Sygnatura:
6072 Scalenie oraz podział nieruchomości
Hasła tematyczne:
Nieruchomości
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-04-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Elżbieta Makowska /przewodniczący sprawozdawca/
Iwona Tomaszewska
Katarzyna Grzegorczyk-Meder

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Protokolant Krzysztof Chudy, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 listopada 2009r. sprawy ze skargi M. A. i K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [….] r. nr […] w przedmiocie podziału nieruchomości I. oddala skargę, II. zasądza od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz radcy prawnego T. K. kwotę […] złotych obejmującą wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług za zastępstwa prawne udzielone M. A. i K. J. na zasadzie prawa pomocy.
Uzasadnienie: Decyzją ostateczną z dnia […]r. Burmistrz Miasta i Gminy, po rozpatrzeniu wniosku J. W. oraz S. i Z. P. zatwierdził podział działki nr […]położonej w […].
Z uzasadnienia decyzji wynika, że podziału dokonano na wspólny i zgodny wniosek współwłaścicieli przedmiotowej działki tj. J. W. oraz S. i Z. P. w celu zniesienia tej współwłasności. W wyniku podziału powstały działki o nr: […].
Pismem z dnia […]r. M. A. oraz K. J., współwłaściciele działki nr […], stanowiącej działkę sąsiednią w stosunku do działki nr […], reprezentowani przez A. J. jako pełnomocnika K. J. oraz jako opiekuna prawnego M. A., wnieśli o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2,5,7 Kodeksu postępowania administracyjnego.
We wniosku podnieśli, że postępowanie podziałowe miało ma celu obejście prawa, co przesądza o tym, że jest czynnością nieważną. Jak wynika bowiem z decyzji z dnia […]r. wydzielona działka nr […], która stała się własnością J. W., ma tworzyć jedną nieruchomość z działką stanowiącą obecnie własność wnioskodawców, mającą dostęp do drogi publicznej. Jednakże działki te ze względu na to, że należą do różnych właścicieli, nigdy nie będą tworzyły jednej nieruchomości, a zatem działka nr […] nie posiada dostępu do drogi publicznej. Wobec tego stan faktyczny wskazany w decyzji jest inny niż rzeczywisty. Przeprowadzony podział nieruchomości jest zatem niezgodny z prawem, a decyzja podziałowa jest niewykonalna.
W ocenie wnioskodawców, ich interes prawny wynika z okoliczności, że są właścicielami nieruchomości sąsiedniej w stosunku do działki, która uległa podziałowi. Ponadto zabudowaną działkę nr […] nabyli od poprzednich właścicieli tj. J. S. i P. S., którzy byli stroną przedmiotowego postępowania podziałowego działki nr […].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia […]r. Nr […], wydaną na podstawie art. 157 § 3 w zw. z art. 28 i art. 157 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) oraz w związku z art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( t. j. Dz. U. z 2004 r. nr 261, poz. 2603 ze zm.), odmówiło wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy z dnia […]r.
Organ ustalił, że wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej został złożony przez nieuprawniony podmiot. M. A. oraz K. J. nie byli bowiem stronami postępowania o podział nieruchomości zakończonej decyzją ostateczną z dnia […]r., wobec tego nie mogą być również stronami w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji podziałowej. Nie wykazali swojego interesu prawnego, co skutkuje odmową wszczęcia wnioskowanego postępowania.
Niezależnie od powyższego, Kolegium stwierdziło, że nie zachodzą również przesłanki do wszczęcia z urzędu postępowania w celu stwierdzenia nieważności decyzji.
M. A. oraz K. J., złożyli wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zarzucając naruszenie art. 6, 7, 8 oraz 77 kpa.
Odwołujący się podnieśli, że decyzja podziałowa została oparta na błędnych ustaleniach faktycznych w sprawie. Ponadto organ nie przeprowadził należycie postępowania, gdyż pominął interes prawny wnioskodawców w związku z czym błędnie przyjął, że wnioskodawcy nie mogą być stroną w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia […]r.
