Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2010-10-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika
Sędziowie:
Krzysztof Błasiak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu: – Krzysztof Błasiak, po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia doradcy podatkowego w sprawie ze skargi K. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 2 września 2010 r. Nr […] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc lipiec 2006 r., p o s t a n a w i a przyznać skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie doradcy podatkowego.
Uzasadnienie wyroku
Przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z 2 września 2010 r. Nr […], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu z 15 czerwca 2010 r. Nr […] określającą K. N. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za lipiec 2006 r. w kwocie 2.085 zł. Kwota ta stanowi jednocześnie wartość przedmiotu zaskarżenia. W związku z tym skarżący na etapie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu zobowiązany jest – zgodnie z postanowieniami § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 221, 2193 ) – do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł. Na dalsze koszty jakie mogą zaistnieć w przedmiotowej sprawie składają się opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia wyroku – stosownie do zapisów § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych ( Dz. U. Nr 221, poz. 2192 ) – w kwocie 100 zł oraz wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł ( § 3 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ).Skarżący K. N. na sporządzonym w dniu 16 listopada 2010 r. urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz.1270 ) – zwanej dalej p.p.s.a., zwrócił się o przyznanie w przedmiotowej sprawie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości.W efekcie analizy sytuacji finansowej, majątkowej i rodzinnej skarżącego, opisanej we wniosku oraz wynikającej z materiału dowodowego przedłożonego przez niego wskutek wezwania z dnia 18 listopada 2010 r., referendarz sądowy postanowieniem z 9 grudnia 2010 r. zwolnił go od kosztów sądowych w całości.Następnie wnioskiem z 25 stycznia 2011 r., sporządzonym na urzędowym formularzu, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia doradcy podatkowego.Odnośnie sytuacji rodzinnej, majątku i dochodach skarżący oświadczył, że wspólnie z matką zamieszkują w lokalu komunalnym o powierzchni 36 m², a jedynymi dochodami gospodarstwa domowego są dochody matki z tytułu emerytury w wysokości 1027 zł.Rozpatrując na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy zważył , co następuje:Stosownie bowiem do art. 245 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, które obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, a także w zakresie częściowym, obejmującym m.in. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków.Koszty sądowe obejmują opłaty sądowe i zwrot wydatków ( art. 211 p.p.s.a. ). Opłatami sądowymi są wpis i opłata kancelaryjna ( art. 212 § 1 p.p.s.a. ).Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1, pkt 1 p.p.s.a., następuje gdy osoba ta wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.Natomiast przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym, zgodnie z art. 246 § 1, pkt 2 p.p.s.a., następuje gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.Treść powołanych wyżej przepisów art. 246 § 1 p.p.s.a. wskazuje bowiem, iż prawo pomocy zarówno w pełnym w zakresie jak i w częściowym stanowi instytucję wyjątkową i dlatego udzielenie tego prawa może nastąpić jedynie w sytuacjach szczególnych.Jak bowiem zostało stwierdzone w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2004 r. ( GZ 71/04, ONSA i WSA 2005, nr 1, poz. 8 ) "udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe".Przy rozpoznaniu niniejszego wniosku, analizując sytuację majątkową i finansową skarżącego, wykorzystano również materiał dowodowy przedłożony przez skarżącego na skutek pisma tut. Sądu z 18 listopada 2010 r. Skarżący przedłożył bowiem kserokopie decyzji o przyznaniu emerytury, dokumentu potwierdzającego dokonanie zapłaty czynszu mieszkalnego oraz faktur dotyczących usług dostawy energii elektrycznej i gazu. Wraz tymi dokumentami przekazał również pismo, w którym oświadczył, że jedynymi dochodami gospodarstwa domowego są dochody matki z tytułu emerytury w wysokości 1.214,66 zł brutto, a które przeznaczane są na pokrycie kosztów związanych z opłatą czynszu w wysokości 236,89 zł, energii elektrycznej w kwocie 142,35 zł ( ostatni rachunek opiewający na kwotę 315,25 zł ), dostawy gazu w kwocie 129,58 zł oraz zakupem żywności, środków higieny, czystości i lekarstw ( karty 28-32 ).W ocenie referendarza sądowego, będącej wynikiem analizy wszystkich informacji podanych we wniosku o przyznanie prawa pomocy jak też wynikających z przedłożonego pisma i dokumentów, skarżący wykazał, że w jego przypadku zachodzi ustawowa przesłanka uzasadniająca przyznanie wnioskowanego prawa pomocy również w zakresie ustanowienia zawodowego pełnomocnika.Uznano bowiem, iż przy dochodach netto uzyskiwanych w skali miesiąca w wysokości około 1.027 zł oraz kosztach dotyczących utrzymania lokalu mieszkalnego i innych niezbędnych dla zapewnienia prawidłowej egzystencji dwuosobowej rodziny ( koszty zakupu żywności, środków higienicznych, sanitarnych i leków ) skarżący nie jest w stanie wygenerować środki finansowe ( podobnie jak to miało miejsce w przypadku wymaganych kosztów sądowych ) również na ustanowienie zawodowego pełnomocnika.Poza tym, jak wynika z przedłożonego oświadczenia, skarżący nie posiada również majątku mogącego przysporzyć mu określone pożytki i tym samym powiększyć potencjał finansowy jego gospodarstwa domowego.Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.