I OZ 1041/09 – Postanowienie NSA


Sygnatura:
6036 Inne sprawy dotyczące dróg publicznych
6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie … (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym)
Hasła tematyczne:
Inne
Sygn. powiązane: II SA/Sz 400/09
Skarżony organ:
Rada Miasta
Data:
2009-10-30
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Jan Paweł Tarno /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Dnia 9 listopada 2009 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2009 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 września 2009 roku, sygn. akt II SA/Sz 400/09 o odmowie dopuszczanie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika w sprawie ze skargi Z.B. na uchwałę Rady Miasta Szczecina z dnia 1 grudnia 2003 roku Nr XIII/269/03 w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych Miasta Szczecina oraz sposobu ich pobierania postanawia: oddalić zażalenie. 1 4
Uzasadnienie: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 25 września 2009 roku odmówił dopuszczenia P.S. do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika, w sprawie ze skargi Z. B. na uchwałę Rady Miasta Szczecina z dnia 1 grudnia 2003 r. dotyczącej ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych Miasta Szczecina oraz sposobu ich pobierania.
Sąd I instancji wskazał, że Z.B. pismem z dnia 6 marca 2009 r. wniósł, w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, skargę na wskazaną wyżej uchwałę Rady Miasta Szczecina.
W dniu 16 września 2009 r. wpłynęło do Sądu I instancji pismo P.S. stanowiące wniosek o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika. Wnioskodawca podniósł, że w całości popiera argumentację zawartą w skardze, bowiem podobnie jak skarżący został wezwany do uiszczenia opłaty dodatkowej na podstawie zaskarżonej uchwały. Wywiódł z powyższego, że wynik postępowania dotyczy jego interesu prawnego.
Sąd I instancji wskazał, że analiza treści art. 33 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazuje, że dopuszczenie danego podmiotu w charakterze uczestnika postępowania może mieć miejsce wyłącznie w tym postępowaniu sądowym, które w wyniku złożenia skargi staje się niejako "następstwem postępowania administracyjnego". Postępowanie administracyjne jest pojęciem prawnym i nawiązuje do regulacji zawartej w art. 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego. Jedynie postępowania enumeratywnie wymienione w tym przepisie stanowią "postępowania administracyjne" i do tego rozumienia odwołuje się przepis art. 33 § 2 ustawy p.p.s.a. określający przesłanki dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Tymczasem zaskarżona uchwała stanowiąca akt prawa miejscowego zapadła nie wskutek przeprowadzonego postępowania administracyjnego, lecz podjęto ją w trybie przewidzianym dla stanowienia prawa.
Skarga na uchwałę rady gminy będącą aktem prawa miejscowego jest skargą indywidualną przysługującą temu podmiotowi, którego interes prawny został naruszony zaskarżoną uchwałą.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł P.S.. Zarzucił błąd w uznaniu, że wnioskodawca nie mieści się w kategorii uczestników postępowania. W związku z powyższym wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W ocenie wnoszącego zażalenie posiada on interes prawny do występowania w przedmiotowym postępowaniu, który to interes należy rozumieć jako wzięciu przez prawo w ochronę polegającą na możliwości żądania od organu administracji podjęcia określonych czynności mających na celu zrealizowanie interesu lub usunięcie zaistniałego zagrożenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej p.p.s.a., udział w charakterze uczestnika postępowania może zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego.
Zasadnicze znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma stwierdzenie, że określenie -postępowanie administracyjne" użyte w komentowanym przepisie należy rozumieć szeroko, w znaczeniu -postępowanie przed organem administracji publicznej", jeżeli przepisy normujące to postępowanie przewidują w nim udział stron. Przykładem postępowania, które nie przewiduje udziału stron jest procedura stanowienia prawa miejscowego. Nie ulega wątpliwości, że zaskarżona w niniejszej sprawie uchwała jest aktem prawa miejscowego wydanym w wyniku przeprowadzenia postępowania legislacyjnego – w procedurze określonej w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007, Nr 19, poz. 115 ze zm.) Z regulacji art. 13b ust. 3 i 4 tej ustawy wynika, że rada gminy (rada miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach, może ustalić strefę płatnego parkowania. Rada gminy (rada miasta), ustalając strefę płatnego parkowania ustala wysokość stawek opłaty, może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi, a także określa sposób pobierania opłaty.
W konsekwencji należy podzielić stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, że art. 33 § 2 p.p.s.a. nie daje podstaw do dopuszczenia wnioskodawcy jako uczestnika postępowania w przedmiotowym postępowaniu sądowym.
Z tych względów, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w postanowieniu.
———————–
3
4

Uzasadnienie wyroku