akcyzy lub zwolnienia od akcyzy niektórych wyrobów, nadal obowiązywały.Podsumowując powyższe rozważania Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że powstaje pytanie czy tego typu zabieg legislacyjny, który doprowadził do ukształtowania stanu prawnego zobowiązań w podatku akcyzowym za styczeń i luty 2003 r., do których odnoszą się wyroki zaskarżone skargami kasacyjnymi do Naczelnego Sądu Administracyjnego – kiedy to § 6 ust. 1 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. mógł wykonywać wprowadzone już po jego wydaniu przepisy ustawy, był dopuszczalny w demokratycznym państwie prawa i zgodny z zasadami przyzwoitej legislacji (art. 2 Konstytucji RP). W ślad za tym w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłania się kolejne pytanie, czy można przyjąć, że po wejściu w życie znowelizowanych przepisów ustawy (art. 37 ust. 2 pkt 2 w zw. z ust. 4 i ewentualnie art. 35 ust. 6 pkt 1 oraz art. 35a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym) zmiany mogły doprowadzić do uznania za odpowiadające ustawie i Konstytucji RP (art. 2, art. 92 ust. 1, art. 217) przepisy aktu wykonawczego (§ 6 ust. 1 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r.), które w dniu ich wydania nie miały oparcia w upoważnieniu ustawowym, ani wytycznych zawartych w upoważnieniu?Pytanie prawne zostało zarejestrowane w Trybunale Konstytucyjnym pod sygnaturą P 5/08.Ponieważ powyższe wątpliwości dotyczą również sprawy niniejszej, Sąd uznał, iż jej rozstrzygnięcie zależy od wyniku postępowania toczącego przed Trybunałem Konstytucyjnym. Tym samym została spełniona przesłanka zawieszenia postępowania z urzędu zawarta w przepisie art. 125 § 1 pkt 1 ppsa.W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie powołanej regulacji, orzekł jak w sentencji postanowienia.