W ocenie skarżących, źródłem interesu prawnego, jak wynika z orzecznictwa NSA jest m. in. własność nieruchomości sąsiadującej z nieruchomością, której postępowanie dotyczy, zatem ich interes prawny wynika z przysługującego im prawa własności działki nr […] sąsiadującej z nieruchomością powstałą w wyniku podziału ewidencyjnego tj. z działką nr […]. Obie te działki złączone są ścianami budynku
i gruntem, a zatem skutki decyzji podziałowej rozciągają się na nieruchomość skarżących, oddziaływując na ich prawa i obowiązki.
Ponadto podnieśli, że Kolegium nie rozważyło okoliczności uchylenia decyzji
o pozwoleniu na budowę w wyniku wznowienia postępowania, z przyczyn "błędnych wcześniejszych podziałów" dokonanych przez J. W. oraz S. i Z. P.
Zdaniem odwołujących się, decyzja o podziale nieruchomości rażąco narusza art. 93 ust. 3, gdyż bezprawnie zagwarantowano w niej dostęp do drogi publicznej właścicielowi działki nr […] poprzez działkę wnioskodawców, a ponadto w wyniku podziału działki ograniczono skarżącym dostęp do ich własnej nieruchomości w celu dokonywania bieżących napraw, czy obsługi znajdującego się na działce nr […] budynku. Organ rozpoznając sprawę nie ustalił nadto, czy nie mają zastosowania w niej przepisy o wznowieniu postępowania administracyjnego.
Decyzją z dnia […]r. Nr […], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 157 § 2 i 3 w zw. z art. 28 kpa, art. 93 ust. 1 i 3, art. 96 ust. 1, art. 97 ust. 1, art. 99 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. z 2004 r. nr 261, poz. 2603 ze zm.), art. 1 ust. 1, art. 2 oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku M. A. oraz K. J. – utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Uzasadniając rozstrzygnięcie Kolegium przedstawiło stan faktyczny sprawy
i podzieliło stanowisko wyrażone w decyzji z dnia […]r.
Wyjaśniło, że odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 157 § 3 kpa może nastąpić wówczas, gdy wszczęcie postępowania jest niedopuszczalne z przyczyn podmiotowych. Taka sytuacja występuje, gdy podmiot żądający stwierdzenia nieważności decyzji nie jest stroną w rozumieniu art. 28 kpa. W myśl tego przepisu, stroną postępowania jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Organ powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych tj. wyrok NSA z dnia 29 czerwca 1999 r. sygn. akt I SA 1608/98 oraz wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 5 września 2008 r. sygn. akt II SA/Rz 21/08 wywiódł, że stroną postępowania podziałowego są wszyscy właściciele i użytkownicy wieczyści mających ulec podziałowi nieruchomości, zatem tylko te osoby mogą żądać wzruszenia decyzji podziałowej i uczestniczyć w postępowaniu nadzorczym.
Na podstawie akt sprawy, organ ustalił, że stronami postępowania w przedmiocie zatwierdzenia podziału nieruchomości nr […]byli jej współwłaściciele tj. S. i Z. P. oraz J. W. Natomiast wnioskodawcy nie byli stronami tego postępowania, a ponadto nie byli wówczas nawet właścicielami nieruchomości sąsiedniej nr […], gdyż własność nabyli dopiero w dniu […]r. Wobec tego argumenty wskazane we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy nie zasługują na uwzględnienie, gdyż wnioskodawcy nie posiadają interesu prawnego w żądaniu wzruszenia decyzji podziałowej w trybie art. 156 kpa. Z ustawy o gospodarce nieruchomościami jednoznacznie wynika, że podział ewidencyjny jest uprawnieniem należącym do sfery prawa własności. Interes prawny do bycia stroną zatem nierozerwalnie związany jest z prawem rzeczowym do tych nieruchomości. Prawo uczestniczenia w postępowaniu nie przysługuje zatem podmiotom, które nie mają jakichkolwiek praw do nieruchomości dzielonej, chociażby te podmioty były zainteresowane np. nabyciem części nieruchomości. Z faktu bycia właścicielem nieruchomości sąsiedniej nie można wywieść zatem interesu prawnego. M. A. oraz K. J. nie byli stronami postępowania o podział nieruchomości nr […], ani właścicielami nieruchomości dzielonej wobec tego nie mogą uczestniczyć w postępowaniu weryfikacyjnym.
