Sygnatura:
6559
Hasła tematyczne:
Środki unijne
Skarżony organ:
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Data:
2010-07-23
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Joanna ZabłockaJolanta Bożek /przewodniczący sprawozdawca/Olga Żurawska-Matusiak
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Jolanta Bożek (spr.), Sędzia WSA – Joanna Zabłocka, Sędzia WSA – Olga Żurawska-Matusiak, Protokolant ref. staż. – Tomasz Godlewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2011r. sprawy ze skargi P. W. na pismo Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia […] kwietnia 2010 r. nr […] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych; oddala skargę.
Uzasadnienie wyroku
Przedmiotem skargi z dnia (…)czerwca 2010 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) wniesionej przez P. W. W. (zwanego dalej Skarżącym) jest pismo Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia (…)kwietnia 2010 r. nr (…)dotyczące odmowy przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych.Skarżący złożył w dniu 20 listopada 2009 r. w (…) Oddziale Regionalnym ARiMR wniosek o dofinansowanie w zakresie środka 2.2 "Działania wodno- środowiskowe" w ramach Programu Operacyjnego "Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013". Wniosek otrzymał numer (…)Pismem z dnia 10 grudnia 2009 r. wezwano Skarżącego do usunięcia braków wniosku poprzez dokonanie poprawnego uzupełnienia określonych pozycji wniosku, przedstawienia wymaganych załączników do wniosku oraz złożenia określonych wyjaśnień. Ww. pismo zostało odebrane w dniu 14 grudnia 2009 r., a więc termin na dokonanie uzupełnień upływał w dniu 28 grudnia 2009 r.Skarżący uzupełnił swój wniosek w dniu 17 grudniu 2009 r. oraz w dniu 15 stycznia 2010 r. i ta ostatnia data została uznana przez organ za datę w której wniosek stal się kompletny i poprawny.Pismem z dnia (…)kwietnia 2010 r. nr (…), znak (…)poinformowano Skarżącego o odmowie przyznania pomocy finansowej ze względu na brak środków finansowych.Skarżący pismem z dnia 20 kwietnia 2010 r. wezwał do usunięcia naruszenia prawa.Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pismem z dnia (…)czerwca 2010 r. znak (…)poinformował Skarżącego o negatywnym wyniku rozpatrzenia wezwania do usunięcia prawa i opisał dotychczasowy przebieg postępowania do momentu uzyskania statusu kompletności i poprawności złożonego wniosku.Wskazał, iż kolejnym etapem obsługi wniosku o dofinansowanie jest sprawdzenie dostępności środków finansowych na realizację danej operacji w ramach programu operacyjnego "Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013".W tym celu Oddział Regionalny ARiMR wystąpił do Departamentu Wsparcia Rybactwa ARiMR o udzielenie informacji o dostępności środków finansowych w ramach przedmiotowego środka ponieważ nie mógł on podjąć kolejnych czynności w postępowaniu dotyczącym przedmiotowej sprawy.Wskazano, iż instytucją odpowiedzialną za określanie limitów finansowych w ramach PO RYBY 2007-2013 jest Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi jako Instytucja Zarządzająca. Określenie limitów nastąpiło, zgodnie z art. 8 ust 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 2009r o wspieraniu zrównoważonego rozwoju sektora rybackiego z udziałem Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz. U. Nr 72,poz. 619 z późn. zm), dalej ustawa, Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 września 2009 r. w sprawie podziału środków finansowych na realizację programu operacyjnego "Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013" na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 147, poz. 1192), dalej: rozporządzenie.Wysokość limitów na poszczególne środki objęte poszczególnymi osiami priorytetowymi programu operacyjnego, mając na względzie zapewnienie efektywności wdrażania programu operacyjnego oraz wykorzystania środków przeznaczonych na jego realizację jest określona w załączniku do rozporządzenia.Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa podniósł, że alokacja dostępnych środków finansowych dla operacji 2.2 Działania wodno-środowiskowe została wyczerpana w dniu 28 grudnia 2009 r.Po tym terminie zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 3 kwietnia 2009 r. o wspieraniu zrównoważonego rozwoju sektora rybackiego z udziałem Europejskiego Funduszu Rybackiego dla wniosków, które uzyskały status kompletności i poprawności po dacie 28 grudnia 2009 r. odmawia się przyznania pomocy ponieważ wyczerpano limit środków.Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożył P.W.W. wnosząc o stwierdzenie bezskuteczności odmowy przyznania skarżącemu pomocy finansowej w ramach środka 2.2 "Działania wodno-środowiskowe" w kwocie 645.113,50 zł i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, oraz o zasądzenie od organu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania.Skarżący podniósł, iż wniosek został złożony przed upływem zakreślonego terminu, do właściwego rzeczowo i miejscowo organu a ponadto odpowiadał on wszystkim wymogom stawianym przed tego typu wnioskiem w rozumieniu jego prawidłowości i kompletności.Wskazał on, iż odmowna odpowiedź organu oraz jej szczególna forma (brak uzasadnienia, jakiegokolwiek wyjaśnienia a wreszcie – milczenie po skierowanym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa) rażąco naruszają nie tylko obowiązujące prawo, podstawowe zasady sprawiedliwości społecznej a także zasady postępowania administracyjnego wyznaczające organom sposób i reguły prowadzenia tego postępowania. Zdaniem skarżącego nie jasne były kryteria i zasady rozdysponowania przedmiotowej pomocy.Skarżący podkreślił, iż w trakcie prowadzonego przez skarżony organ postępowania naruszone zostały między innymi zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów władzy publicznej poprzez sposób prowadzenia całego postępowania, zasady przekonywania i informowania, poprzez nieudzielenie odpowiedzi na skierowane do tego organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa czy wreszcie zasada praworządności poprzez niewyjaśnione przyznanie pomocy niektórym z wnioskodawców.Podniósł także, iż organ nie realizuje celu rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego, tzn. nie wzmacnia konkurencyjności funkcjonujących struktur oraz rozwoju ekonomicznie żywotnych przedsiębiorstw w sektorze rybactwa.Zdaniem skarżącego o zapewnieniu konkurencyjności można mówić jedynie w sytuacji gdy, producenci będą mieli jednakowy dostęp do środków finansowych w rozumieniu jednakowych możliwości ich uzyskania.Skarżący wskazał, iż nie rozumie jakimi zasadami kierował się skarżony organ, jaki był klucz wyboru beneficjentów a przede wszystkim dlaczego mając stosowną pulę środków finansowych i odpowiednią ilość złożonych wniosków nie dokonano ich stosunkowego rozdziału pomiędzy wszystkich uprawnionych.Wniósł także o dokonanie przez Sąd wykładni przepisu art. 14 ust. 4 ustawy z 3 kwietnia 2009 r. o wspieraniu zrównoważonego rozwoju sektora rybackiego z udziałem EFR .W odpowiedzi na skargę Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumenty zawarte w uzasadnieniu rozstrzygnięcia.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:Sądy administracyjne, w tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej – art. 1 § 1 i 2 ustawy z 25. 07. 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269). Uzupełnieniem tego zapisu jest treść art. 3 § 1 ustawy z 30 08 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), w którym wskazano, iż sądy stosują środki określone w ustawie.Powyższe regulacje określają podstawową funkcję sądownictwa administracyjnego i toczącego się przed nim postępowania prowadzącego do oceny, czy zaskarżone akty lub czynności z zakresu administracji publicznej odpowiadają prawu i czy postępowanie poprzedzające ich wydanie nie jest obciążone wadami uzasadniającymi uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia organu administracji.Rozpatrując sprawę w oparciu o wskazane kryteria Sąd stwierdza, iż skarga P. W. W. nie jest zasadna.Na wstępie sąd przypomina, że zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 3 kwietnia 2009r. o wspieraniu zrównoważonego rozwoju sektora rybackiego z udziałem Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz. U. Nr 72 poz. 619 z 2009r) pomoc jest przyznawana na wniosek o dofinansowanie, jeżeli wnioskodawca spełnia warunki przyznania pomocy określone w przepisach, o których mowa w art. 1 pkt. 1 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 19.Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 3 wskazanej wyżej ustawy, wniosek o dofinansowanie jest oceniany w zakresie: poprawności sporządzenia i złożenia, zgodności planowanej operacji z celami środka, w ramach którego ma być realizowana operacja, celowości udzielenia pomocy na realizację planowanej operacji – w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 19 oraz zgodnie z kryteriami wyboru operacji przyjętymi przez komitet monitorujący.Skarżący złożył wniosek o dofinansowanie w dniu 20 listopada 2009 r. Zgodnie z przepisem § 43 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 września 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania, wypłaty i zwracania pomocy finansowej na realizację środków objętych osią priorytetową 2 – Akwakultura, rybołówstwo śródlądowe, przetwórstwo i obrót produktami rybołówstwa i akwakultury, zawartą w programie operacyjnym ‘’Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013’’ (Dz.U. Nr 147, poz. 1193 z 2009 r.) skierowano do Skarżącego