Sygnatura:
6341 Pozbawienie uprawnień kombatanckich oraz pozbawienie uprawnień dla wdów /wdowców/ po kombatantach
Hasła tematyczne:
Kombatanci
Skarżony organ:
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
Data:
2010-11-08
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Uchylono decyzję I i II instancji
Sędziowie:
Wojciech Jarzembski /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak sędzia WSA Wojciech Jarzembski (spr.) Protokolant Ewa Majchrzak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw […] w […] z dnia […] r., nr […] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw […] z dnia […] r., nr[…], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Uzasadnienie wyroku
II SA/Bd 1335/10UZASADNIENIEKierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371) pozbawił uprawnień kombatanckich Z. P. decyzją z […] maja 2010 r. Nr […] wskazując, iż ww. brał udział w ramach służby w KBW w walkach z niepodległościowym podziemiem, co było przyczyną przyznania uprawnień kombatanckich.Z. P. składając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wskazał, że uprawnienia kombatanckie nabył także "z tytułu przebywania w obozie hitlerowskim w P."Kierownik ww. Urzędu, decyzją z dnia […] sierpnia 2010 r. Nr […] na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. c w zw. z art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. utrzymał w mocy ww. decyzję. W uzasadnieniu wskazał, że analiza akt sprawy wskazuje, iż Z. P. odbywając służbę wojskową wykonywał zadania operacyjne związane bezpośrednio ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej od […] czerwca 1948 r. do […] kwietnia 1949 r. Wg organu fakt przebywania w obozie musi pozostać bez wpływu na wynik sprawy, albowiem najistotniejsze znaczenie ma ustalenie, że Z. P. jako osoba wykonująca określonego rodzaju czynności podczas służby w szeregach KBW nie może uzyskać uprawnień kombatanckich zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. c ww. ustawy o kombatantach…Składając skargę Z. P. zarzucił naruszenie art. 7 i 8 k.p.a. – poprzez nieuwzględnienie słusznego interesu obywatela, a przez to interesu społecznego, z uwagi na niepodjęcie jakichkolwiek kroków mających na celu "pozytywne" załatwienie sprawy i przeprowadzenie postępowania w sposób uniemożliwiający pogłębienie zaufania obywateli do organów państwowych oraz naruszenie art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a w związku z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach… poprzez jego niewłaściwą wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, bowiem pominięto fakt jego pobytu w obozie pracy w P., która to okoliczność stanowi samodzielną przesłankę uzyskania uprawnień kombatanckich i art. 25 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 1, 2, 3 i 4 tej ustawy poprzez ich niezastosowanie. Stawiając powyższe zarzuty skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy, poprzez ustalenie, że nie zostaje pozbawiony przyznanych mu uprawnień kombatanckich.Odpowiadając na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podkreślając, iż postępowanie w niniejszej sprawie organ przeprowadził zgodnie z przepisami prawa, dołożył starań do wyjaśnienia stanu faktycznego, natomiast zaskarżona decyzja została wydana na podstawie zgromadzonego w prawidłowy sposób materiału dowodowego.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:Stosownie do art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności organów administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, iż zadaniem sądu administracyjnego jest zbadanie zgodności zaskarżonej decyzji z przepisami zarówno prawa materialnego, jak i procesowego w odniesieniu do stanu faktycznego istniejącego w chwili wydania zaskarżonej decyzji.Zgodnie natomiast z przepisami art. 133 § 1 i art. 134 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy i wydaje wyrok po zamknięciu rozprawy na podstawie akt sprawy.Z akt sprawy natomiast wynika, że w decyzji Zarządu Wojewódzkiego ZBOWiD w T. z […] kwietnia 1989 r. przyznano skarżącemu uprawnienia kombatanckie z uzasadnieniem "ww. był więźniem obozu w P. oraz brał udział w utrwalaniu władzy ludowej po wyzwoleniu w szeregach KBW." Z akt sprawy wynika także, że skarżący przebywał w obozie od […] grudnia 1943 r. do […] stycznia 1945 r., a więc przez ponad jeden rok, zaś służbę wojskową odbywał w ramach powszechnego poboru od […] czerwca do […] grudnia 1948 r., tj. ponad pół roku.Z powyższego wynika więc w sposób jednoznaczny, że podstawą przyznania skarżącemu uprawnień kombatanckich nie była wyłącznie jego działalność jako uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej. Natomiast, z przepisu art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego wynika, że pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które na mocy dotychczasowych przepisów uzyskały uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944 – 1956 w charakterze "uczestników walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej", przy czym jednocześnie w dalszej części tego przepisu ustawodawca dopuszcza pewne wyjątki.Tak więc z treści tego przepisu można wyprowadzić wniosek, że "uczestnik walk o ustanowienie i utrwalenie władzy (…)" zachowuje uprawnienia kombatanckie, jeżeli ma te uprawnienia z innych tytułów określonych w tej ustawie. W toku postępowania o pozbawienie przyznanych uprzednio uprawnień kombatanckich, których tłem są złożone procesy historyczne, fakty odległe w czasie i zmienne oceny aksjologiczne, należy dołożyć szczególnej staranności, aby postępowanie administracyjne przez swoją sprawność i poprawność przekonywało o bezstronności organów administracji, dla którego istotnym wskazaniem powinna być zasada wyrażona w art. 8 k.p.a.W tym stanie rzeczy uznając, że nastąpiło naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy na podstawie art. 145 § 1 ust. 1 lit. a ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w pkt 1 sentencji wyroku i orzeczenie w pkt 2 opierając na przepisie art. 152 ww. ustawy.Uznając skargę za zasadną Sąd nie mógł wbrew żądaniom skarżącego wydać "orzeczenia co do istoty sprawy, poprzez ustalenie, że nie zostaje pozbawiony przyznanych uprawnień kombatanckich" ponieważ brak w ww. ustawie z 30 sierpnia 2002 r. ku temu podstaw prawnych.Natomiast organ prowadząc ponownie postępowanie uwzględni oceny i wskazania zawarte w niniejszym wyroku, które po myśli art. 153 tej ustawy mają dla organu moc wiążącą.