Sygnatura:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-09-24
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Treść wyniku:
Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
Sędziowie:
Stefan Kłosowski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpatrzeniu w dniu 18 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. D. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie z jego skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] r., Nr […] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
Uzasadnienie: Postanowieniem z dnia […]r. Nr […] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy postanowienie Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […]r. w przedmiocie ustalenia dla K. D. opłaty legalizacyjnej w wysokości […],- zł za dokonanie odbudowy i rozbudowy budynku gospodarczego zlokalizowanego na działce nr […] przy ulicy […] w […].
Na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożył K. D., wnosząc jednocześnie o wstrzymanie jego wykonania, gdyż wykonanie postanowienia może narazić go na niepowetowaną szkodę.
Skarżący wezwany do doprecyzowania wniosku poprzez wskazanie i udokumentowanie okoliczności, uzasadniających złożony wniosek podał, że wykonanie postanowienia może wyrządzić niepowetowaną szkodę w jego mieniu. Według skarżącego przedmiotem postanowień I i II instancji jest stwierdzenie samowoli budowlanej skutkujące nakazem rozbiórki remontowanej przybudówki, a organy mają uprawnienie do przymuszenia skarżącego do wykonania w/w postanowień w drodze nałożenia na niego sankcji finansowych pod postacią grzywny, albo innych kar pieniężnych. Wobec powyższego skarżący uważa, że kwestionując podstawy wydania zaskarżonych postanowień ma pełne prawo uznać, że natychmiastowa ich wykonalność może spowodować obowiązek uiszczenia kar pieniężnych albo poniesienia kosztów związanych z przywróceniem budynku do stanu poprzedniego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Z kolei art. 61 § 3 wskazanej ustawy stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Sąd analizując przedmiotowy wniosek pod kątem wystąpienia wyżej wskazanych przesłanek stwierdził, że w sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Z uzasadnienia wniosku nie wynika, bowiem jakie skutki finansowe, majątkowe lub inną szkodę spowoduje dla strony wykonanie zaskarżonego aktu. Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu winno wskazywać konkretne zdarzenia i okoliczności świadczące o możliwości wyrządzenia wnioskodawcy określonej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wniosek taki może też być poparty odpowiednimi dokumentami obrazującymi choćby na przykład aktualną sytuację materialną strony i ewentualne konsekwencję majątkowe wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Wniosek treść uzasadnienia wniosku skarżącego powyższych wymogów nie spełnia.
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że przedmiotem postępowania zakończonego wydaniem ostatecznie zaskarżonego postanowienia, jest ustalenie opłaty z tytułu z Bożeno wniosku o legalizację obiektu budowlanego wybudowanego bez wymaganego pozwolenia, a nie nałożenie kary grzywny w celu przymuszenia skarżącego do wykonania rozbiórki obiektu budowlanego. Z wykonaniem postanowienia ustalającego wysokość opłaty legalizacyjnej nie można łączyć skutków jakie mogłyby powstać w związku z wydaniem decyzji o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego.
Nadto należy wyjaśnić, że niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do poprzedniego stanu. Wykonanie postanowienia dotyczącego należności pieniężnej nie w każdym przypadku musi łączyć się z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub trudnymi do odwrócenia skutkami, w przedmiotowej sprawie uiszczenie opłaty legalizacyjnej skutkuje prawnie skutecznym środkiem sanowania skutków powstałej samowoli budowlanej. W przypadku zaś uwzględnienia skargi i uchylenia postanowienia skarżący może otrzymać zwrot uiszczonej kwoty.
Także argumenty K. D. o wadliwości postanowienia organu I i II instancji nie mogą stanowić przesłanek przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego postanowienia. Należy podkreślić, że Sąd na tym etapie sprawy, nie bada zarzutów zgłoszonych w skardze, odnośnie niezgodności zaskarżonego aktu z prawem, a jedynie dokonuje oceny wystąpienia ustawowych przesłanek uzasadniających wstrzymanie jego wykonania.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i 5 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji

Uzasadnienie wyroku