Sygnatura:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Hasła tematyczne:
Wodne prawo
Skarżony organ:
Inne
Data:
2010-09-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Uchylono decyzję I i II instancji
Sędziowie:
Wanda Zielińska-Baran /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant ref. staż. Renata Puchalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Z. Sp. z o.o. z siedzibą w N. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia (…) lipca 2010 r. nr (…) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w R. z dnia (…) lutego 2010 roku znak (…).

Uzasadnienie wyroku

Zaskarżoną decyzją z dnia […] lipca 2010 r., Nr […] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w […] z dnia […] lutego 2010 r., znak: […] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia obowiązku przeprowadzenia działań naprawczych, polegających na przywróceniu wód podziemnych w rejonie ujęcia wód podziemnych w N. do stanu właściwego, w związku z zanieczyszczeniem wód podziemnych […].W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, iż Z. Spółka z o.o. w dniu […] listopada 2008 r, znak: […] dokonał zgłoszenia szkody w środowisku zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2007 Nr 75, poz.493) wskazując, że w dniu 10 listopada 2008 r. otrzymał wyniki badań wody na zawartość sumy […], na podstawie których stwierdzono znaczne przekroczenie dopuszczalnych zawartości tych składników dla wody pitnej w kilku studniach ujęcia wód podziemnych.Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w […] pismem z dnia […] listopada 2008 r.,zwrócił się do Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w […]o przeprowadzenie w ramach posiadanych kompetencji kontroli w Z. Sp. z o.o. oraz w innych podmiotach mogących mieć potencjalny wpływ na zaistniałe zdarzenie, tzn. zanieczyszczenie wód podziemnych […].Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w […] w grudniu 2008 r. przeprowadził kontrolę w Z. Sp. z o.o. oraz w podmiotach działających na terenie T., tj. "D." S.A., "D." Sp. z o.o., "S." Sp. z o.o., "U." Sp. z o. o.Zakresem kontroli objęto m.in. gospodarowanie […], w okresie 5 lat wstecz, tj. w okresie 2004-2008 r.. Podczas przeprowadzonej kontroli w wyżej wskazanych zakładach, Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w […] nie wskazał nieprawidłowości w stanie technicznym urządzeń wykorzystujących w procesie technologicznym […].Ponadto podczas rozprawy administracyjnej przeprowadzonej w dniu 17 marca 2009 r. ustalono, że na tym etapie nie jest możliwe dokładne ustalenie miejsca i czasu wystąpienia szkody w środowisku, powierzchni skażenia w pionie jak i w poziomie oraz przyczyn i źródeł skażania wód podziemnych i w związku z tym organ I instancji zwrócił się do firmy "H." Sp. z o.o. w K. o wykonanie ekspertyzy niezbędnej dla właściwego rozpatrzenia sprawy, w której wskazano, że rozkład stężenia […] w chmurze zanieczyszczeń wskazuje, że pierwotne ognisko zanieczyszczenia prawdopodobnie zlokalizowane jest na terenie "D." S.A. i wzdłuż kolektora ściekowego.Mając na uwadze powyższe, Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w […] dnia […] lutego 2010 r., znak: […] wydał decyzję umarzającą postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia obowiązku przeprowadzenia przedmiotowych działań naprawczych.W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 35 ust. 1 ww. ustawy do bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub do szkody w środowisku, które zaistniały przed dniem 30 kwietnia 2007 r. lub wynikały z działalności, która została zakończona przed dniem 30 kwietnia 2007 r., stosuje się przepisy dotychczasowe. Zatem stosownie do art. 378 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 z późn. zm.) w związku z art. 144 pkt 44 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, z późn. zm.) organem ochrony środowiska właściwym w sprawie wydania decyzji o przywróceniu środowiska do stanu właściwego, jest starosta.Od ww. decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w […] z dnia […] lutego 2010 r. odwołanie złożył Z. Spółka z o.o. w N..Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wskazał, iż w przedmiotowej sprawie kluczową kwestią wymagającą wyjaśnienia jest fakt kiedy do bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku doszło, tj. czy było to przed czy po 30 kwietnia 2007 r. Z ekspertyzy hydrogeologicznej przeprowadzonej w toku postępowania wynika, że czas ponadnormatywnego stężenia w wodzie (przy wykorzystaniu najmniej korzystnych parametrów i początkowym, maksymalnym możliwym stężeniu) wynosi dla […] ok. 83 lat, natomiast dla […] wynosi ok. 42 lat. Wskazano również, że rzeczywista odległość migracji będzie mniejsza, ponieważ nie uwzględniono procesów dyspersji i rozcieńczenia pestycydu w wodach podziemnych, także w rzeczywistych warunkach brak jest możliwości osiągnięcia maksymalnego stężenia początkowego. W związku z powyższym po ponownym przeliczeniu wskazano, że czas ponadnormatywnego stężenia w wodzie może wynosić dla […] ok. 47 lat, natomiast dla […] ok. 27 lat. Wyżej wskazane obliczenia zostały wykonane w sposób uproszczony w oparciu o współczynniki założone, a nie rzeczywiste, określone dla analizowanego obszaru.W związku z powyższym, zdaniem organu odwoławczego do zanieczyszczenia środowiska gruntowo — wodnego w rejonie ujęcia wody w N. doszło z całą pewnością przed 30 kwietnia 2007 r. Taki wniosek firma "H." przedstawiła zarówno w "Ekspertyzie…", a następnie potwierdziła pismem z dnia […] stycznia 2010 r., znak: […] w którym wskazano, że do zanieczyszczenia środowiska gruntowo – wodnego w rejonie ujęcia wody w N. doszło przed 30 kwietnia 2007 r. (około 30-40 lat temu). W związku z powyższym zdaniem organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.Ponadto organ wskazał, iż z przedmiotowej "Ekspertyzy…" wynika również, że rozkład stężenia […] w chmurze zanieczyszczeń wskazuje, że pierwotne ognisko zanieczyszczenia prawdopodobnie zlokalizowane jest na terenie "D." S.A. i wzdłuż kolektora ściekowego. Wskazanorównież, że przypuszczalnie z tego obszaru następuje ługowanie zanieczyszczeń, które w postaci chmury (obłoku) rozpuszczonych zanieczyszczeń przepływa głównym nurtem — na linii otworów […], […], […], […] i […] — w kierunku ujęcia wód podziemnych w N.. Organ wskazał, iż z protokołu kontroli […] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony -Środowiska w […] nr […] wynika, że Spółka aktualnie nie stosuje […], związek ten w 2000r. został wykreślony i wycofany z listy preparatów chemicznych, wykorzystywanych w galwanizerni. Zatem odnosząc się do art. 35 ust. 1 ww. ustawy […] przez "D." S.A. stosowany był przed dniem 30 kwietnia 2007 r. Odnosząc się natomiast do […] i stosowania go przez wyżej wskazaną Spółkę należy zaznaczyć, iż używany jest w procesie technologicznym do mycia detali na […], gdzie eksploatowana jest myjka, ale protokół kontroli […] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w […] nr […] wskazuje, iż urządzenie to jest w pełni zautomatyzowane, a […] znajduje się w obiegu zamkniętym. Odnosząc się natomiast do pozostałych Spółek: "D." Sp. z o.o., "S." Sp. z o.o., "U." Sp. z o.o. organ odwoławczy zauważył, iż podczas przeprowadzonej kontroli Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w […] nie wskazał nieprawidłowości w stanie technicznym urządzeń wykorzystujących w procesie technologicznym […]. Z protokołów załączonych do akt sprawy wynika, że zużyte rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne są odpowiednio zabezpieczane i magazynowane. Taki stan faktyczny znajduje potwierdzenie również w "Ekspertyzie…", gdzie został przeanalizowany pionowy i poziomy rozkład przestrzenny zanieczyszczeń w strumieniu wód podziemnych. Z analizy tej wynika, że w warstwie przypowierzchniowej nie zaznacza się migracja pionowa, występuje natomiast wyraźna migracja pozioma w strefie spągowej co wskazuje, iż w chwili obecnej związki […] nie