II SO/Wr 12/10 – Postanowienie WSA we Wrocławiu


Sygnatura:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2010-11-29
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Treść wyniku:
*Przyznano prawo pomocy w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych
Sędziowie:
Wiesław Jakubiec /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wiesław Jakubiec – referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym postanawia: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych; 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie wyroku

W dniu 26 listopada 2010 r. wnioskodawca złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata wskazując w uzasadnieniu, że gospodarstwo domowe prowadzi z żoną i trójką dzieci (w tym oboje synowie się uczą, a córka jest osoba bezrobotną), łączny ich dochód netto wynosi 3.260,94 zł. Dodał, że jego rodzina otrzymuje świadczenia z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Wśród posiadanych składników majątkowych wnioskodawca wymienił: dom o pow. 75 m2 oraz nieruchomości rolne o pow. 1,30 ha fiz. W piśmie złożonym w dniu 13 grudnia 2010 r. wnioskodawca poinformował, że ich dochód wynosi 2.979 zł, posiadają kredyt w banku i debet w rachunku. Swoje wydatki wnioskodawca określił następująco: opłata za gaz- 45 zł, za 3 tony węgla – 2.100 zł; za energię elektryczną- ok. 430 zł. Podkreślił że w tym roku uzyskał niskiej plony w prowadzonym gospodarstwie rolnym i jak dotychczas nie dostał dotacji z Unii Europejskiej.Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności uznać należy, iż zachodzą przesłanki uzasadniające przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.Ustosunkowując się z kolei do wniosku o ustanowienie adwokata podkreślić należy, że na podstawie art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Sąd czuwa nad tym by stronom występującym w sprawie bez zawodowego pełnomocnika udzielać potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. Pamiętać należy, że skarga dla Sądu ma wyłącznie walor niewiążącej informacji o wadliwości aktu organu, bowiem Sąd z urzędu zobowiązany jest do wzięcia pod uwagę wszelkich naruszeń prawa jakie stwierdzi badając daną sprawę. Sąd także ocenia czy organy administracyjne zastosowały wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i zarzutów podniesionych w skardze (art. 134 u.p.s.a.). Wskazane uregulowania gwarantują, że niezależnie od błędnie lub nieudolnie formułowanych przez wnioskodawcę zarzutów czy braku jego zaangażowania w postępowanie sądowoadministracyjne (wnioskodawca nie ma obowiązku uczestniczenia w posiedzeniach Sądu) akt będący przedmiotem zaskarżenia zostanie wszechstronnie przez Sąd zbadane pod względem jego zgodności z prawem.W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 245 § 2 i § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 u.p.s.a., orzekł jak w sentencji.