Sygnatura:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Hasła tematyczne:

Skarżony organ:
Prezydent Miasta
Data:
2009-07-06
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Monika Nowicka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. i S. K. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o ustalenie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość postanawia odrzucić skargę A. W. i S. K.
Uzasadnienie: A. W., J. W., S. T. W. i M. A. P. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. W uzasadnieniu skargi zaznaczyli, że składają ją z powodu uporczywej bezczynności organu rozpatrującego sprawę oraz niedotrzymania terminów wynikających z kodeksu postępowania administracyjnego i terminu dodatkowego wskazanego w piśmie […] Urzędu Wojewódzkiego z dnia […] lipca 2008 r., nr […].
W odpowiedzi na skargę Naczelnik Wydziału Nieruchomości Skarbu Państwa, Biura Gospodarki Nieruchomościami Urzędu […] w piśmie z dnia 17 czerwca 2009 r. wyjaśnił, że po analizie dokumentów stwierdzone zostało, że skarga wyżej wymienionych osób dotyczy postępowania prowadzonego przez […] Urząd Wojewódzki wszczętego na skutek złożonego zażalenia na postanowienie Prezydenta W. z dnia […] marca 2008 r., nr […] o zawieszeniu postępowania o odszkodowanie w związku ze złożeniem przez stronę wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Wydziału Trenów Urzędu […] z dnia […] października 1983 r., nr […].
Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę J. W. i M. P. zatem do rozpoznania pozostała skarga A. W. i S. K.
Zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z dnia 28 sierpnia 2008 r. Sąd wezwał A. W. i S. K. do udzielenia, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, informacji czy w sprawie z ich skargi wnosili zażalenie o którym mowa w art. 37 § 1 kpa do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie.
W odpowiedzi na wezwanie A. W. przesłał do Sądu pismo z dnia 14 września 2009 r. w którym poinformował, że zażalenie na niezałatwienie sprawy przez Urząd […] zostało złożone do Wojewody […]. Do przedmiotowego pisma załączył kopię zażalenia z dnia 7 marca 2008 r. – złożonego jak wynika z rozdzielnika na pierwszej stronie przez A. W., J. W., S. T. K. i M. A. P. – na postanowienie nr […] z dnia […] marca 2008 r. skierowane do Wojewody […] za pośrednictwem Prezydenta […].
Kolejnym zarządzeniem z 8 października 2009 r. Sąd zwrócił się do Prezydenta W. o udzielenie informacji czy A. W. i S. K. przed wniesieniem skargi dotyczącej jego bezczynności w sprawie ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość położoną w W. przy ulicy […], wnosili w trybie art. 37 § 1 k.p.a. zażalenie na niezałatwienie przez Prezydenta W. sprawy w terminie do organu wyższego stopnia, prosząc również o nadesłanie jego odpisu z adnotacją organu wskazującą na datę złożenia tego zażalenia.
W nadesłanej do Sądu przy piśmie z dnia 10 listopada 2009 r. odpowiedzi wyjaśniono, że A. W. i S. K. wnieśli zażalenie do Wojewody […] od postanowienia Prezydenta W. z dnia […] marca 2008 r., nr […].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Skarga A. W. i S. K. podlega odrzuceniu.
Na podstawie art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2004 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę (w tym skargę na bezczynność) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one stronie w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Przy czym podkreślić należy, że przy skardze na bezczynność chodzi o zażalenie o którym mowa w art. 37 § 1 kpa. Przepis ten przewiduje, że w przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub ustalonym w myśl art. 36 kpa stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
Oznacza to, że w niniejszej sprawie wniesienie skargi do sądu na bezczynność organu jest możliwe wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 kpa, ponieważ zażalenie, o którym mowa w tym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 powołanej ustawy.
Podkreślić przy tym należy, że zażalenie z art. 37 § 1 kpa, a więc zażalenie na niezałatwienie przez organ sprawy w terminie, nie jest tożsame z zażaleniem o którym mowa w art. 141 kpa, a więc zażaleniem stanowiącym w istocie środek zaskarżenia mający na celu kontrolę zgodności z prawem rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji.
Dokonując w tym kontekście oceny dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy stwierdzić należy, że w nadesłanych do Sądu aktach administracyjnych brak jest dokumentów potwierdzających, że A. W. i S. K. przed wniesieniem skargi na bezczynność Prezydenta W. występowali do organu wyższej instancji z zażaleniem o którym mowa w art. 37 kpa. W szczególności nie można uznać, że zażaleniem o którym mowa w art. 37 kpa jest dokument nadesłany przez skarżących do Sądu przy piśmie z dnia 14 września 2009 r., gdyż z jego treści wynika, że pismo to zostało złożone w trybie art. 141 kpa na skutek pouczenia zamieszczonego w postanowieniu Prezydenta W. z dnia […] marca 2008 r. Również wyłącznie o takim zażaleniu wspomniał Prezydent W. w nadesłanym do Sądu piśmie z dnia 10 listopada 2009 r. (k-82).
Uznając zatem, iż skarżący przed wniesieniem do Sądu skargi na bezczynność nie skorzystali z prawa wniesienia zażalenia w trybie art. 37 kpa, ich skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Uzasadnienie wyroku