przedostają się do środowiska. Zatem jest to kolejny dowód na to, iż zanieczyszczenie wystąpiło przed dniem 30 kwietnia 2007r. i żadna z działalności podmiotów w chwili obecnej nie przyczynia się do zwiększenia zanieczyszczenia.Odnosząc się do zarzutu skarżącego dot. braku w "Ekspertyzie…" jednoznacznego dowodu na stwierdzenie, iż "zanieczyszczenie środowiska […] nastąpiło 30-40 lat temu" Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wskazał, iż zarówno z samej "Ekspertyzy…" a także z pisma firmy "H." Sp. z o.o. z dnia […] stycznia 2010 r., znak: […]. wynika, że do zanieczyszczenia środowiska gruntowo-wodnego w rejonie ujęcia wody w N. doszło przed 30 kwietnia 2007 r. W przedmiotowej ekspertyzie wskazano, iż czas ponadnormatywnego stężenia w wodzie może wynosić dla […] ok. 47 lat, natomiast dla […] ok. 27 lat. W związku z powyższy zdaniem organu odwoławczego zarzut skarżącej jest nieuzasadniony.Odnosząc się natomiast do zarzutu skarżącego, iż nie można przyjmować, że działalność, w efekcie której wystąpiła szkoda, czy też zagrożenie szkodą, została zakończona przed dniem 30 kwietnia 2007 r. należy zauważyć, że nie istnieje związek przyczynowy pomiędzy działalnością, a szkodą. W związku z powyższym zarzut skarżącego jest bezzasadny.Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł Z. Sp. z o.o. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w […] z dnia […] lutego 2010 r., nr […] oraz zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie:- art. 7 i 77 kpa poprzez nieustalenie wszystkich okoliczności niezbędnych do wydaniarozstrzygnięcia i tym samym naruszenie prawdy materialnej;- art. 105 kpa poprzez błędne przyjęcie, że zachodziły przesłanki umorzeniapostępowania;* art. 78 kpa poprzez nieprzeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego;* art. 80 kpa poprzez naruszenie zasad swobodnej oceny dowodów.W uzasadnieniu skargi skarżąca Spółka podniosła, iż organy obu instancji wydając decyzje opierały się jedynie na jednym dowodzie w postaci ekspertyzy. Ze względu na represyjny charakter postępowania poprzestanie na jednej ekspertyzie nie jest wystarczające. Zarzuty dotyczące ekspertyzy formułowane przez skarżącego w jego ocenie obligowały organ drugiej instancji do uchylenia decyzji i przekazania sprawy doponownego rozpoznania ze wskazaniem uzupełnienia ekspertyzy lub przeprowadzenia dowodu z opinii innego biegłego.Ponadto skarżący wskazał, iż nienależyte ustalenie stanu faktycznego sprawy, skutkuje wadliwością przyjętego przez organ pierwszej instancji sposobu zakończenia postępowania administracyjnego.W odpowiedzi na skargę Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wniósł o oddalenie skargi podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:Skarga zasługuje na uwzględnienie.Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone między innymi art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.Rozstrzygając w granicach danej sprawy, Sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że ma prawo wziąć pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, a także wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i wniosków podniesionych w skardze (art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. Zm.).Przedmiotem oceny Sądu jest decyzja Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia […] lipca 2010 r., utrzymująca w mocy decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w […] z dnia […] lutego 2010 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia na obowiązku przeprowadzenia działań naprawczych.Organy administracyjne obu instancji po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego wszczętego w związku ze zgłoszeniem przez stronę skarżącą szkody w środowisku na podstawie art. 11 ust.1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 74, poz. 493), uznały, żeszkoda w środowisku polegająca na zanieczyszczeniu wód podziemnych […] powstała przed dniem 30 kwietnia 2007 r., w związku z czym ma zastosowanie