Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-07-22
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Jacek Surmacz /przewodniczący/
Małgorzata Niedobylska
Maria Serafin-Kosowska /sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz Sędziowie NSA Maria Serafin-Kosowska /spr./ WSA Małgorzata Niedobylska Protokolant st.sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym na rozprawie w dniu 17 listopada 2009r. sprawy ze skargi "A" w S. spółka z o.o. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia […] maja 2009r. nr […] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania podatkowego – oddala skargę –
Uzasadnienie: Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia […] maja 2009r., nr […], po rozpatrzeniu zażalenia F. Sp. z o.o. z siedzibą w S. /zwanej dalej spółką/, utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia […] kwietnia 2009, nr […] odmawiające zawieszenia postępowania podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od grudnia 2005r. do czerwca 2006r.
Jako podstawę prawną postanowienia z 28 maja 2009r. wskazano art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. – powoływanej dalej jako Ordynacja/ a w uzasadnieniu stwierdzono, że nie zaistniała przesłanka zawieszenia postępowania wskazana w art. 201 § 1 pkt 2 cyt. Ordynacji, gdyż rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji nie jest w badanej sprawie uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.
W szczególności, wskazane przez spółkę – stronę, toczące się postępowanie karne, nie ma wpływu na wynik postępowania podatkowego. Strona jest osobą prawną, zaś ewentualnej odpowiedzialności karnej podlega osoba fizyczna. Ustaleń dowodowych dokonanych w postępowaniu karnym nie można więc traktować jako przesądzających o wyniku sprawy podatkowej. Ponadto, strona pomimo wyznaczenia jej kolejnych terminów, nie złożyła żądanych przez organ wyjaśnień i tym trudniej zatem jest znaleźć związek pomiędzy ewentualnym wynikiem postępowania karnego a treścią decyzji podatkowej.
Na przedmiotowe postanowienie spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.
Pełnomocnik skarżącej spółki zarzucił organowi naruszenie przepisu art. 201 § 1 pkt 2 cyt. Ordynacji i w uzasadnieniu skargi stwierdził, że postępowanie podatkowe powinno być zawieszone. Postępowanie karne toczy się od dwóch lat, więc względy szybkości postępowania podatkowego nie mogą stanowić argumentu dla odmownego załatwienia wniosku o zawieszenie postępowania. Stwierdził ponadto, że poglądy doktryny wskazują, iż wynik postępowania karnego może mieć wpływ na treść decyzji podatkowej.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie, powtarzając argumentację zaprezentowaną w zaskarżonym postanowieniu.
Rozpoznając wniesioną skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, zważył co następuje:
Stosownie do art. 201 § 1 pkt 2 cyt. Ordynacji, organ podatkowy zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Przepis ten, jak trafnie wskazał Dyrektor Izby Skarbowej, stanowi wyjątek od zasady szybkości postępowania podatkowego określonej w art. 125 § 1 cyt. Ordynacji. We wniosku o zawieszenie postępowania z dnia 19 lutego 2009r. spółka na jego uzasadnienie stwierdziła, że "toczy się postępowanie karne w przedmiocie niegospodarności w spółce" i ta okoliczność wskazuje na konieczność zawieszenia postępowania podatkowego. Z zebranych w toku postępowania dowodów /zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z 18 kwietnia 2008 r. oraz protokół przyjęcia tego zawiadomienia z dnia 21 września 2008 r.) wynika, że byłemu prezesowi spółki – W.Ż, aktualny prezes P.M. zarzucił popełnienie /wraz z około dziesięcioma innymi osobami, w tym z główną księgową spółki/ przestępstwa polegającego na działaniu na szkodę spółki w celu osiągnięcia własnych korzyści majątkowych. Czyny te polegały – według zawiadomienia – na sporządzaniu fikcyjnych faktur na usługi transportowe, realizowaniu "fikcyjnej operacji leasingowej sprężarek" oraz nieprawidłowych rozliczeniach "z fiskusem", co wywoływało niezasadne obciążenia finansowe dla spółki i wyprowadzenie z niej około 2-3 mln zł. W przedmiotowym zawiadomieniu zgłaszający stwierdził, że w 2008r. zauważył zgłaszających się klientów z fałszywymi potwierdzeniami wysłanych ze spółki pieniędzy, gdyż księgowa wystawiała przelewy bez pokrycia i robiła to w porozumieniu z W.Ż, który jako prezes dwóch konkurujących firm musiał działać na szkodę jednej z nich. Wskutek tych nadużyć wywołano "bałagan" wymagający korekt podatkowych zeznań miesięcznych.
Z przytoczonej okoliczności wynika wyłącznie to, że w sprawie byłego prezesa spółki toczy się postępowanie karne, którego przedmiotem jest ustalenie, czy miało miejsce działanie na szkodę spółki. Stanowisko skarżącej spółki, że wynik postępowania karnego jest nieodzowny do wydania decyzji podatkowej w sprawie określenia należności w zakresie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od grudnia 2005 r. do czerwca 2006 r., nie jest – jak prawidłowo przyjęły organy – uzasadnione. Stroną postępowania podatkowego jest spółka – osoba prawna będąca podmiotem określonych przepisami obowiązków i uprawnień podatkowych, zaś postępowanie karne prowadzone jest w sprawie czynów osób fizycznych. Ponadto, organ podatkowy obowiązany jest samodzielnie zgromadzić cały materiał dowodowy i ustalić fakty istotne dla rozstrzygnięcia danej sprawy. Z wydaniem decyzji organ podatkowy nie może zwlekać aż do czasu wyrokowania przez sąd karny w oczekiwaniu, że ewentualnie pewne ustalenia tego sądu mogą okazać się pomocne w ustaleniu prawdy materialnej w postępowaniu podatkowym. W stanie wiedzy organu nie można wskazać związku pomiędzy wynikami postępowania karnego i podatkowego. Wprawdzie zarzucane byłemu prezesowi i innym pracownikom spółki czyny mogą rodzić ich odpowiedzialność karną wskutek między innymi wprowadzania w błąd organów podatkowych, to jednak nie stanowi to podstawy do powstrzymania się przez organy podatkowe od samodzielnego prowadzenia postępowania wyjaśniającego.
Z naprowadzonych wyżej względów, Sąd na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./ skargę jako nieuzasadnioną oddalił.
Uzasadnienie wyroku