II SA/Wa 446/10 – Postanowienie WSA w Warszawie


Sygnatura:
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Hasła tematyczne:
Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego
Skarżony organ:
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
Data:
2010-03-16
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę o wznowienie postępowania sądowego
Sędziowie:
Ewa Pisula-Dąbrowska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA – Ewa Pisula-Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 6 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym skargi M. J. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 2240/06 odrzucającym skargę M. J. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia […] maja 2005 r. nr […] w przedmiocie ochrony danych osobowych postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania.

Uzasadnienie wyroku

W skardze z dnia 25 stycznia 2010 r., uzupełnionej na wezwanie Sądu pismem z dnia 16 lutego 2010 r., M. J. wniósł o wznowienia postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 2240/06, zakończonej postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2007 r., odrzucającym jego skargę na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia […] maja 2005 r. nr […] w przedmiocie ochrony danych osobowych. Powyższe postanowienie jest prawomocne od dnia 29 marca 2007 r.Pełnomocnik skarżącego w piśmie z dnia 6 kwietnia 2010 r., stanowiącym wykonanie wezwania do usunięcia braków formalnych skargi, wskazał, że podstawą wznowienia postępowania przed sądem administracyjnym skarżący uczynił dokument sporządzony przez […] Bank S.A. z dnia […] kwietnia 2009 r., z treści którego wynika, iż umowa kredytu została zawarta ze skarżącym i jego żoną, jako z osobami fizycznymi. Ponadto wyjaśnił, że stosownie do art. 273 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Pełnomocnik wskazał również, że trzymiesięczny termin do wniesienia skargi został zachowany.Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie, podnosząc, że skarżący nie wykazał, aby zaistniała którakolwiek z ustawowych przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego. Wskazał również, że przedstawione przez skarżącego zarzuty odnoszą się do decyzji organu z dnia 23 maja 2005 r., a nie do postanowienia Sądu z dnia 23 stycznia 2007 r. Ponadto – zdaniem organu – nie można stwierdzić, czy skarga o wznowienie postępowania została wniesiona w ustawowym terminie.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:Zgodnie z treścią art. 271 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej p.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności:1) jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia lub,2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania.Ponadto można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie (art. 272 § 1 p.p.s.a.), a także gdy orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym lub orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa (art. 273 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a.).Można również żądać wznowienia postępowania w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu (art. 273 § 2 p.p.s.a.) oraz w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy (art. 273 § 3 p.p.s.a.).Stosownie do treści art. 279 tej ustawy, skarga o wznowienie postępowania powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia.W myśl zaś art. 280 § 1 ustawy, sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.Z analizy treści powołanych wyżej przepisów wynika, że instytucja wznowienia postępowania jest nadzwyczajnym środkiem prawnym, skierowanym przeciwko prawomocnemu orzeczeniu. Taki charakter tego środka powoduje, że wznowienie postępowania może nastąpić jedynie z powodów ściśle określonych w ustawie, a skarga powinna zawierać wyraźne wskazanie podstawy wznowienia i jej uzasadnienie.Należy stwierdzić, że skarga M. J. o wznowienie postępowania nie opiera się na ustawowych podstawach wznowienia. Podkreślenia wymaga bowiem fakt, iż okoliczności przywołane w skardze nie mają charakteru ustawowych podstaw wznowieniowych. Samo bowiem wskazanie ustawowej podstawy wznowienia postępowania nie oznacza, iż skarga opiera się na takiej podstawie. Sytuacja taka zachodzi wówczas, gdy powołana w skardze podstawa wznowienia ma w danej sprawie charakter rzeczywisty. Jak słusznie podniósł organ, zgodnie z orzecznictwem sądów oraz poglądami doktryny, brak ustawowych podstaw wznowienia nie wynika tylko z braku przytoczenia określonego przepisu, ale również z braku okoliczności pozwalających na ustalenie, że w konkretnej sprawie wskazana podstawa wznowienia postępowania istnieje. Jeżeli już z samego uzasadnienia skargi wynika, że podnoszona podstawa wznowienia postępowania nie zachodzi, to taka skarga, jako nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia, podlega odrzuceniu. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 sierpnia 2006 r. sygn. akt I OSK 1006/06, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl).Jak już wyżej wskazano, można żądać wznowienia postępowania w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. W ocenie skarżącego, taką nową okolicznością w niniejszej sprawie jest pismo […] Bank S.A. z dnia […] kwietnia 2009 r. Skarżący podniósł, że sformułowanie zawarte w tym piśmie, iż "umowa kredytu została zawarta z osobami fizycznymi" podważa decyzję GIODO. Wskazał również, że organ w uzasadnieniu decyzji stwierdził, iż M. J. wraz z żoną "żądał nakazania", co jest niezgodne z prawdą.Z treści art. 273 § 2 ppsa wynika, iż zawarte w tym przepisie sformułowanie "wykrycie" odnosi się do okoliczności faktycznych lub środków dowodowych nieujawnionych w poprzednim postępowaniu i wówczas nieujawnialnych z tego powodu, że nie były znane stronom, co nie miało jednak miejsca.Ponadto, nowe dowody stanowią, zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przesłankę wznowienia, gdy mogły mieć wpływ na wynik sprawy, a strona nie mogła z nich skorzystać w poprzednim postępowaniu. Tymczasem pismo Banku z dnia […] kwietnia 2009 r. skarżący otrzymał ponad dwa lata po zakończeniu postępowania w sprawie II SA/Wa 2240/06, a wskazane przez niego okoliczności nie odnosiły się w ogóle do przedmiotu skargi o wznowienie, tj. postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2007 r.Jednocześnie, pomimo wezwania Sądu, nie zostało wykazane, że skarga o wznowienia postępowania została wniesiona w trzymiesiecznym terminie. Pełnomocnik strony co prawda podał, iż skarga została wniesiona w ustawowym terminie, jednak stwierdzenie to nie zostało w żaden sposób uprawdopodobnione.Wobec powyższego stwierdzić należy, iż niniejsza skarga o wznowienie postępowania, jako nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia i wniesiona z przekroczeniem ustawowego terminu, podlega odrzuceniu.W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 280 § 1 powołanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji.