Sygnatura:
6272 Wizy, zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, na osiedlenie się, wydalenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Hasła tematyczne:
Cudzoziemcy
Skarżony organ:
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców
Data:
2010-06-18
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Andrzej Kania /przewodniczący/Joanna Zabłocka /sprawozdawca/Michał Sowiński

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Andrzej Kania, Sędzia WSA – Michał Sowiński, Sędzia WSA – Joanna Zabłocka (spr.), Protokolant – st. sekr. sąd. Agnieszka Groszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia […] marca 2010 r., nr […] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony; oddala skargę

Uzasadnienie wyroku

[…].10.2009r. M. O. wystąpiła do Wojewody W. z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, motywując wniosek nauką w S. w P..Wojewoda W. decyzją z dnia […].12.2009r. Nr […] orzekł o odmowie udzielenia Cudzoziemce wnioskowanego zezwolenia, stwierdzając, iż złożyła wniosek ze wskazaniem nieprawdziwych informacji, przebywa w Polsce nielegalnie i nie spełnia przesłanek zawartych w art. 53-53b ustawy o cudzoziemcach.Od powyższego rozstrzygnięcia pełnomocnik Strony, złożył do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców odwołanie, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i udzielenie wnioskowanego zezwolenia oraz o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody W., gdyż została ona zaskarżona w ustawowym terminie.Decyzją z dnia […] marca 2010. nr […] Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję Wojewody W. z dnia […] grudnia 2009 r.W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 53a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o cudzoziemcach: zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony można udzielić cudzoziemcowi, który zamierza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podjąć lub kontynuować naukę, jeżeli okoliczność, która jest podstawą ubiegania się o zezwolenie, uzasadnia jego zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Organ wyjaśnił również, że stosownie do art. 57 ust 1 pkt 1, 6 lit. a i pkt 9: Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 53-53b; w postępowaniu o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje oraz przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nielegalnie.Dalej organ podkreślił, że jak wynika z akt sprawy, okolicznością motywującą pobyt M.O. w Polsce jest podjęcie nauki języka polskiego, czyli przesłanka określona w art. 53a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o cudzoziemcach. W aktach sprawy Wojewody W. znajduje się zaświadczenie S. w P., iż w roku akademickim 2009/2010 Cudzoziemka zgłosiła się na kurs języka polskiego w wymiarze 4 godzin tygodniowo – I semestr miał trwać do dnia […].01.2010r. Pełnomocnik Strony załączył zaświadczenie z ww. placówki oświatowej wystawione w dniu […].01.2010r. potwierdzające, iż Strona jest uczestniczką kursu językowego, jest zobowiązana do wniesienia opłaty za naukę, która potrwa do […].06.2010r.Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców podkreślił, że M. O. przebywała ostatnio w Polsce na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego przez Wojewodę K. z terminem ważności od dnia […].03.2008r. do dnia […].09.2008r. z tytułu małżeństwa z obywatelem polskim. W świetle zgromadzonego przez organ I instancji materiału dowodowego, w dniu […].09.2009r. Sąd Okręgowy we W. Wydział […] Cywilny Rodzinny wydał wyrok rozwodowy z powództwa męża Wnioskodawczyni, K. J.. Wyrok jest prawomocny od dnia […].10.2009r.Od dnia […].09.2008r. Cudzoziemka przebywa w Polsce bez ważnego tytułu pobytowego. W ocenie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiotowej sprawie zachodzi obligatoryjna przesłanka do odmowy udzielenia przedmiotowego zezwolenia, określona art. 57 ust. 1 pkt 9 ustawy o cudzoziemcach. W dniu […].12.2009r. Wojewoda W. decyzją […] na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach orzekł o wydaleniu M. O. z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.Ponadto organ podkreślił, że we wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie, na czas oznaczony w części A pkt 14, w rubryce dotyczącej stanu cywilnego Cudzoziemka wpisała: "zamężna", a w części D. ll pkt 1-3, w rubrykach dotyczących miejsca aktualnego pobytu, wpisała: "[…]". Składając wniosek o udzielenie przedmiotowego zezwolenia Zainteresowana podpisała oświadczenie znajdujące się na końcu wniosku, z którego wynika m.in., iż jest świadoma, że złożenie wniosku lub dołączenie dokumentów zawierających nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje spowoduje odmowę udzielenia zezwolenia lub jego cofnięcie.W dniu […].12.2009r. Cudzoziemka, podczas przesłuchania do protokołu, oświadczyła, iż od roku nie mieszka z mężem. Przyznała również, że wiedziała, iż mąż złożył pozew o rozwód, że rozwód został orzeczony w dniu […].09.2009r., otrzymała wyrok i nie odwołała się, ponieważ zgadza się na ww. rozstrzygnięcie.Mając na uwadze powyższe ustalenia Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców stwierdził, że wobec M. O. zachodzi przesłanka z art. 57 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o cudzoziemcach, stosownie do której cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia ną zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli w postępowaniu o udzielenie przedmiotowego zezwolenia złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierajace nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje.Odnosząc się do zarzutów pełnomocnika Strony zawartych w odwołaniu od decyzji Wojewody W., podnoszącego, iż nie tylko kontynuacja nauki, ale także szczególna sytuacja osobista Cudzoziemki przemawiają za udzieleniem Jej zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, organ II Instancji nie przychylił się do pogladu pełnomocnika, iż plany rozwoju zawodowego wymuszające biegłe opanowanie języka polskiego stanowią przesłankę do udzilenia M. O. przedmiotowego zezwolenia na podstawie art. 53 a ust. 2 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach, która przewiduje możliwość udzielenia ww. zezwolenia tylko w przypadku wystapienia zdarzenia niezależnego od woli cudzoziemca i uniemożliwiającego mu opuszczenie terytorium Polski. Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na podstawie cytowanego art. 53 a ust. 2 służy legalizowaniu wyłącznie krótkotrwałych pobytów cudzoziemców, którzy znaleźli się w wyjatkowych, niezależnych od nich sytuacjach, a ich pobyt w Polsce jest uzasadniony względami humanitarnymi lub losowymi. Zdaniem organu z taką sytuacją nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, gdyż Cudzoziemka nie podniosła w przedmiotowym wniosku szczególnych okoliczności uniemożliwiających Jej opuszczenie terytorium Polski. Za taką okoliczność nie można, zadniem organu, uznać sprawy rozwodowej, ponieważ w dniu złożenia wniosku wyrok w tej sprawie już zapadł, Cudzoziemka o nim wiedziała – zgodnie z oświadczeniem złożonym do protokołu w dniu 7 grudnia 2009 r. – nie zamierzała się od orzeczenia sądu odwoływać. W związku z powyższym Jej obecność w Poslce związana ze sprawą rozwodową jest nieuzasadniona.Odnośnie braku rozważenia w przedmiotowej sprawie kwestii słusznego interesu strony i słusznego interesu obywateli (art. 7 k.p.a.) organ II instancji podkreślił, iż wynikająca z art. 7 k.p.a. zasada, zgodnie z którą sprawę należy załatwić zgodnie z wnioskiem strony, i o ile nie stoi temu na przeszkodzie interes społeczny, uwzględniając słuszny interes strony – doznaje istotnego ograniczenia, zastosowanie ww. zasady nie może bowiem prowadzić do naruszenia przepisów prawa materialnego. Określona w art. 80 k.p.a. zasada zapewnia organowi prowadzacemu postepowanie możliwosć badania sprawy i swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego pod kątem obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej porządku prawnego. Wobec powyższego, w zwiazku z brakiem naruszenia norm prawa procesowego i zachowania prawidłowych reguł oceny zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego przez organ I instancji, rozpatrywanie powyższych kwestii nie jest zasadne.W ocenie organu odwoławczego, organ I inmstancji nie naruszył także przepisów art. 107 § 3 