art. 35 ust. 1 ustawy wyłączający jej stosowanie. Z tej przyczyny postępowanie odnośnie nałożenia obowiązku przeprowadzenia działań naprawczych podlegało, w ocenie organów, umorzeniu na podstawie art. 105 § 1 kpa.Jak stanowi art. 35 ust.1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 74, poz. 493), zwanej dalej ustawą szkodową, do bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub do szkody w środowisku, które zaistniały przed dniem 30 kwietnia 2007 r. lub wynikały z działalności, która została zakończona przed dniem 30 kwietnia 2007 r., stosuje się przepisy dotychczasowe, a więc obowiązujące przed dniem wejścia w życie wymienionego aktu. Oznacza to, że regulacje ustawy szkodowej nie znalazłyby w takim wypadku zastosowania. Termin wystąpienia szkody ma zatem niezwykle istotne znaczenie co wyboru do stosowania w tej sprawie przepisów prawa materialnego. Z tego więc wynika, iż na organach spoczywa obowiązek bezspornego ustalenia terminu wystąpienia szkody w środowisku. Istotne również znaczenie dla zastosowania przepisów prawa materialnego ma nie tylko ustalenie czy do bezpośredniego zagrożenia szkodą doszło przed wejściem w życie ustawy szkodowej, ale również ustalenie czy do tej szkody dochodziło lub dochodzi nadal po dacie 30 kwietnia 2007 roku, gdyż wyniki tych ustaleń warunkują, czy zastosowanie będzie miał, czy też nie będzie miał powołany wyżej art. 35 ust. 1.W rozpatrywanej sprawie ograny obu instancji uznały, iż szkoda w środowisku powstała przed dniem 30 kwietnia 2007 r. Stanowisko to, jak wynika z uzasadnienia rozstrzygnięć obu instancji, przyjęto na podstawie opracowanej na zlecenie organu pierwszej instancji przez H. Spółkę z o.o. w K. w październiku 2009 r. "[…]". Organ wskazał, iż w ekspertyzie tej podano, że rozkład stężenia […] w chmurze zanieczyszczeń wskazuje, że pierwotne źródło zanieczyszczenia prawdopodobnie zlokalizowane jest na terenie "D." S.A. i wzdłuż kolektora sanitarnego. Czas ponadnormatywnego stężenia wwodzie wynosi dla […] ok. 47 lat, natomiast dla […] ok. 27 lat. Zdaniem organów informacje te dają podstawę do uznania, że do zanieczyszczenia środowiska gruntowo-wodnego w rejonie ujęcia wody w N. doszło przed dniem 30 kwietnia 2007 r. Powyższe stanowisko, jak stwierdziły organy, potwierdzają kontrole przeprowadzone w 2008 roku przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w […] na terenie "D." S.A. i wzdłuż kolektora sanitarnego. Ponadto podniosły, iż z ekspertyzy, jak również z protokołów kontrolnych wynika, że w chwili obecnej związki […] nie przedostają się do środowiska i żadna z działalności podmiotów nie przyczynia się obecnie do zwiększenia zanieczyszczenia.Skarżąca Spółka nie zgadza się z tym stanowiskiem organów, gdyż jej zdaniem, zanieczyszczanie wód podziemnych wymienionymi związkami chemicznymi trwa nadal po dniu 30 kwietnia 2007 r.W świetle zebranego materiału dowodowego, nie może budzić wątpliwości, iż szkoda polegająca na zanieczyszczeniu wód podziemnych […] miała początek przed dniem 30 kwietnia 2007 r., i wynikała z działalności prowadzonej przez D.. Natomiast ze sporządzonej w październiku 2009 r. Ekspertyzy, wbrew stanowisku organów, nie wynika wprost, że po dniu 30 kwietnia 2007 r. działalność tej firmy nie przyczyniała się i nie przyczynia się obecnie do zanieczyszczania środowiska gruntowo- wodnego ww. związkami chemicznymi. Innymi słowy, że po tej dacie nie dochodziło już do szkody w środowisku tymi związkami chemicznymi. Otóż wymaga zwrócenia uwagi, że w Ekspertyzie – pkt 8.1. Pionowy rozkład zanieczyszczeń – podano, że dla przedstawienia pionowego rozkładu zanieczyszczeń […] pobierano próbki wody z piezometrów położonych na terenie D.. Z przeprowadzonych badań wynika, że w przedziale 20-22 m.p.p.t. następuje wzrost […]. Niżej utrzymuje się na podobnym poziomie ( str. 18). Dalej na str. 20 Ekspertyzy znajduje się stwierdzenie, że wyniki próbek wody pobranych na różnych głębokościach w otworach badawczych […] i […] dokumentują