Sygnatura:
6300 Weryfikacja zgłoszeń celnych co do wartości celnej towaru, pochodzenia, klasyfikacji taryfowej; wymiar należności celny
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Umorzenie postępowania
Sygn. powiązane: I GZ 107/09
I GZ 89/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-03-19
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Umorzono postępowanie sądowe
Sędziowie:
Włodzimierz Kędzierski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Dnia 29 kwietnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski po rozpoznaniu w Olsztynie w dniu 29 kwietnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym spraw ze skarg spółki A w P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[…]", Nr "[…]", z dnia "[…]", Nr "[…]",, z dnia "[…]", Nr "[…]", z dnia "[…]", Nr "[…]",,"[…]", Nr "[…]", z dnia "[…]", Nr "[…]", w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, określenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług zarządza połączenie spraw zarejestrowanych pod sygn. akt I SA/Ol "[…]" – I SA/Ol "[…]", w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz dalsze ich prowadzenie pod wspólnym numerem – I SA/OI "[…]" i postanawia : 1. umorzyć postępowanie w sprawie, 2. zasądzić od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej spółki A w P. kwotę 50.702 zł (słownie: pięćdziesiąt tysięcy siedemset dwa) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie: Spółka A w P. wniosła skargi na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[…]", Nr "[…]", z dnia "[…]", Nr "[…]", z dnia "[…]"., Nr "[…]", z dnia "[…]" Nr "[…]", z dnia "[…]", Nr "[…]", z dnia "[…]"., Nr "[…]",
Skargi te po podjęciu zawieszonych postępowań zostały zarejestrowane pod nr: I SA/OI "[…]"- I SA/Ol "[…]".
Na podstawie art. 111§1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. ), zwaną dalej p.p.s.a. Sąd zarządził połączenie spraw zarejestrowanych pod nr:
I SA/OI "[…]"- I SA/Ol "[…]"w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia, gdyż mogły one być objęte jedną skargą i prowadzić pod wspólnym nr I SA/OI "[…]".
Dyrektor Izby Celnej w Olsztynie wniósł o zawieszenie postępowania sądowego na mocy art. 126 p.p.s.a. do czasu rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia "[…]", I SA/Ol "[…]".
W odpowiedzi na złożony wniosek strona skarżąca wyraziła zgodę na zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron.
Na podstawie art. 126 w zw. z art. 131 p.p.s.a., Sąd zawiesił postępowanie w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia "[…]", w sprawie syg. akt "[…]" oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Celnej od wyroku WSA w Olsztynie z dnia "[…]" , w sprawie I SA/OI "[…]".
Pełnomocnik Spółki, który został ustanowiony po wniesieniu skarg, wniósł o podjęcie postępowania w tych sprawach i uwzględnienie skarg. W skargach został zgłoszony wniosek o zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.
Dyrektor Izby Celnej poinformował Sąd, że na podstawie art. 54
§ 3 p.p.s.a. uchylił zaskarżone decyzje i decyzje organu I instancji i umorzył postępowanie w tych sprawach. Wobec powyższego Dyrektor Izby Celnej wniósł o umorzenie postępowania sądowego.
Na podstawie art. 129 p.p.s.a. Sąd podjął postępowanie w tych sprawach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 201 § 1 p.p.s.a. zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a., czyli dokonania przez organ samokontroli. Natomiast do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Sposób obliczania stawek minimalnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji został określony w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. ( Dz. U. , nr 163, poz. 1349, ze zm. ) w sprawie opłat za czynności radców prawnych.
W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie umorzył postępowanie na podstawie art. 161 § pkt 3 p.p.s.a., gdyż w następstwie uchylenia przez organ w trybie samokontroli zaskarżonych decyzji i umorzenia postępowania celnego i podatkowego, postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe. W tej sytuacji o zwrocie kosztów przysługujących stronie skarżącej od organu Sąd orzekł na podstawie art. 200, art. 201 § 1 w zw. z art. 205 i 209 p.ps.a. Przy czym do kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw należą: wpis sądowy uiszczony, opłata skarbowa od przedłożonych pełnomocnictw procesowych i wynagrodzenie radcy prawnego. Wynagrodzenie radcy prawnego zostało ustalone, na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w łącznej wysokości 39.600 zł, z uwzględnieniem wynagrodzenia pełnomocnika w każdej ze spraw połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Sprawy dotyczące należności celnych, jak i określenia podatku są bowiem sprawami, których przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, o której mowa w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego rozporządzenia. Natomiast połączenie spraw, zarówno na podstawie art. 111 § 1, jak i § 2 p.p.s.a., nie czyni z tych spraw jednej, nowej sprawy. Połączenie podyktowane względami technicznymi i ekonomiką procesową nie pozbawia połączonych spraw ich odrębności i nie zmienia faktu, że łącznie rozpoznawane i rozstrzygane sprawy są nadal samodzielnymi sprawami (por. wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2008r., II OSK 374/07, LEX nr 468574). Dlatego Sąd przyznał wynagrodzenie pełnomocnikowi w każdej ze spraw połączonych pod wspólną sygnaturą I SA/Ol "[…]".
Należy również zauważyć, że były już rozpatrywane podobne sprawy dotyczące przyznania kosztów postępowania spółce A. W postanowieniu z dnia
"[…]", I "[…]"NSA stwierdził, że w przypadku umorzenia postępowania przez organ w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a., a następnie umorzenia postępowania sądowego, które stało się bezprzedmiotowe, wysokość wynagrodzenia pełnomocnika powinna zostać ustalona w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Bowiem to nie rodzaj decyzji procesowej podjętej przez sąd decyduje o podstawie przyznania pełnomocnikowi jego wynagrodzenia z tytułu zastępstwa procesowego, a przedmiot zaskarżenia określony w danej sprawie.
W konsekwencji łączne koszty postępowania zostały wyliczone w wysokości 50.702 zł (łączny wpis sądowy uiszczony przez Spółkę – 11.000 zł, opłaty od pełnomocnictw – 102 zł i wynagrodzenie radcy prawnego – 39.600 zł).
Mając powyższe na względzie, na podstawie powołanych przepisów p.p.s.a., orzeczono jak w pkt I i II w sentencji postanowienia.
Sąd orzekając o kosztach zgodnie z brzmieniem obowiązujących przepisów prawa dotyczących zwrotu kosztów postępowania stronie, dostrzegł fakt, iż strona korzystała w sprawach ze zwolnienia częściowego lub całkowitego od kosztów sądowych.
Dopiero po wniesieniu skarg ustanowiła pełnomocnika w sprawach i to w ponad 150. Rola pełnomocnika ograniczyła się w zasadzie do złożenia wniosków o zawieszenie postępowania i o podjęcie zawieszonego postępowania. Wynagrodzenie pełnomocnika w powiązaniu z wartością przedmiotu sporu pozostaje więc w jawnej dysproporcji z nakładem pracy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest wszakże władny do miarkowania wynagrodzenia pełnomocnika.

Uzasadnienie wyroku