wezwanie do uzupełnienia braków wniosku. Po dostarczeniu ostatnich dokumentów, wniosek stał się kompletny w dniu 15 stycznia 2010 r. i znalazł się na pozycji 200 listy wniosków. Dopiero wtedy Agencja mogła sprawdzić dostępność środków finansowych na realizację planowanej inwestycji, gdyż zgodnie z § 51 rozporządzenia pomoc w ramach środków o których mowa jest przyznawana do wyczerpania środków finansowych, zgodnie z kolejnością złożenia prawidłowo wypełnionego i udokumentowanego wniosku o dofinansowanie.Weryfikacja wszystkich wniosków złożonych w ramach środka 2.2. wykazała, że limit środków finansowych został wyczerpany na rzecz wnioskodawców, których wnioski uzyskały status kompletności i poprawności przed dniem 28 grudnia 2009 r. Taka sytuacja nie była możliwa do przewidzenia przez organ.Wobec stwierdzenia wykorzystania limitu środków ARiMR, zgodnie z przepisem art. 14 ust 4 ustawy poinformowała skarżącego w formie pisemnej o odmowie przyznania pomoc i podała przyczyny. Żaden z obowiązujących i mających zastosowanie w niniejszej sprawie przepisów, nie nakazuje ani nie zezwala na wydanie – w tej sytuacji – aktu stwierdzającego spełnienie przez przedmiotowy wniosek niezbędnych kryteriów pozwalających na otrzymanie dofinansowania. Treść ww. artykułu jest jasna i klarowana z tego względu nie potrzebna jest jego wykładnia o co wnosił skarżący. Należy również zauważyć, iż ww. przepis nie wskazuje jakie specjalne warunki musi spełniać pismo informujące o odmowie przyznania pomocy. Przepis mówi jedynie, iż informacja powinna być sporządzona w formie pisemnej i wskazywać przyczyny odmowy. Skarżący otrzymał takie pismo wraz z podaniem przyczyny odmowy.Odnosząc się do zarzutu, iż organ nie odpowiedział na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, należy stwierdzić, że nie znajduje on potwierdzenia w aktach sprawy. Zgodnie za art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 3 kwietnia 2009 r. o wspieraniu zrównoważonego rozwoju sektora rybackiego z udziałem Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz. U. Nr 72 poz. 619 z 2009r) w przypadku odmowy przyznania pomocy wnioskodawcy przysługuję skarga do sądu administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie Prezesa ARiMR do usunięcia naruszenia prawa. Natomiast aby skutecznie wnieść środek zaskarżenia, o którym mowa w omawianym przepisie art. 14 ust. 5 ustawy o wspieraniu, sięgnąć należy do odpowiednich regulacji ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) zwana dalej p.p.s.a., określających zasady i tryb skarżenia aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4. Zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a., skargę w tym przypadku można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu – w terminie 14 dni – do usunięcia naruszenia prawa. Jednocześnie w myśl art. 53 § 2 p.p.s.a., termin do złożenia skargi jest zachowany jeśli zostanie ona złożona do sądu w ciągu 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa lub jeżeli organ nie udzielił takiej odpowiedzi, w ciągu 60 dni od dnia wniesienia wezwania. Z ww. przepisów nie wynika, iż organ jest zobligowany do udzielenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Organ może ją udzielić lub nie. Z ww. przepisów wynika jedynie w którym momencie skarżący może wnieść skargę. W niniejszej sprawie Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pismem z dnia (…)czerwca 2010 r. znak (…)poinformował Skarżącego o negatywnym wyniku rozpatrzenia wezwania do usunięcia prawa tj. po upływie 60 dniowego terminu o którym była mowa powyżej. Z tego względu nie można uznać tego zarzutu Skarżącego za trafny.Odnosząc się do zarzutu naruszenia zasad postępowania należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, do postępowania w sprawach przyznawania pomocy na podstawie umowy o dofinansowanie nie stosuje się przepisów K.p.a., jednakże, na podstawie ust. 2 w tym postępowaniu organ, przed którym ono się toczy, stoi na straży praworządności, jest obowiązany w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy, udziela stronom, na ich żądanie, niezbędnych pouczeń co do okoliczności faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania, zapewnia stronom, na ich żądanie, czynny udział w każdym stadium postępowania. Zdaniem sądu, zasady te nie zostały, przy prowadzeniu postępowania administracyjnego, naruszone.Skarżący podnosił również, iż nie zrozumiałe są dla niego zasady przyznawania pomocy. To stanowisko Skarżącego stoi w sprzeczności ze złożonym oświadczenie w cześć VII wniosku o dofinansowanie, w którym to potwierdził, że znane mu są zasady przyznawania pomocy.Z tych wszystkich względów na zasadzie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) orzeczono jak w sentencji wyroku.