Brak po stronie wnioskodawców prawa własności dzielonej nieruchomości oznacza, że wniosek o stwierdzenie nieważności złożył nieuprawniony podmiot, co skutkuje odmową wszczęcia postępowania.
Kolegium ponownie podniosło, że nie znalazło podstaw do wszczęcia z urzędu postępowania w celu stwierdzenia nieważności decyzji podziałowej.
Odnośnie zarzutu nie ustalenia w toku rozpatrzenia wniosku, czy w sprawie mają zastosowanie przepisy o wznowieniu postępowania wyjaśniono, że postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją podziałową już się toczyło i zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 listopada 2007 r. sygn. akt II SA/Sz 1125/07 odrzucającym skargę.
Na powyższą decyzję ostateczną K. J. oraz M. A., działając przez pełnomocnika A. J., złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wnosząc o jej uchylenie.
Skarżący wskazali, że mają interes prawny w postępowaniu nieważnościowym, bowiem oceny, czy interes ten został zrealizowany dokonać może tylko strona, natomiast obowiązkiem organu jest uwzględnienie wskazanego indywidualnego interesu.
Podnieśli, że zaskarżona decyzja została oparta na błędnych ustaleniach stanu faktycznego oraz niepełnym materiale dowodowym, czym naruszono art. 6 i 77 kpa, a ponadto nie ma oparcia w przepisach prawa.
W ocenie skarżących, w niniejszej sprawie organ powinien, a czego nie uczynił, przeanalizować sprawę od momentu podziału działki […], gdyż z tej działki powstały działki nr […]. Z genezy powstania działek […]oraz tego, że są właścicielami działki […]wywiedli, że mają prawo kwestionowania działań organów w przedmiocie podziału działki […]. Ponadto podnieśli, że organ pominął okoliczność, że ze względu na brak udziału skarżących w postępowaniach w przedmiocie podziału nieruchomości oraz pozwolenia na budowę, w dniu […]r. uchylono w wyniku wznowienia postępowania decyzję o pozwoleniu na budowę. Zakwestionowali również prawidłowość podziału działki nr […], gdyż w skutek tego podziału, nie mogą prowadzić prawidłowej obsługi budynku znajdującego się na ich działce.
Zdaniem skarżących, zaskarżona decyzja zawiera wewnętrzne sprzeczności
i pozaprawne rozważania, bowiem jedynym zadaniem w postępowaniu nieważnościowym jest dokonanie oceny, czy w świetle zaistniałego stanu faktycznego w sposób prawidłowy zastosowano obowiązujące normy prawne.
M. A. oraz K. J. wskazali, że decyzja o podziale nieruchomości nr […]rażąco narusza art. 93 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz została wydana bez podstawy prawnej. Wobec tego stwierdzenie zawarte w zaskarżonej decyzji, że Kolegium nie znalazło podstaw do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tej decyzji jest chybione.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:
Skarga jest niezasadna.