k.p.a., gdyż w wystarczającym zakresie uzasadnił zaskarżoną decyzję.W ocenie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, powyższe stanowisko nie narusza również przepisów ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa zasadnicza zapewnia wprawdzie prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz decydowania o swoim życiu osobistym jak również prawo do nauki, jednak nie można traktować tego zapewnienia w kategorii bezwarunkowej gwarancji w stosunku do osób nie wywiązujących się z obowiązku respektowania przepisów prawa obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak stanowi art. 83 ustawy zasadniczej, każdy, w tym również cudzoziemcy, ma obowiązek przestrzegania prawa Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie natomiast z art. 37 ustawy zasadniczej, cudzoziemcy mają prawo korzystania z praw zapisanych w Konstytucji z wyłączeniem okoliczności określonych w ustawach, a za taką okoliczność należy uznać dopełnienie wszystkich obowiązków związanych z legalizacją pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.W ocenie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców nie można wydać decyzji na korzyść Strony, gdyż decyzja o odmowie udzielenia Stronie przedmiotowego zezwolenia na podstawie art. 57 ustawy o cudzoziemcach, nie jest decyzją o charakterze uznaniowym. Zważywszy, że art. 57 ust. 1 pkt 6 lit. a i pkt 9 ustawy o cudzoziemcach stanowią obligatoryjne przesłanki do odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, nie jest zasadne badanie czy w przedmiotowej sprawie zachodzą okoliczności określone w art. 53 ww. ustawy, gdyż nie miałoby to wpływu na rodzaj rozstrzygnięcia oraz prowadziłoby do bezzasadnego przedłużania postępowania.W skardze na powyższą decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia […] marca 2010 r. skarżąca M. O. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Wojewody W. z dnia […] grudnia 2009r. wskazując na naruszenie:← art. 53a ust. 1 pkt 1a u.o.c. poprzez odmowę zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium RP bez zrealizowania uprawnień Skarżącej w postępowaniu administracyjnym przewidzianych:a) art 7 k.p.a., tj. bez podjęcia w postępowaniach I i II instancji czynności w celu dokładnego wyjaśnienia przyczyn pobytu Skarżącej na terytorium RP (w tym zamiaru podjęcia przez Skarżącą studiów medycznych);b) art. 9 k.p.a., tj. bez pouczenia Skarżącej w postępowaniu I instancji o konieczności uzupełnienia wyjaśnień złożonych w dniu […].11.2009 r. w siedzibie Straży Granicznej oraz w dniu […].12.2009 r. w siedzibie Oddziału do Spraw Cudzoziemców W. P. – poprzez przedłożenie dodatkowych dokumentów w postępowaniu, jako uzasadniających konieczność pobytu w Polsce, jak również dokumentów potwierdzających, że Skarżąca posiada wystarczające środki finansowe na pokrycie kosztów utrzymania w RP, w tym kosztów leczenia.← naruszenie art. 53a ust. 2 pkt 2 u.o.c. poprzez brak uwzględnienia wyjątkowej sytuacji osobistej. Skarżącej wymagającej jej obecności na terytorium RP,← art. 56 k.c. poprzez brak uwzględnienia skutków prawnych Oświadczenia F. S. z […].12.2009 r. w zakresie dostarczenia Skarżącej w związku z jej – pobytem na terytorium RP wszystkich koniecznych środków utrzymania oraz pomocy w dalszym kształceniu zawodowym,← naruszenie art. 20 ustawy z 12.11.65 r.- Prawo prywatne międzynarodowe (dalej jako: PPM) poprzez brak uwzględnienia skutków prawnych Oświadczenia obywatela polskiego, stryja Skarżącej F. S. z […].12.2009 r. i zastosowanie niewłaściwych polskich przepisów o obowiązku alimentacyjnym – art. 128 i n. KRiO, pomimo że uprawnienia alimentacyjne Skarżącej na zasadzie art. 20 PPM reguluje prawo R. ;← art. 56 k.c. poprzez brak uwzględnienia skutków prawnych ww. Oświadczenia obywatela polskiego, stryja Skarżącej F.S. z […].12.2009 r. w zakresie dostarczenia Skarżącej w związku z jej pobytem na terytorium RP wszystkich koniecznych środków utrzymania, w tym pomocy w dalszym kształceniu zawodowym;← niewłaściwe zastosowanie art. 57 ust. 1 pkt 6a u.o.e., albowiem – wbrew ustaleniom przedstawionym w zaskarżonych decyzjach – Skarżąca nie dołączyła do wniosku z […].10.2009 