Sygnatura:
6192 Funkcjonariusze Policji
Hasła tematyczne:
Policja
Skarżony organ:
Komendant Policji
Data:
2009-07-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Jolanta Ewa Wojtyna /sprawozdawca/
Magdalena Józefczyk. /przewodniczący/
Ryszard Bryk

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk Sędziowie NSA Ryszard Bryk WSA Jolanta Ewa Wojtyna /spr./ Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 18 listopada 2009 r. sprawy ze skargi A.K. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia […] maja 2009 r., Nr […] w przedmiocie przewinienia dyscyplinarnego -skargę oddala-
Uzasadnienie: Orzeczeniem Nr […] znak: […] z dnia […] maja 2009r. Komendant Wojewódzki Policji działając na podstawie art. 135n ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r.
o Policji (Dz. U. z 2007r. Nr 43, poz. 277 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania A. K. od orzeczenia Komendanta Powiatowego Policji Nr […] z dnia […] kwietnia 2009r.
w przedmiocie popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, utrzymał je w mocy.
Orzeczeniem z dnia […] kwietnia 2009r. Komendant Powiatowy w Policji
uznał A. K. winnym popełnienia przewinienia dyscyplinarnego polegającego na tym, że w dniu 27 grudnia 2008r. w godzinach 22.00 – 22.40 zaniechał on czynności służbowych poprzez niewykonanie polecenia służby obchodowo-patrolowej od godziny 22.00, zawartego w "Książce Służby Rewiru Dzielnicowych w C." wydanego przez Kierownika Rewiru Dzielnicowych – asp. M. K. tj. czynu określonego w art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy o Policji w zw. z § 15 ust. 2 Zarządzenia Nr 528 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 czerwca 2007r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych (Dz. Urz. KGP Nr 12, poz. 95). Wskazanym orzeczeniem uznano także wyżej wymienionego winnym popełnienia przewinienia dyscyplinarnego polegającego na tym, że dnia 27 grudnia 2008r. w trakcie pełnienia służby nieprawidłowo wykonywał czynności służbowe w ten sposób, że nie dokonywał zapisów w notatniku służbowym w trakcie lub bezpośrednio po wykonaniu czynności służbowej a dokonane w notatniku służbowym zapisy były nieczytelne tj. czynu określonego w art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy o Policji w zw. z § 4 ust. 5 Wytycznych Nr 2 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 czerwca 2007r. w sprawie zasad ewidencjonowania, wypełniania oraz przechowywania notatników służbowych (Dz. Urz. KGP Nr 13, poz. 104). Jednocześnie Komendant odstąpił od ukarania wyżej wymienionego.
Odwołanie od powyższego orzeczenia złożył A. K., wnosząc o jego uchylenie w całości i uniewinnienie od przypisanych czynów bądź też zastosowanie regulacji
z art. 135d ust. 1 w zw. z art. 135c ust. 4 ustawy o Policji. Podniósł, iż treść uzasadnienia kwestionowanego orzeczenia jest chaotyczna, pełna sprzeczności
a w części nie odnosi się w ogóle do sprawy, co utrudnia zrozumienie oraz odniesienie się do niego. Nie wyjaśnia przede wszystkim dlaczego przypisano funkcjonariuszowi winę. Nie zostały tym samym spełnione wymogi określone w art. 135j ust. 2 pkt 6 ustawy o Policji. Nadto w świetle art. 135g tej ustawy, ustanawiającego domniemanie niewinności, takie postępowanie przełożonego dyscyplinarnego rażąco narusza prawo.
Odnosząc się do pierwszego z postawionych zarzutów A. K. wskazał, że po przesłuchaniu świadka, które trwało do godziny 21, rozmawiał z nim jeszcze przez około 15 min. na temat dotyczący prowadzonego postępowania, po czym wykonywał czynności związane z innymi prowadzonymi przez siebie dochodzeniami, takie jak korekta błędów maszynowych, przegląd akt oraz sporządzenie projektu odmowy wszczęcia postępowania w konkretnej sprawie. Nadto pełniący z nim wówczas służbę asp. K. J. wykonywał na zewnątrz budynku obsługę psa służbowego, skąd mógł obserwować rejon, który mieli w tym czasie patrolować.
