II SA/Gd 242/09 – Postanowienie WSA w Gdańsku


Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
638 Sprawy egzekucji administracyjnej;  egzekucja obowiązków o charakterze niepieniężnym
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-05-06
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy
Sędziowie:
Agnieszka Dusza-Kasprzyk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009r.na posiedzeniu niejawnym wniosku H. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 marca 2009r., nr […] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: odmówić wnioskodawczyni przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie: H. K. wnioskiem z dnia 27 sierpnia 2009r. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
We wniosku podała, że nie stać jej na pokrycie kosztów postępowania w sprawie i opłacenie adwokata. Skarżąca wskazała, że jest wdową wychowującą troje uczących się dzieci. Zły stan zdrowia i wiek 50 lat utrudnia jej znalezienie pracy. Wysokie koszty utrzymania domu zmusiły skarżącą do wynajęcia jego części za kwotę 1000 zł miesięcznie.
W związku z powziętymi wątpliwościami co do możliwości płatniczych wnioskodawczyni, Sąd, pismem z dnia 1 października 2009 r. (doręczonym w dniu 6 października 2009 r.), zobowiązał ją do przedłożenia następujących dokumentów źródłowych: wyciągu z posiadanych przez skarżącą rachunków i lokat bankowych – w tym konta i lokat dewizowych – z ostatnich trzech miesięcy z uwzględnieniem aktualnego salda tychże rachunków, bądź też oświadczenia o ich nieposiadaniu, odpisu zeznania podatkowego złożonego przez skarżącą za rok 2008 bądź oświadczenia o jego nieskładaniu, oświadczenia czy wnioskodawczyni korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej, czy podejmuje prace dorywcze ( jeśli tak to w jakiej wysokości dochody osiąga), przedłożenia dokumentów wskazujących, iż wnioskodawczyni jest osobą bezrobotną; kserokopii nakazów podatkowych odnośnie nieruchomości które użytkuje skarżąca; dokumentów obrazujących wysokość wydatków na utrzymanie domu; dokumentów obrazujących wysokość świadczeń otrzymywanych na dzieci (alimentów, rent rodzinnych, zasiłków rodzinnych itp.); oświadczenia w przedmiocie zarejestrowanych na skarżącą i wspólnie zamieszkujących pojazdów mechanicznych (podania marki, roku produkcji, daty zakupu i aktualnej wartości).
Wnioskodawczyni na powyższe wezwanie nie odpowiedziała.
Stosownie do art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 2), natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3). W przypadku osób fizycznych prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1) a w zakresie częściowym – gdy osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2 cyt. wyżej przepisu).
Ponieważ wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, to rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
Sama zainteresowana uniemożliwiła Sądowi pełną ocenę jej możliwości płatniczych. Sąd zaś nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzeń w sytuacji, gdy dokładne dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych wnioskodawczyni nie są znane, gdyż uchyla się ona od złożenia stosownych dokumentów, oświadczeń w tym przedmiocie. Jak już bowiem wskazano sprawą zainteresowanej jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy.
Z tych względów Sąd, na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Uzasadnienie wyroku