r. o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony dokumentów zawierających nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje,← niewłaściwe zastosowanie art. 57 ust. 1 pkt 9 u.o.c. na skutek przedwczesnego ustalenia, że Skarżąca przebywa na terytorium RP nielegalnie na podstawie nieprawomocnej decyzji Wojewody W. Nr […] z […].12.2009 r. o wydaleniu M. O. z terytorium RP,← niepełne (to jest tylko częściowe) zastosowanie art. 77 § 1 k.p.a. poprzez brak zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego dostępnego materiału dowodowego m.in. na skutek nie udzielenia Skarżącej w postępowaniu I instancji niezbędnych pouczeń, wyjaśnień i wskazówek, które umożliwiłyby doręczenie przez Skarżącą do akt sprawy jako dowodów dokumentów mających wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków,← niepełne (to jest tylko częściowe) zastosowanie art. 107 § 1 i § 3 k.p.a. poprzez w części wadliwe uzasadnienie faktyczne decyzji I i II instancji, w którym powołano fakty wzajemnie ze sobą sprzeczne (wykluczające się) lub nieodpowiadające rzeczywistemu stanowi rzeczy,← naruszenie konstytucyjnych uprawnień Skarżącej jako cudzoziemca, wynikających z art. 32 ust. 1 i art. 37 ust 1 Konstytucji RP; gdyż powołane przepisy na mocy art. 8 ust. 2 Konstytucji RP zapewniają cudzoziemcowi równość wobec prawa i uprawnienie do równego traktowania przez władze publiczne.W odpowiedzi na skargę Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców w całości podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem.W tym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu i czy postępowanie prowadzące do jego wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi wyeliminowanie tego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego (ewentualnie stwierdzenie jego wydania z naruszeniem prawa,v.art.145§1 p.p.s.a.).Jak wynika z prawidłowo ustalonego przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców stanu faktycznego skarżąca M. O. obywatelka R., w dniu składania wniosku o zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony tj. dnia […] października 2009 r. przebywała w Polsce "bez ważnego tytułu pobytowego". W okresie od dnia […] marca 2008 r. do dnia […] września 2008 r. przebywała w Polsce na podstawie zezwolenia na zamieszkanie udzielonego tytułu małżeństwa z obywatelem polskim. Dnia […] września 2008 r. Sąd Okręgowy we W. wydał wyrok rozwodowy w sprawie z powództwa małżonka skarżącej. Wyrok stał się prawomocny dnia […] października 2009. We wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie cudzoziemka w rubryce "stan cywilny" wpisała "zamężna".Sytuacje, w których organ orzekający jest obowiązany wydać rozstrzygnięcie o odmowie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas określony wymienione zostały w art. 57 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (t.jed. Dz.U. z 2006 r. Nr 234, poz.1694 ze zm.), zwanej dalej ustawą.Stosownie do przepisu art.57 ust.1 pkt 6 lit.a ustawy cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje. Wskazanie przez cudzoziemkę we wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie , że jest ona osobą zamężną w sytuacji, gdy na dwa dni przed złożeniem wniosku uprawomocnił się wyrok rozwodowy cudzoziemki powodowało, że złożony przez nią wniosek zawierał nieprawdziwe dane. Okoliczność ta obligowała organy orzekające do odmowy udzielenia cudzoziemce wnioskowanego zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Nietrafny jest zarzut skargi niewłaściwego zastosowania przez organy orzekające przepisu art.57 ust.1 pkt 6 lit a) ustawy ze względu na fakt, iż w dacie wypełniania wniosku, tj. dnia […] października 2009 r. wyrok rozwiązujący małżeństwo wnioskodawczyni z obywatelem polskim nie był jeszcze prawomocny. Przepis art.57 ust.1 pkt 6 lit a) ustawy mówi o złożeniu wniosku zawierającego nieprawdziwe dane, a nie o wypełnieniu wniosku. Decydujące znaczenie ma więc stan faktyczny istniejący w dacie składania wniosku, a nie w dacie jego wypełniania.Stosownie do przepisu art.57 ust.1 pkt 9 ustawy cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nielegalnie. M.O. przebywała