Sygnatura:
6331 Zasiłek dla bezrobotnych
Hasła tematyczne:
Bezrobocie
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2009-09-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Jolanta Ewa Wojtyna
Magdalena Józefczyk. /przewodniczący/
Ryszard Bryk /sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk Sędziowie NSA Ryszard Bryk /spr./ WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 18 listopada 2009 r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Wojewody […] z dnia […] lipca 2009 r., Nr […] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych -skargę oddala-
Uzasadnienie: II SA/Rz 728/09
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z dnia […] lipca 2009r. nr […] Wojewoda […] po rozpatrzeniu odwołania J. C. od decyzji Starosty […] z dnia […] czerwca 2009r. znak […] nr […] w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych postanowił- utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję. W podstawie prawnej organ powołał art. 10 ust. 7 pkt 2, art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008r. nr 69, poz. 415 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że Starosta Powiatu decyzją z dnia […] czerwca 2009r. orzekł o uznaniu J. C. za osobę bezrobotną z dniem 9 czerwca 2009r. oraz o odmowie przyznania mu prawa do zasiłku.
Odwołanie od tej decyzji wniósł J. C. podając, że jest ona dla niego krzywdząca. Podał, że prowadził działalność gospodarczą od 1997r.i od 31 listopada 2008r. zawiesił działalność. Następnie w dniu 19 maja 2009r. zaprzestał jej prowadzenia. Decyzja o wykreśleniu jego działalności gospodarczej została mu doręczona w dniu 8 czerwca 2009r. i tym samym dniu udał się do urzędu pracy celem dokonania rejestracji jako osoba bezrobotna. Z uwagi na to, że w tym dniu nie miał przy sobie świadectwa ukończenia szkoły i dokonanie rejestracji okazało się niemożliwe. Następnie w dniu 9 czerwca 2009r. stawił się w urzędzie z kompletem dokumentów. Wskazał, że przepracował wiele lat i płacił składki, a dziś nie może nawet otrzymać zasiłku. Znalazł się w trudnej sytuacji, bo jego żona jest bezrobotna.
Wojewoda po rozpoznaniu sprawy w trybie odwoławczym postanowił utrzymać w mocy zaskarżoną decyzje. W motywach rozstrzygnięcia wskazał, że J. C. w dniu 9 czerwca 2009r. dokonał rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy w B. Organ orzekł o uznaniu go za osobę bezrobotną i odmówił przyznania mu prawa do zasiłku ponieważ w dniu rejestracji skarżący spełniał warunki do uznania za osobę bezrobotną ale suma okresów przypadających w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji jest krótsza niż 365 dni.
Organ wskazał, że podstawą decyzji o odmowie przyznania zasiłku dla bezrobotnych jest art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W myśl tego przepisu prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym urzędzie pracy, z zastrzeżeniem art. 75 cyt. ustawy , miedzy innymi bezrobotnemu, jeżeli nie ma dla niego propozycji odpowiedniej pracy, propozycji stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres 365 dni (…) opłacał składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.
Z akt sprawy wynika, że odwołujący się prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 października 1997r. do 30 listopada 2008r. Z zaświadczenia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektoratu w B. z dnia 4 czerwca 2009r. znak […] wynika, że z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej J. C. opłacał składki na ubezpieczenie społeczne za okres od 1 października 1997r. do 30 listopada 2008r. a miesięczną podstawę wymiary składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za prace.
J. C. zarejestrował się w Urzędzie Pracy w dniu 9 czerwca 2009r. i okres 18 miesięcy poprzedzający dzień zarejestrowania to okres od 8 grudnia 2007r. do 8 czerwca 2009r. W tym czasookresie J. C. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą do 30 listopada 2008r. Na poczet wymaganych 365 dni w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji zaliczył łącznie 359 dni czyli okres od 8 grudnia 2007r. do 30 listopada 2008r. Organ stwierdził, że strona nie legitymuje się wymaganym przez ustawę okresem uprawniającym do przyznania prawa do zasiłku.
Odnosząc się do zarzutów odwołania Wojewoda wskazał, że zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 26 listopada 2004r. w sprawie rejestracji bezrobotnych i poszukujących pracy (Dz. U. z 2004r. Nr 262, poz. 2607 ze zm.) osoba rejestrująca się przedkłada do wglądu pracownikowi powiatowego urzędu pracy dokonującego rejestracji:
Dowód osobisty lub inny dokument tożsamości,
Dyplom, świadectwo ukończenia szkoły lub świadectwo szkolne albo zaświadczenie o ukończeniu kursu lub szkolenia,
Świadectwa pracy oraz inne dokumenty niezbędne do ustalenia jej uprawnień,
Dokument stwierdzający przeciwwskazania do wykonywania określonych prac, jeżeli taki dokument posiada.
Stosownie do § 4 w.w. rozporządzenia rejestracji nie dokonuje się w przypadku nieprzedłożenia dokumentów o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 lub odmowy złożenia podpisu na karcie rejestracyjnej przez osobę rejestrującą się. Wojewoda stwierdził, że z uwagi na te regulacje odmowa pracownika urzędu pracy do dokonania rejestracji w dniu 8 czerwca 2009r. była zgodna z przepisami prawa.
