Sygnatura:
6192 Funkcjonariusze Policji
Hasła tematyczne:
Przywrócenie terminu
Skarżony organ:
Komendant Policji
Data:
2011-02-01
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Izabella Kulig – Maciszewska /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska, , , po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Łd 411/10 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 16 września 2010 r. w sprawie ze skargi R. G. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z dnia […] kwietnia 2009 r., nr […] w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza Policji ze służby p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie wyroku
Wyrokiem z dnia 16 września 2010 r., sygn. akt III SA/Łd 411/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R. G. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z dnia […] kwietnia 2009 r., nr […], w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza Policji ze służby.Pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. skarżący wniósł o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku, zwracając się jednocześnie z prośbą o przywrócenie terminu do złożenia przedmiotowego wniosku. W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu skarżący wskazał na utrudnienia w kontakcie ze swoim pełnomocnikiem. Zaznaczył, że dopiero z rozmowy telefonicznej odbytej w dniu 2 grudnia 2010 r. z pracownikiem Sądu dowiedział się, iż wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie został przez pełnomocnika złożony. Do wniosku o przywrócenie terminu skarżący załączył wypowiedzenie pełnomocnictwa dla dotychczasowego pełnomocnika z dnia 9 grudnia 2010 r.Rozpoznając w przedstawionych okolicznościach wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sąd pierwszej instancji powołując się na art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uznał, że nie istniały żadne obiektywne przeszkody do zgłoszenia tego wniosku w ustawowym terminie. Termin ten upłynął bezskutecznie w dniu 23 września 2010 r., a niepodjęcie czynności w sprawie było następstwem braku działania profesjonalnego pełnomocnika procesowego, który najwyraźniej uznał, że nie ma podstaw do zaskarżenia wydanego w sprawie wyroku. Jak podkreślił Sąd, skarżący w postępowaniu wywołanym wniesioną skargą reprezentowany był przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata. Powierzając prowadzenie swoich spraw pełnomocnikowi strona powinna liczyć się z tym, iż wszelkie jego działania, jak również zaniechania w podejmowaniu określonych czynności procesowych, będą odnosić skutek prawny wobec mocodawcy. Oczywista nierzetelność pełnomocnika może stanowić podstawę do dochodzenia powstałej z tego tytułu szkody na gruncie odpowiedzialności kontraktowej przed sądem cywilnym, ale nie spełnia kryterium braku winy strony w uchybieniu terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.Z powyższych względów Sąd uznał, iż okoliczności powoływane przez R. G. nie mogą stanowić o braku winy skarżącego w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, wobec czego odmówił przywrócenia tego terminu.W zażaleniu na powyższe postanowienie R. G. wniósł o jego uchylenie i przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 16 września 2010 r. W uzasadnieniu podniósł, że nie może zgodzić się z oceną jego wniosku dokonaną przez Sąd pierwszej instancji, w niniejszej bowiem sprawie zachodzą okoliczności, które w żaden sposób nie mogą wskazywać na to, iż nie dbał w sposób należyty o swoje interesy. Z uzasadnienia wniosku o przywrócenie terminu wynika bowiem, że systematycznie kontaktował się ze swoim pełnomocnikiem, który go okłamywał pozostawiając w nieświadomości, a w dalszej kolejności unikał wszelkiego kontaktu. W tej sytuacji, w ocenie skarżącego, trudno uznać, że dopuścił się on lekkiego niedbalstwa w dopilnowaniu swoich spraw.Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.W myśl art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd postanowi na wniosek strony przywrócenie terminu, jeżeli nie dokonała ona w terminie czynności procesowej bez swojej winy. Strona powinna we wniosku uprawdopodobnić, że uchybienie terminu zaszło z przyczyn przez nią niezawinionych (art. 87 § 2 ww. ustawy).W przedmiotowej sprawie uchybienie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 września 2010 r. powstało z przyczyn, które nie sposób uznać za niezawinione. Stwierdzić należy, że okoliczność, czy pełnomocnik skarżącego postępował rzetelnie, czy też nie, jak również, czy był uczciwy i prawdomówny w stosunku do swego mocodawcy, nie ma znaczenia przy ocenie wniosku o przywrócenie terminu. Jak prawidłowo zauważył Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, zaniechanie dokonania czynności przez pełnomocnika strony musi być traktowane jako zachowanie samej strony. Zgodnie z utrwaloną bowiem linią orzeczniczą niedochowanie przez radcę prawnego lub adwokata ciążącego na nim obowiązku należytego dbania o interesy jego mocodawcy, powoduje, iż mocodawca ponosi ryzyko ujemnych skutków niestarannego zachowania się swojego pełnomocnika (np. postanowienie NSA z dnia 11 marca 2009 r., sygn. akt I OZ 198/09; postanowienie NSA z dnia 29 września 2009 r., sygn. akt II OZ 800/09). Pojęcie winy strony w uchybieniu terminu w postępowaniu sądowym obejmuje także swym zakresem winę osób trzecich, upoważnionych przez stronę do dokonania określonej czynności (por. wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2002 r., sygn. akt I SA/Gd 1676/99).Prawidłowo zatem skonstatował Sąd pierwszej instancji, że skarżący nie wykazał istnienia obiektywnych przeszkód do zgłoszenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w ustawowym terminie.Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.