Sądowa kontrola zgodności z prawem zaskarżonej decyzji nie dostarczyła podstaw do stwierdzenia, że decyzja ta dotknięta jest takimi naruszeniami prawa,
o których mowa w art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Przedmiotem kontroli Sądu w niniejszym postępowaniu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję własną odmawiającą, na wniosek M. A. i K. J., wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Burmistrza Miasta i Gminy zatwierdzającej podział nieruchomości oznaczonej działką ewidencyjną nr […] z uwagi na fakt, że wniosek o stwierdzenie nieważności złożyły nieuprawnione osoby. Kwestionując powyższe stanowisko w skardze, M. A. oraz K. J. podnieśli, że mają interes prawny w żądaniu stwierdzenia nieważności, a zatem posiadają atrybut strony do występowania we wnioskowanym postępowaniu nadzorczym.
Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że w zaistniałym sporze, istotne znaczenie ma ustalenie, czy M. A. oraz K. J., będący współwłaścicielami działki nr […]tj. sąsiedniej w stosunku do dzielonej działki nr […], jak i działki nr […]powstałej w wyniku jej podziału, są podmiotami uprawnionymi do wniesienia podania o stwierdzenie nieważności decyzji podziałowej z dnia […]r.
Stosownie do art. 157 § 2 kpa postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. W przypadku złożenia wniosku
o stwierdzenie nieważności decyzji, organ administracji publicznej, przed przystąpieniem do oceny merytorycznej wniosku, w pierwszej kolejności bada kwestie formalne warunkujące dopuszczalność wniosku, a więc ustala m. in., czy podmiot składający żądanie posiada przymiot strony w rozumieniu art. 28 kpa. Tylko podmiot posiadający legitymację prawną ma bowiem prawo domagać się podjęcia przez organ administracji publicznej rozstrzygnięcia sprawy. Stroną na mocy wyżej wskazanego przepisu jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. O istnieniu interesu prawnego można mówić tylko wówczas, gdy istnieje określona norma prawa materialnego, która stanowi podstawę ustalenia konkretnych praw i obowiązków. "Interes prawny musi być interesem indywidualnym strony postępowania i dotyczyć jej bezpośrednio. Interes prawny wyrażać się winien w możliwości zastosowania normy prawa materialnego w konkretnej sytuacji konkretnego podmiotu prawa" (vide: wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 stycznia 2008 r. sygn. akt II SA/Kr 733/07, Lex 469204)
Ze względu na materialnoprawny charakter interesu prawnego, należy stwierdzić, że nie może wynikać on – wbrew wywodom skargi- z subiektywnego przekonania podmiotu żądającego wszczęcia postępowania, ani również z uznania organu lub sądu.
Rację ma przy tym skarżący, że stroną postępowania nadzwyczajnego, jest nie tylko strona postępowania zwyczajnego, ale każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie nadzwyczajne. Przy czym wniosek o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji skutecznie może wszcząć postępowanie, jeżeli
z przepisów stanowiących materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia zwykłego wynika, że domagający się weryfikacji decyzji w tym postępowaniu ma interes prawny (vide: wyrok NSA z dnia 18 września 2009 r. sygn. akt I OSK 1287/08, dostępny na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości nr […]została wydana w oparciu o ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze m.). Przepisy tej ustawy wprawdzie nie regulują wprost kręgu podmiotów mogących uczestniczyć w podziałowej procedurze administracyjnej, ale niewątpliwie stroną tego postępowania będzie stosownie do art. 97 ustawy o gospodarce nieruchomościami wnioskodawca, a więc osoba, która ma interes prawny w złożeniu wniosku o podział nieruchomości, ale również inne osoby, które mogą być stroną w myśl art. 28 kpa.