W odniesieniu natomiast do drugiego z zarzutów odwołujący się przyznał, iż rzeczywiście nie dokonał w swoim notatniku służbowym adnotacji odnośnie prowadzonych czynności w trakcie ich wykonywania, jednakże miał zamiar to uczynić bezpośrednio po ich zakończeniu a przed wyjściem w teren.
Zaznaczył, że wpisy w jego notatniku istotnie były nieczytelne, jednakże wynika to
z takiego właśnie charakteru jego pisma. Zaznaczył, iż w taki sam sposób prowadzi swój notatnik od 20 lat. Ponadto na małą czytelność zapisów wpływ ma także i to, że często dokonywane są one w niesprzyjających warunkach, jak też wymiar notatnika. Poza tym mało czytelne wpisy w notatnikach służbowych są w komendzie, w której pracuje zjawiskiem powszechnym. Odwołujący się zarzucił, że tak w odniesieniu do pierwszego, jak i drugiego z zarzutów organ nie wyjaśnił na czym polega jego wina, która stanowi przesłankę uznania danego czynu za przewinienie dyscyplinarne. Podniósł również, iż od dnia 5 lutego 2009r. nie posiada kontaktu ze swoim obrońcą, który nie odpowiada na jego telefony, co stanowi o ograniczeniu jego prawa do obrony.
Komendant Wojewódzki Policji wskazanym na wstępie orzeczeniem z dnia […] maja 2009r. utrzymał w mocy kwestionowane orzeczenie Komendanta Powiatowego Policji z dnia […] kwietnia 2009r. uznając, iż odpowiada ono prawu i przedstawiając następujący stan faktyczny sprawy. W dniu 27 grudnia 2008r. mł. asp. A. K. – dzielnicowy Rewiru Dzielnicowych w C. zgodnie z pisemnym poleceniem asp. M. K. – Kierownika Rewiru Dzielnicowych w C. (zawartym w Książce Służby Rewiru Dzielnicowych w C.) pełnił służbę od godz. 20.00 do godz. 4.00 dnia 28 grudnia 2008r. z asp. K. J. Od godz. 20.00 do godz. 22.00 powinien był wykonywać pracę biurową, zaś od godz. 22. do godz. 4.00 pełnić służbę obchodowo-patrolową w wyznaczonym rejonie służbowym. Około godziny 22.40 dnia 27 grudnia 2008r. kom. A. S. (naczelnik Sekcji Kryminalnej KPP) wraz z st. asp. M. R. (kierownik Ogniwa Interwencyjnego Sekcji Prewencji KPP) dokonali kontroli pełnienia służby przez wyżej wymienionych (na polecenie kom. R. P. – Zastępcy Komendanta Powiatowego Policji). Z przedstawionego podczas tej kontroli notatnika służbowego A. K. wynikało, iż ostatni wpis, jaki się w nim znalazł dotyczący przeprowadzonej czynności przesłuchania świadka wskazuje na godzinę 20.30. Stwierdzone nieprawidłowości zostały opisane w notatniku A. K., książce kontroli Rewiru Dzielnicowych w C. i książce nadzoru służby Komendy Powiatowej Policji.
Odnosząc się do meritum sprawy organ wskazał, iż wedle art. 132 ust. 1 ustawy o Policji policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej. Naruszenie dyscypliny służbowej
w świetle ust. 2 tego artykułu stanowi czyn policjanta polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów. Zgodnie z art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy o Policji naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy.
Odnosząc powyższe regulacje do okoliczności niniejszej sprawy organ podniósł, że A. K. nie podejmując od godz. 22.00 dnia 27 grudnia 2008r. służby obchodowo-patrolowej zaniechał czynności służbowych poprzez niewykonanie polecenia w tym zakresie, wydanego przez bezpośredniego przełożonego (Kierownika Rewiru Dzielnicowych w C.), czym wypełnił znamiona przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy o Policji w zw. z § 15 ust. 2 zarządzenia Komendanta Głównego Policji Nr 528 z dnia 6 czerwca 2007r. Zgodnie z tym ostatnim przepisem, dzielnicowy pełniący służbę na terenach miejskich i pozamiejskich – na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej Policji, w szczególnie uzasadnionych przypadkach – może być skierowany do pełnienia służby patrolowej pod warunkiem, że rejon patrolu obejmował będzie rejon służbowy tego dzielnicowego albo rejon służbowy i rejon z nim sąsiadujący.