Powoływana w odwołaniu ciężka sytuacja materialna w jakiej znalazł się J. C. nie pozwala organowi II instancji na uwzględnienie tych okoliczności w sposób prowadzący do zmiany i uchylenia zaskarżonej decyzji i tym samym przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Wojewoda pouczył odwołującego o możliwości skorzystania z odpowiednich świadczeń z pomocy społecznej zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008r. Nr 115, poz. 728 ze zm.).
Skargę na tą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniósł J. C. podając w niej, że czuje się pokrzywdzony decyzjami organów. W dniu 30 listopada 2008r. zawiesił działalność gospodarczą którą prowadził od 1 października 1997r. Opłacał składki, a 19 maja 2009r wyrejestrował ją. Decyzję z Urzędu Gminy otrzymał 1 czerwca 2009r. i tego dnia złożył w ZUS-ie. Decyzję ZUS-u otrzymał 8 czerwca 2009 r. i zgłosił się w urzędzie pracy tego samego dnia, ale zabrakło mu świadectwa ukończenia szkoły. Następnie w dniu 9 czerwca 2009r. zgłosił się w urzędzie i dowiedział się, że nie ma prawa do zasiłku bo brakło mu 6 dni bo zaliczono mu 359 dni. Nie rozumie dlaczego musi czekać kilka dni na decyzję ZUS-u i nie mógł iść od razu do Urzędu Pracy.
Wniósł o pozytywne rozpatrzenie jego sprawy. Wskazał, że ma trudną sytuację materialną.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zaprezentowaną w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie należy nawiązać do art. 1 § 2 ustawy z dnia 25.07.2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz. U. nr 153, poz. 1269, ze zm./, z którego wynika, że wojewódzki sąd administracyjny kontroluje zaskarżoną decyzję pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Z powołanego przepisu równocześnie wynika, iż przy tej kontroli Sąd I instancji bierze pod uwagę stan faktyczny i prawny istniejący w dacie wydania zaskarżonej decyzji.
Z wymienionym przepisem wiąże się art. 133 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153, poz. 1270, ze zm./, nazwanej dalej skrótem p.p.s.a., wedle którego sąd I instancji wydaje wyrok na podstawie akt sprawy administracyjnej i sądowej. Zakres kontroli sądowej określa m. innymi art. 134 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że sąd rozstrzyga sprawę w granicach danej sprawy, ale nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną, to zaś znaczy, iż z urzędu uwzględnia naruszenia prawa procesowego i materialnego o jakich nie wspomniano w skardze, wszakże pod warunkiem, że takie uchybienia miały wpływ na wynik sprawy, przy czym przy naruszeniu prawa procesowego ten wpływ na wynik sprawy musi być istotny.
Istota kontroli sądowej polega w kolejności na sprawdzeniu czy zebrany przez organy materiał dowodowy jest pełny i czy został prawidłowo zebrany /zgodnie z przepisami postępowania/ oraz czy był wystarczający do dokonania prawidłowej subsumcji z przepisami prawa materialnego i czy wydane rozstrzygnięcie jest zgodne z przepisami obowiązującymi w dacie wydania zaskarżonej decyzji.
W zależności od wyniku tej kontroli, Sąd uchyla decyzję, jeżeli stwierdzi:
– naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,
– naruszenie prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
– inne naruszenie przepisów postępowania jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy /art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a./.
Jeżeli natomiast zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem, to wtedy sąd skargę oddala /art. 151 p.p.s.a./.
Stan faktyczny sprawy, wynikający z akt administracyjnych jest następujący:
Skarżący w okresie 1.10.1997 r. – 30.11.2008 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą /Zakład […] z siedzibą w H./ i w tym okresie czasu był zgłoszony do ubezpieczenia społecznego i opłacał składki na ubezpieczenie społeczne.
Miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy stanowiło minimalne wynagrodzenie za pracę. Z dniem 1.12.2008 r. zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej, a następnie pismem z dnia 1.06.2009 r. zawiadomił Wójta Gminy […], iż z dniem 19.05.2009 r. zaprzestał prowadzenia wskazanej działalności gospodarczej. W związku z tym Wójt Gminy decyzją z dnia […].06.2009 r. Nr […] wykreślił z dniem 19.05.2009 r. z ewidencji działalności gospodarczej wpis dokonany w dniu 30.09.1997 r. pod numerem […] dotyczący w/w działalności gospodarczej, rozpoczętej w dniu 1.10.1997 r.
Okres opłacania składki na ubezpieczenie społeczne potwierdza zaświadczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J. – Inspektoratu w B. z dnia 4.06.2009 r., znak: […].
Skarżący w dniu 8.06.2009 r. zgłosił się do Powiatowego Urzędu Pracy w celu dokonania rejestracji bezrobocia.