jednoznacznie wzrost stężenia […] wraz z głębokością. Autorzy Ekspertyzy na str. 25 podali, iż przeprowadzone obliczenia wskazują, że do środowiska wodno-gruntowego wprowadzone są cały czas noweładunki, dlatego nie ma coraz mniejszych wartości zanieczyszczeń dzięki naturalnym procesom samooczyszczenia, fizykochemicznym ( depresja, rozcieńczenie, redukcja, sorpcja) oraz biologicznym ( biodegradacja), a wręcz przeciwnie coraz większe ich stężenia. Dalej na str. 29 Ekspertyzy podano, iż analiza rozkładu stężeń […] w obłoku zanieczyszczeń wykazuje, że zanieczyszczenia te dopływają z terenu D. S.A. Za główne źródło zanieczyszczeń wód podziemnych tymi związkami autorzy Ekspertyzy wskazali działalność D., zaś za główne ognisko tych zanieczyszczeń odcinek kanalizacji ściekowej tego Zakładu, który odprowadza ścieki na NW do ogólnej ( zakładowej i miejskiej) oczyszczalni ścieków. Dokonana analiza próbki pobranej w miejscu połączenia kolektora zakładowego z miejskim wskazuje na zawartość ww. związków w ściekach, przy czym zaznaczono, iż ze względu na to, że próbkę pobrano w połowie długości kanalizacji zakładowej, to wartości stężeń tych związków na początku kolektora były wielokroć wyższe.Autorzy we wnioskach końcowych Ekspertyzy wskazali w pkt 13 (str. 40), iż D. powinien zmodernizować linię produkcyjną, aby wyeliminować z użycia rozpuszczalniki chlorowcopochodne.Nie można podzielić stanowiska organów, iż przeprowadzone kontrole przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w […] dają podstawę do przyjęcia, że omawiana szkoda w środowisku powstała przed dniem 30 kwietnia 2007 roku i że, działalność żadnego podmiotu nie przyczynia się do zwiększania zanieczyszczeń.Analiza znajdujących się w aktach administracyjnych protokół wskazuje, iż kontrole te sprowadzały się do badania dokumentacji danego zakładu, posiadanych pozwoleń oraz procesu produkcyjnego. Natomiast kontrole te nie obejmowały badania ścieków odprowadzanych przez kontrolowany zakład, które to wyniki mogłyby dopiero w sposób niewątpliwy wykluczyć, że dany zakład nie odprowadza ww. związków chemicznych do kanalizacji ściekowej. W protokołach wyraźnie podawano, że nie badano próbek wody z piezometrów na obecność przedmiotowych związków chemicznych, np. w protokole kontroli nr […], przeprowadzonej D. S.A. w dniach […],[…], […] i […] grudnia 2008 r. wręcz podano, że badania wody z piezometrów wykonywane na zlecenie tego Zakładu nie obejmowały […]. Z protokołu kontroli przeprowadzonej w S. Sp. z o.o nr […] wynikało, że Spółka w 2007 roku używała w procesie produkcji […], jednakże i w tym przypadku nie dokonano badania ścieków odprowadzanych do kanalizacji sanitarnej na obecność tych związków. Z akt administracyjnych wynika, że kontrole przeprowadzone w kolejnych firmach (U. Sp. z o.o., D. Sp. z.o.o.) nie obejmowały badania odprowadzanych przez te zakłady ścieków do kanalizacji sanitarnej na obecność tych związków, pomimo że tego rodzaju związki były wykorzystywane w procesie produkcyjnym.W tych warunkach zarzuty skargi, iż rozstrzygnięcia organów obu instancji zostały wydane bez wnikliwego i dokładnego wyjaśnienia rzeczywistego stanu faktycznego sprawy, czym naruszono art. 7, 77 § 1, 80 kpa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, należało uznać za zasadne. Zatem, wobec braku rzeczywistego ustalenia stanu faktycznego umorzenie postępowania na zasadzie art. 105 § 1 kpa należało uznać za przedwczesne.Natomiast zarzut naruszenia art. 78 kpa poprzez nieprzeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego, nie znajduje uzasadnienia, z tego względu, że skoro strona skarżąca nie zgadzała się z wynikami ekspertyzy sporządzonej na zlecenie organów orzekających, to mogła przedłożyć opinię własną sporządzoną na jej zlecenie przez biegłego, którą to opinię organ jako dowód sprawie obowiązany byłby wziąć pod rozwagę.Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit c p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.