W ocenie organu, przedstawione wyżej zachowanie A. K. wskazuje na winę umyślną. Wyżej wymieniony pozostając po godzinie 22.00 w budynku Rewiru Dzielnicowych
w C., wiedząc iż powinien wówczas pełnić służbę obchodowo-patrolową, co najmniej godził się na popełnienie przewinienia dyscyplinarnego.
Odnośnie drugiego z przewinień dyscyplinarnych organ podniósł, że uregulowane jest ono w art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy o Policji w zw. z § 4 ust. 5 Wytycznych Nr 2 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 czerwca 2007r. wedle tego ostatniego przepisu zapisy w notatniku służbowym powinny być czytelne, dokonywane w trakcie lub bezpośrednio po zakończeniu czynności służbowej.
W ocenie Komendanta Wojewódzkiego Policji, z uwagi na fakt, iż A. K. w dniu 27 grudnia 2008r,. o godzinie 22.40 pełnił służbę w budynku Rewiru Dzielnicowych w C., miał on czas i dobre warunki do tego, aby na bieżąco i czytelnie rozpisać czynności służbowe, które w tym dniu wykonał. Wartym podkreślenia, zdaniem organu, jest też fakt, iż A. K. zwracane były wcześniej uwagi odnośnie właściwego i czytelnego uzupełniania notatnika służbowego. Organ podkreślił, iż okoliczności powyższego czynu wskazują na jego popełnienie z winy umyślnej.
Odstąpienie od ukarania znajduje uzasadnienie w m. in. w dotychczasowej niekaralności funkcjonariusza oraz w jego pozytywnej opinii służbowej.
Odpowiadając na zarzuty odwołania Komendant Wojewódzki Policji wskazał, iż prawo A. K. do obrony nie zostało naruszone, bowiem z akt sprawy wynika, że kierowana do jego adwokata korespondencja była przez adresata odbierana. Nadto, wcześniej funkcjonariusz nie zgłaszał uwag odnośnie problemów ze skontaktowaniem się z obrońcą.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie A. K. wniósł o uchylenie orzeczenia Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia […] maja 2009r. oraz poprzedzającego go orzeczenia Komendanta Powiatowego Policji z dnia […] kwietnia 2009r., zarzucając rażące naruszenie przepisów poprzez błędną interpretację art. 132 ust. 2, art. 132a pkt 1, art. 135e ust. 1, art. 135g ust. 1 ustawy o Policji. Podniósł, że nie zostały uwzględnione jego wyjaśnienia, iż przebywanie
w budynku Rewiru Dzielnicowych było spowodowane koniecznością dokonywania czynności związanych z prowadzonymi przez niego postępowaniami przygotowawczymi, do czego jest zobowiązany po myśli § 16 ust. 1 pkt 1 Zarządzenia Komendanta Głównego Policji z dnia 6 czerwca 2007r. Podniósł, iż nawet gdyby ich wówczas nie wykonywał, nie byłby uprawniony do samodzielnego odbycia patrolu, który w świetle § 27 ust. 2 pkt 2 Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym może być realizowany w takim składzie osobowym jedynie od świtu do zmroku. Tymczasem pełniący z nim służbę asp. K. J. wykonywał w tym czasie obsługę psa służbowego na zewnątrz budynku.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, z przyczyn podniesionych w uzasadnieniu skarżonego orzeczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do przepisu art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku – Prawo o ustroju sądów administracyjnych / Dz. U. nr 153 poz. 1269 z 2002 roku / sądy te sprawują w zakresie swej działalności kontrolę pod względem zgodności z prawem jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zakres tej kontroli wyznacza przepis art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. Nr 153 poz.1270 z 2002 roku / zwanej dalej P.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc przy tym związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszeń prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy , których dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne do końcowego jej załatwienia.
W myśl przepisu art. 145 P.p.s.a. Sąd obowiązany jest do uchylenia decyzji lub stwierdzenia jej nieważności ewentualnie niezgodności z prawem, gdy dotknięta jest naruszeniem prawa w sposób dający podstawę do wznowienia postępowania, innym naruszeniem przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy lub jeśli zachodzą przyczyny określone w przepisie art. 156 k.p.a. lub innych przepisach.