Tego dnia nie został zarejestrowany, bo nie miał przy sobie świadectwa ukończenia szkoły. Komplet dokumentów przedłożył w dniu 9.06.2009 r. i w tym dniu został zarejestrowany jako osoba bezrobotna. /karta rejestracyjna bezrobotnego/
Przedstawiony stan faktyczny jest niesporny i zbieżny z ustaleniami faktycznymi zawartymi w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Sąd oceniając zaskarżoną decyzję nie dopatrzył się istotnego naruszenia przepisów postępowania. Decyzja organu I instancji z dnia […].06.2009 r., Nr […] została podpisana przez J. R. Kierownika Działu Informacji, Ewidencji i Świadczeń Powiatowego Urzędu Pracy. Wymieniona zgodnie z upoważnieniem Starosty z dnia 1.06.2004 r. Nr […] była uprawniona do podpisywania decyzji w tego rodzaju sprawach /upoważnienie w aktach administracyjnych/.
Zaskarżoną decyzję z dnia […].07.2009 r. podpisała M. P. – Zastępca Dyrektora Wydziału Polityki Społecznej […] Urzędu Wojewódzkiego, która na podstawie upoważnienia Wojewody […] z dnia 15.04.2009 r., Nr […], była uprawniona do wydawania w imieniu Wojewody tego rodzaju decyzji. /upoważnienie w aktach administracyjnych/
Zaskarżona decyzja nie narusza także przepisów prawa materialnego, bowiem orzekające organy dokonały prawidłowej subsumcji stanu faktycznego z art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy /Dz. U. z 2008 r., nr 69, poz. 415, ze zm./, dalej jako ustawa z dnia 20.04.2004 r.
W przedmiotowej sprawie administracyjnej miał zastosowanie art. 71 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 litera d w/w ustawy.
Z tych przepisów wynika, że prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym urzędzie pracy, z zastrzeżeniem art. 75, jeżeli:
– nie ma dla niego propozycji odpowiedniej pracy, propozycji stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych oraz w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni opłacał składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.
Organ odwoławczy prawidłowo ustalił, iż okres 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania obejmuje okres od dnia 8.12.2007 r. do dnia 8.06.2009 r.
Z zaświadczenia ZUS-u z dnia 4.06.2009 r. wynika, iż skarżący uiszczał składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy w okresie od 1.10.1997 r. do 30.11.2008 r.
W zakres 18 miesięcy wchodzi okres od dnia 8.12.2007 r. do 30.11.2008 r. czyli 359 dni, zatem w takiej sytuacji skarżący nie spełnia ustawowego wymogu do przyznania mu zasiłku dla bezrobotnego.
Okoliczność, że skarżący zgłosił się w Powiatowym Urzędzie Pracy w dniu 8.06.2009 r., lecz nie został w tym dniu zarejestrowany, bo nie miał przy sobie świadectwa ukończenia szkoły, nie miała wpływu na wynik rozstrzygnięcia sprawy, bo przy rejestracji w dniu 8.06.2009 r., okres 18 miesięcy poprzedzający rejestrację liczyłby się od dnia 7.12.2007 r. do 7.06.2009 r., zaś okres opłacania składki /7.12.2007 r. – 30.11.2008 r./ i wynosiłby 360 dni.
Poza tym odmowa rejestracji w dniu 8.06.2009 r. była uzasadniona ze względu na treść § 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 26.11.2004 r. w sprawie rejestracji bezrobotnych i poszukujących pracy /Dz. U. Nr 262, poz. 2607/. Z przywołanych przepisów wynika, iż osoba rejestrująca się obowiązana jest przedłożyć do wglądu pracownikowi powiatowego urzędu pracy dokonującego rejestracji m. innymi świadectwo ukończenia szkoły lub świadectwo szkolne. Jeżeli taki dokument nie zostanie przedłożony do wglądu, to wówczas powiatowy urząd pracy nie dokonuje rejestracji. Zarzut podniesiony w skardze, że w dniu 1.06.2009 r. przedłożył w ZUS-ie decyzję Wójta Gminy o wykreśleniu z ewidencji prowadzonej przezeń działalności gospodarczej, zaś dopiero w dniu 8.06.2009 r. otrzymał z ZUS-u decyzję /zaświadczenie/, nie ma znaczenia prawnego, bowiem art. 71 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20.04.2004 r. wyraźnie stanowi, że okres 18 miesięcy liczy się od dnia zarejestrowania i od tego nie ma wyjątku. Skarżący miał możliwość zgłosić się do Powiatowego Urzędu Pracy po złożeniu w ZUS-ie decyzji Wójta o wyrejestrowaniu działalności gospodarczej /np. w dniu 1.06.2009 r./ i złożyć do właściwego starosty wniosek o wyrażenie zgody na rejestrację mimo nieposiadania kompletu dokumentów.
Stosownie do § 3 ust. 5 powołanego wyżej rozporządzenia, starosta w szczególnie uzasadnionych przypadkach może wyrazić zgodę na rejestrację osoby nieposiadającej kompletu dokumentów. Zgłoszenie się w Powiatowym Urzędzie Pracy w dniu 8.06.2009 r. było już spóźnione, zatem możliwość ewentualnego skorzystania z unormowania zawartego w § 3 ust. 5 rozporządzenia nie miałoby wpływu na sposób rozstrzygnięcia sprawy.
Skoro zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem, zatem Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.
Uzasadnienie wyroku