II SAB/Gl 84/10 – Postanowienie WSA w Gliwicach


Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2010-12-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Iwona Bogucka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: sędzia WSA I. Bogucka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. S. na bezczynności […] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w przedmiocie dokonania oceny stanu technicznego obiektu postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie wyroku

Pismem z dnia 14 października 2010 r. W. S. wniósł skargę na bezczynność organu administracji w "sprawie dotychczas niezałatwionej przez: Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w C. oraz ograny wyższych Instancji". W odpowiedzi na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 20 października 2010 r. wzywające do sprecyzowania treści skargi, wskazał on jednoznacznie, że przedmiotem skargi jest bezczynność […] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w zakresie oceny stanu technicznego obiektów położonych w C. przy ulicy […]. Skarżący w załączeniu do skargi przedstawił szereg dokumentów stanowiących korespondencję z organami administracji różnych szczebli, w tym z Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w W. W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niewyczerpanie przez skarżącego środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym, wskazując jednocześnie, że przed tym organem prowadzone jest nadal postępowanie wszczęte na podstawie pisma W. S. z dnia […] r., przekazanego do ponownego rozpatrzenia przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia […] r., nr […].Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:Przepis art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm. – zwanej dalej p.p.s.a.) stanowi, że skargę można wnieść do Sądu po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie(art. 52 § 2 p.p.s.a.).W przypadku skargi na bezczynność organu takim środkiem jest zażalenie,o którym mowa w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 późn. zm. – zwanej dalej KPA). Przed wniesieniem skargi do Sądu należało więc wystąpić ze wspomnianym zażaleniem do organu wyższego stopnia, którym w realiach rozpoznawanej sprawy jest Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w W.Co prawda skarżący w odpowiedzi na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 24 grudnia 2010 r. wyjaśnił, że kilkakrotnie występował do organu administracji publicznej wyższego stopnia nad […] Wojewódzkim Inspektorem Nadzoru Budowlanego, tj. do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego, do Ministerstw, co przedstawiają załączone do skargi dokumenty, niemniej jednak w ocenie Sądu przesłane pisma nie mogą być potraktowane jako zażalenie w rozumieniu art. 37 KPA.W szczególności za takie zażalenie nie można uznać pism z dnia 29 lipca2010 r. oraz 20 sierpnia 2010 r., kierowanych do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, a to z powodu, że stanowią one odwołania od konkretnych postanowień wydanych przez […] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w toku postępowania administracyjnego. Również analiza pozostałych pism przesyłanych do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego czy też do Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego nie pozwala na stwierdzenie, że są to pisma stanowiące zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 KPA.Na marginesie Sąd pragnie zauważyć, że strona postępowania administracyjnego może w każdym terminie, aż do czasu załatwienia sprawy przez właściwy organ administracji, wystąpić do organu wyższej instancji z przedmiotowym zażaleniem precyzując, jakiego działania domaga się od organu, wydania jakiego rodzaju decyzji bądź postanowienia, a następnie – jeśli nie jest zadowolonaz przebiegu sprawy – może wnieść skargę do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu, którego bezczynność jest przedmiotem skargi.Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne należy stwierdzić, że wniesiona skarga na bezczynność organu okazała się niedopuszczalna z tej przyczyny, że przed jej wniesieniem strona nie wyczerpała właściwego środka zaskarżenia, a tym samym nie została spełniona przesłanka formalna wskazanaw art. 52 § 1 p.p.s.a. Mając to na uwadze Sąd postanowił odrzucić skargę jako niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.