Kontroli legalności w rozpatrywanej sprawie poddane zostało orzeczenie nr […] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia […] maja 2009 roku utrzymujące w mocy orzeczenie nr […] Komendanta Powiatowego Policji z dnia […] kwietnia 2009 roku
w sprawie uznania mł. asp. A. K. winnym popełnienia przewinień dyscyplinarnych. Zaniechanie czynności służbowych poprzez nie wykonanie polecenia służby obchodowo – patrolowej oraz nieprawidłowe wykonanie czynności służbowych przez niedokonanie, a także dokonanie nieczytelnych zapisów w notatniku służbowym , organy zakwalifikowały jako przewinienia dyscyplinarne określone w art. 132 ust.3 pkt.2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji / Dz. U. Nr 43 poz.277 z 2007 r. ze zm./, zwanej dalej ustawą o Policji, w zw. z § 15 ust.2 Zarządzenia nr 528 Komendanta Głównego Policji z 6 czerwca 2007 roku w sprawie form i metod wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych / Dz. Urz. KGP z 20 czerwca 2007 r. Nr 12 poz. 95/ oraz § 4 ust.5 Wytycznych Nr 2 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 czerwca 2007 roku w sprawie zasad ewidencjonowania, wypełniania oraz przechowywania notatników służbowych / Dz. Urz. KGP z 16 lipca 2007 r. Nr 13 poz. 104/. Uznając A. K. winnym popełnienia powyższych przewinień , organy odstąpiły od jego ukarania.
Przepis art. 132 ustawy o Policji stanowiący podstawę materialno prawną orzeczenia, zawiera definicję dyscypliny służbowej, naruszenie której skutkuje odpowiedzialnością służbową. Przepisami szczególnymi przywołanymi w zaskarżonym orzeczeniu i utrzymanym w mocy orzeczeniu organu I instancji są akty normatywne o charakterze wewnętrznym. Odnośnie zarzutu nie wykonania polecenia służby obchodowo – patrolowej od godziny 22:00 zawartego w książce Służby Rewiru Dzielnicowych w C. przepisem szczególnym jest wymienione wyżej Zarządzenie Nr 528 KGP z 6 czerwca 2007 roku. Zgodnie z § 15 ust.2 tego zarządzenia, dzielnicowy pełniący służbę na terenach miejskich i pozamiejskich – na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej Policji, w szczególnie uzasadnionych przypadkach – może być skierowany do pełnienia służby patrolowej pod warunkiem, że rejon patrolu obejmował będzie rejon służbowy tego dzielnicowego albo rejon służbowy tego dzielnicowego i rejon służbowy z nim sąsiadujący. Skarżący nie kwestionuje faktu, że w nocy 27/28 grudnia 2008 roku w godzinach 22:00 do 4:00 rano zobowiązany był wraz z K. J. do pełnienia służby obchodowo – patrolowej
w wyznaczonym rejonie służbowym. Pozostawanie w budynku rewiru dzielnicowych tłumaczy innymi czynnościami służbowymi. Zakwestionował jedynie godzinę kontroli twierdząc, że miała ona miejsce o godzinie 22:20, a nie 22: 40 oraz to, że kontroli nie dokonał jego bezpośredni przełożony. Przepisem szczególnym wskazanym przy zarzucie popełnienia przewinienia polegającego na niewłaściwym dokonaniu zapisów w notatniku służbowym jest § 4 ust.5 Wytycznych Nr 2 KGP z 26 czerwca 2007 roku w sprawie zasad ewidencjonowania, wypełniania oraz przechowywania notatników służbowych , zgodnie z którym zapisy powinny być czytelne, dokonywane w trakcie lub bezpośrednio po zakończeniu czynności służbowej. Skarżący przyznał, że jego wpisy w notatniku służbowym są nieczytelne , co wytłumaczył charakterem pisma ,niesprzyjającymi warunkami przy dokonywaniu wpisów dokonywanych często w pośpiechu i np. na kolanie. Dodał też, że nieczytelne wpisy do notatników służbowych są powszechne w komendzie, w której pracuje.