na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej legalnie w okresie od dnia […] marca 2008 r. do dnia […] września 2008 r. na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego z tytułu małżeństwa z obywatelem polskim. Od dnia […] września 2008 r. przebywała w Polsce nielegalnie, a więc składając dnia […] października 2009 r. wniosek o zezwolenia na zamieszkanie przebywała w RP nielegalnie i organy orzekające zobowiązane były wydać rozstrzygnięcie odmawiające wnioskodawczyni udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas określony w Polsce. Wobec cudzoziemki nie zachodzi żadna z przesłanek wyłączających stosowanie przepisu art.57 ust.1 pkt 9 ustawy , w szczególności nie jest ona małżonkiem obywatela polskiego . (art.57 ust. 3 pkt 1ustawy) małoletnim dzieckiem cudzoziemca urodzonym na terytorium RP przebywającym w Polsce bez opieki lub małoletnim dzieckiem cudzoziemca posiadającego zezwolenie na zamieszkanie urodzonym na terytorium RP (art.57 ust.3 pkt 3 ustawy), ani ofiarą handlu ludźmi (art.57ust.3pkt 4 ustawy).Nieuzasadniony jest zarzut skargi niewłaściwego zastosowania przepisu art.57 ust. pkt 9 ustawy poprzez przedwczesne ustalenie na podstawie nieprawomocnej decyzji Wojewody W. o wydaleniu, że skarżąca przebywa na terytorium RP nielegalnie. Podstawą ustalenia , że cudzoziemka przebywa w Polsce nielegalnie nie jest decyzja wydaleniowa, ale prawidłowo ustalony przez organy orzekające obu instancji fakt, że nie posiada ona żadnego tytułu prawnego legalizującego pobyt.Za prawidłowe uznał Sąd również stanowisko organu orzekającego II instancji, w zakresie, w którym nie znalazł on podstawy do udzielenia cudzoziemce zezwolenia na zamieszkanie na podstawie przepisu art. 53 a ust.2 pkt 2 ustawy. Przepis ten zezwala na udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nielegalnie, jeżeli wyjątkowa sytuacja osobista wymaga obecności cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Sąd podziela stanowisko organu orzekającego, że nadzwyczajną sytuacją w świetle przywołanego przepisu nie jest ani konieczność biegłego opanowania języka polskiego ze względu na przyszłe plany zawodowe ani sytuacja spowodowana sprawą rozwodową zakończoną już prawomocnym wyrokiem .` Za niezasadne uznał Sąd zarzuty naruszenia przepisów art.7 i 9 K.p.a. Przyczyny pobytu cudzoziemski w Polsce zostały wyjaśnione przez cudzoziemkę w złożonym przez nią wniosku o zezwolenie na zamieszkanie oraz w trakcie przesłuchania dnia […] grudnia 2009 r.Za nieuzasadnione Sąd uznał również zarzuty naruszenia przepisów art.. 77§1 i 107 §1 i § 3 K.p.a. Materiał dowodowy został w sprawie zebrany i rozpatrzony w sposób wyczerpujący, a uzasadnienie faktyczne i prawne zaskarżonej decyzji nie zawiera wbrew twierdzeniom skargi faktów wzajemnie sprzecznych lub nieodpowiadających rzeczywistemu stanowi rzeczy.Organ II instancji wobec stwierdzenia istnienia dwóch przesłanek nakazujących odmowę udzielenia cudzoziemce zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony nie miał obowiązku odnoszenia się do przesłanek pozytywnych udzielenia zezwolenia na zamieszkanie, jak np. posiadania przez skarżąca środków utrzymania, w szczególności roli jaką dla sytuacji prawnej skarżącej odgrywa jej stryj – F. S., skutków prawnych jego zobowiązania się do zapewnienia skarżącej środków utrzymania, czy też jego obowiązku alimentacyjnego wobec skarżącej.Sąd nie stwierdził również naruszenia przez organy orzekające konstytucyjnych uprawnień skarżącej wynikających z przepisów art. 32 ust.1 i art.37 ust.1 i art.8 ust.2 Konstytucji RP zapewniających cudzoziemcom równość wobec prawa i uprawnienie do równego traktowania przez władze publiczne. Art. 37 Konstytucji stanowi , że "Kto znajduje się pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolności i praw zapewnionych w Konstytucji. Wyjątki od tej zasady, odnoszące się do cudzoziemców, określa ustawa." Orzeczenie odmawiające skarżącej udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w RP zostało wydane na podstawie ustawy o cudzoziemcach.Z wyżej omówionych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem i na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oddalił skargę.