Jak słusznie wskazało Kolegium w zaskarżonej decyzji, udział w postępowaniu
o podział ewidencyjny nieruchomości jest uprawnieniem związanym z prawem do nieruchomości dzielonej. Tak więc interes prawny do bycia stroną posiadają podmioty, które są władne dysponować nieruchomością w ramach przysługującego im prawa. W doktrynie oraz orzecznictwie ugruntowany jest pogląd zgodnie z którym, interes prawny w postępowaniu o zatwierdzenie podziału nieruchomości przysługuje właścicielom (współwłaścicielom) lub użytkownikom wieczystym nieruchomości (współużytkownikom wieczystym). Te podmioty jako strony postępowania podziałowego mogą zatem żądać stwierdzenia nieważności decyzji i uczestniczyć w postępowaniu nadzorczym. Stronami tego postępowania natomiast nie mogą być osoby, które nie mają żadnego tytułu prawnego do nieruchomości (vide: wyrok NSA z dnia 7 lutego 2002 r. sygn. akt I SA 1608/98 niepubl., wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lutego 2008r. sygn. akt I SA/Wa 1775/07, Lex 456731).
Stanowisko Kolegium, że M. A. oraz K. J., będący współwłaścicielami działki nr […], nie posiadają przymiotu strony w postępowaniu o podział nieruchomości oraz interesu prawnego w żądaniu wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości nr […]jest zgodne z prawem.
Dokonana ocena przez organ administracji publicznej znajduje oparcie
w prawidłowo zgromadzonym materiale dowodowym. Ponadto organ dokonał trafnych ustaleń faktycznym i prawnych nie naruszając przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.
Jak wynika z akt sprawy, decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości, której stwierdzenia nieważności żądają skarżący, dotyczy działki nr […]. W sprawie bezsporne jest, że w stosunku do tej działki skarżący nie posiadali żadnego tytułu prawnego umożliwiającego jej dysponowaniem tj. prawa własności lub użytkowania wieczystego.
Współwłaścicielami wyżej wskazanej działki byli natomiast J. W. oraz S. i Z. P. Osoby te były stronami postępowania podziałowego jak i adresatami decyzji, albowiem źródłem ich interesu prawnego było prawo własności do dzielonej działki. Wobec tego niewątpliwie te osoby mogłyby złożyć wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji.
Skarżący natomiast nie byli stronami tego postępowania, gdyż nie legitymowali się tytułem prawnym do gruntu objętego podziałem. Na uwagę zasługuje tu fakt niekwestionowany przez skarżących, że działkę nr […] zakupili dopiero w dniu
[…]r., a więc po zakończeniu postępowania podziałowego działki nr […].
Poprzedni właściciele działki nr […]tj. J. S. i P. S. również nie legitymowali się przymiotem strony w postępowaniu podziałowym prowadzonym na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wobec tego chybione jest powoływanie się na okoliczność następstwa prawnego, powstałego w skutek kupna działki nr […]. Interes prawny może wynikać z następstwa prawnego, ale tylko wtedy gdy następstwo dotyczy podmiotu, który miał interes prawny w uczestniczeniu
w postępowania, a więc był stroną tego postępowania.
Tak więc, skoro aktualni właściciele działki nr […]oraz poprzedni jej właściciele nie mieli statusu strony w postępowaniu o podział nieruchomości nr […], to skarżący nie mogą być stroną postępowania nadzwyczajnego jakim jest postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
W ocenie Sądu, M. A. i K. J. zatem nie wykazali swojego interesu prawnego w żądaniu stwierdzenia nieważności decyzji z dnia […]r., co trafnie ustalił organ w zaskarżonej decyzji.
Nie można przyjąć poglądu skarżących, że źródła ich interesu prawnego należy upatrywać w przysługującym im prawie własności do działki sąsiedniej. Z faktu, że skarżący są następcami prawnymi J. S. i P. S. będących współwłaścicielami nieruchomości nr […]przylegającej bezpośrednio do nieruchomości powstałej w wyniku podziału tj. do działki nr […], nie mogą wywodzić legitymacji uprawniającej do wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji o podziale nieruchomości stanowiącej działkę nr […]. Skutki decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości nr […]w żaden sposób nie ingerują w wykonywanie prawa własności nieruchomości sąsiedniej, zatem skutki ewentualnego stwierdzenia nieważności również nie wpłyną na prawa i obowiązki w sferze prawa własności działki nr […]. Z istoty postępowania o podział nieruchomości wynika, że organ administracji publicznej posiada uprawnienia do wkraczania w prawo własności działki co do której złożono wniosek o podział.