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji , Policja jest umundurowaną i uzbrojoną formacją służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Zadania Policji określone są w art. 1 ust.2 i są nimi m.in. ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra / pkt.1/ oraz ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego , w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym / pkt.2/, a także wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców / pkt.4/. Stosownie do przepisu art. 58 ust.1 ustawy o Policji, przed podjęciem służby Policjant składa ślubowanie sformułowane w przepisie art. 27 ustawy, następującej treści : Ja, obywatel RP, świadom podejmowanych obowiązków policjanta, ślubuję służyć wiernie Narodowi, chronić ustanowiony Konstytucją RP porządek prawny, strzec bezpieczeństwa Państwa i jego obywateli, nawet z narażeniem życia. Wykonując powierzone mi zadania, ślubuję pilnie przestrzegać prawa, dochować wierności konstytucyjnym organom RP, przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych. Ślubuję strzec tajemnicy służbowej i służbowej, a także honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej" . Rota ślubowania określa zakres zadań funkcjonariusza policji, jako funkcjonariusza służby publicznej i wymaga od niego szczególnej staranności przy wykonywaniu zadań. Naruszenie przez policjanta dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganie zasad etyki zawodowej pociąga za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną . Przepisy dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej i karnej policjantów regulują przepisy zawarte w rozdziale 10 ustawy o Policji, w art. od 132 do 145g..
Sąd nie podziela zarzutów skargi. Stosownie do przepisu art. 132 ustawy o Policji policjant odpowiada za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej / ust.1/. Naruszenie dyscypliny służbowej stanowi czyn policjanta polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów. / ust.2/.
Przepis art. 132 ust.3 wymienia przykładowo czyny będące naruszeniem dyscypliny służbowej. Takim naruszeniem jest m.in. odmowa wykonania albo niewykonanie rozkazu lub polecenia przełożonego, względnie organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń policjantom / pkt 1/, zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy / pkt 2 / a także niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa / pkt 3/. Możliwość odmowy przez policjanta wykonania rozkazu przewiduje przepis art. 58 ust.2 ustawy jeżeli wykonanie rozkazu lub polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa. Ta sytuacja nie dotyczy jednak rozpatrywanej sprawy . Sąd nie podziela również zarzutu pozbawienia skarżącego prawa do obrony w postępowaniu administracyjnym. Skarżący miał w postępowaniu ustanowionego obrońcę z urzędu, który uczestniczył w przesłuchaniu obwinionego w dniu 6 lutego 2008 roku i w czynności konfrontacji. W toku postępowania skarżący nie zgłaszał zastrzeżeń do obrońcy, a czynności procesowe podejmował sam, na co pozwala przepis art. 135 f ust.5, który stanowi, że udział obrońcy w postępowaniu dyscyplinarnym nie wyłącza osobistego działania w nim obwinionego.
Organy dokonały prawidłowej wykładni zastosowania wymienionych przepisów, a w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie można kwestionować spełnienia przesłanki przewinień dyscyplinarnych. Przewinienie dyscyplinarne , zgodnie z art. 132 a jest zawinione wtedy , gdy policjant ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi / pkt.1/ , lub nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia jej jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach , mimo, że możliwość taką przewidywał albo mógł powinien przewidzieć/ pkt.2/. W ocenie Sądu organy słusznie oceniły postępowanie skarżącego jako działanie zawinione, bowiem zarzucone przewinienia polegały na niezastosowaniu się do przepisów, które każdemu funkcjonariuszowi Policji są znane. Specyfika służby w Policji wymaga podporządkowania się rozkazom przełożonych, czego skarżący jest niewątpliwie świadomy, bowiem jest wieloletnim funkcjonariuszem Policji a służbę rozpoczął w 1987 roku . Komendant Powiatowy Policji uznając go winnym popełnienia przewinień dyscyplinarnych odstąpił od ukarania w oparciu o przepis 135j ustawy, na podstawie którego, na podstawie oceny zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym materiału dowodowego przełożony ma prawo wydać tej treści orzeczenie, w uzasadnieniu którego wskazał na dobrą opinię A. K. i dotychczasową niekaralność dyscyplinarną.
Reasumując – Sąd nie dopatrzył się naruszenia przez organy orzekające w sprawie przepisów prawa materialnego , które miało wpływ na wynik sprawy, ani też przepisów postępowania , które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Dlatego, w oparciu o przepis art. 151 P.p.s.a skargę oddalił.

Uzasadnienie wyroku