III SA/Gl 2257/10 – Postanowienie WSA w Gliwicach


Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Podatek od towarów i usług
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2010-09-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Treść wyniku:
Oddalono wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia
Sędziowie:
Gabriela Jyż /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia […] r. nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie wyroku

W treści wniesionej do tut. Sądu skargi, skarżący zamieścił dodatkowy wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.W jego motywach wskazał, iż z powodu wydanych przez organ podatkowy decyzji w sprawie zwrotu podatku VAT, posiadane na rachunkach bankowych środki zostały zajęte. W wyniku tych działań poniósł niepowetowaną stratę, albowiem jego firma utraciła płynność finansową. Ponadto fakt, iż wszelkie oszczędności gromadził na rachunkach, które zostały zajęte zarówno on sam jak i jego rodzina nie jestw stanie normalnie egzystować.Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.Stosownie do treści art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawoo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże sąd może na wniosek strony wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonaniaw całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zaistnieją szczególne ku temu okoliczności uzasadniające takie orzeczenie, tj. gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnychdo odwrócenia skutków.Podkreślić jednak w tym miejscu należy, iż powyższe unormowanie dotyczy jedynie tych aktów z zakresu administracji publicznej i czynności, które nadają siędo wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego zarówno doktryna jak i orzecznictwo rozumie spowodowaniew sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (por. J. Tarno: Prawoo postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 122; postanowienie NSA z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt II FZ 882/05, niepubl.). Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy zatem jedynie aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowanialub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki, oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (por.: postanowienie NSA z dnia 14 września 2005 r., sygn. akt II FZ 580/05, niepubl. oraz postanowienie NSA z dnia 17 lipca 2006 r., sygn. akt I FZ 281/06, OSP 2007, Nr 6, poz. 76). Do wykonanianie kwalifikują się natomiast wszelkie odmowne akty administracyjne (vide:Z. Kmieciak "Ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym",PiP 2003, Nr 5, str. 26). Wstrzymanie wykonania dotyczy bowiem sytuacji, gdy zaskarżony akt lub czynność wywołuje skutki materialnoprawne. Nie można z kolei mówić o wykonywaniu decyzji odmownej, ponieważ nie ma ona przedmiotu wykonania (węzła praw i obowiązków), który mógłby podlegać wykonaniu.W literaturze zwraca się uwagę na fakt, iż nie kwalifikuje się do wykonania większość orzeczeń rozstrzygających określone kwestie proceduralne w toku postępowania administracyjnego, a więc nie przyznające uprawnień i nie nakładające obowiązków, które wymagałyby wykonania (por. T. Woś, Hanna Knysiak-Molczyk, Marta Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Warszawa 2005, s. 295 i 296). Tymczasem w rozpoznawanej sprawie żądaniem wstrzymania wykonania zostało objęte postanowienie dotyczące odmowy przywrócenia terminudo wniesienia odwołania od decyzji organu podatkowego pierwszej instancji, którenie nakłada na zobowiązanego żadnych nowych obowiązków oraz nie zmienia wysokości powstałego wcześniej zobowiązania. W związku z powyższym skuteczność zaskarżonego postanowienia nie stwarza niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Rozstrzygnięcie tonie podlega bowiem realizacji w drodze egzekucji. Stąd podnoszona w treści wniosku okoliczność prowadzenia postępowania egzekucyjnego, w wyniku którego zajęto posiadane przez stronę rachunki bankowe, nie mogła zostać uwzględniona.Nie wynika ona bowiem z faktu wydania przedmiotowego postanowienia. Podstawą wszczęcia i prowadzenia postępowania egzekucyjnego jest bowiem wystawiony wcześniej tytuł wykonawczy, którego podstawą jest decyzja określająca bądź ustalająca zobowiązanie pieniężne, które podlega przymusowemu ściągnięciu (wykonaniu) w trybie egzekucji administracyjnej. W tej sytuacji nie może być mowyo wstrzymaniu zaskarżonego aktu, albowiem brak mu cechy wykonalności,co przesądza o niemożliwości pozytywnego ustosunkowania się do wniosku.W świetle powyższego, działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono orzec jak w sentencji.