Interesu prawnego w sprawie podziału nieruchomości nie można wyprowadzić
z tytułu własności czy wieczystego użytkowania sąsiednich działek, w stosunku do działki dzielonej, ani z żadnych innych tytułów do tej nieruchomości (podobnie: wyrok NSA z dnia 3 września 1999 r. sygn. akt II SA/Wr 933/98, wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2007 r. sygn. akt I OSK 853/06, Lex 320094, wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Bd 756/07 dostępny na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
W odniesieniu do zaistniałego w sprawie stanu faktycznego ustalonego
z zaskarżonej decyzji należy wyjaśnić, że wcześniejszy podział nieruchomości […]na działki […]nie wpływa w żaden sposób ma legitymację skarżących do udziału w postępowaniu administracyjnym i nie może powodować ewentualnego rozszerzenia kręgu stron o strony chronologicznie kolejnego podziału jednej z tych działek oraz przyznawać atrybut strony osobom będącym właścicielami działek powstałych w wyniku poprzedniego podziału. Innymi słowy rzecz ujmując interes prawny skarżących nie może wynikać z prawa własności działki nr […], która pierwotnie stanowiła razem z działką nr […], działkę […].
Wbrew wywodom skargi, kwestie związane z wznowieniem postępowania
w sprawie pozwolenia na budowę nie mogły być wzięte pod uwagę przez organy orzekające w badaniu dopuszczalności wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji podziałowej. Każde postępowanie administracyjne ma charakter autonomiczny, co oznacza, że przepisy prawa materialnego danego postępowania regulują odrębnie krąg osób uprawnionych do występowania w charakterze strony. Tak jest i w niniejszej sprawie. Przepisy prawa budowlanego inaczej regulują kwestie przymiotu strony niż to jest w przypadku ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wobec tego wywodzenie interesu prawnego przez skarżących poprzez odwołanie się do interesu prawnego posiadanego w innym postępowaniu administracyjnym prowadzonym w innym przedmiocie jest chybione.
Odnosząc się natomiast do zarzutów kwestionujących prawidłowość podziału działki nr […]oraz istnienia przesłanek do wszczęcia postępowania nadzwyczajnego
z urzędu, należy stwierdzić, że jako wykraczające poza granicę sprawy nie mogą być przedmiotem rozważań Sądu, zgodnie bowiem z art. 134 § 1 p.p.s.a. Sąd rozstrzyga
w granicach danej sprawy. Jak wyżej wskazano, przedmiotem skargi jest tylko
i wyłącznie decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia
[…]r. dotycząca wniosku M. A. i K. J. o stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Burmistrza Miasta i Gminy zatwierdzającej podział nieruchomości oznaczonej działką ewidencyjną nr […].
Reasumując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że skarżący nie posiadają interesu prawnego legitymującego do złożenia wniosku o stwierdzenie w trybie art. 156 § 1 kpa nieważności decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, której nie są właścicielami lub użytkownikami wieczystymi, gdyż brak jest w przepisach powszechnie obowiązujących normy prawa materialnego, na której skarżący mogliby oprzeć swoje żądanie, co obligowało organ do wydania decyzji odmawiającej wszczęcia postępowania nieważnościowego.
Z tych względów Sąd nie dopatrzył się podstaw do uwzględnienia skargi i dlatego orzekł jak w sentencji na podstawie art. 151 p.p.s.a. .
Wynagrodzenie za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną każdemu ze skarżących przez ustanowionego na zasadzie prawa pomocy radcę prawnego, przyznano pełnomocnikowi stosownie do art. 250 ustawy w zw. § 15 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.1349 ze zm.).

Uzasadnienie wyroku