II SAB/Gd 41/09 – Postanowienie WSA w Gdańsku


Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-08-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w zakresie częściowym
Sędziowie:
Agnieszka Dusza-Kasprzyk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009r.na posiedzeniu niejawnym wniosku F. B. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: przyznać wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie radcy prawnego.
Uzasadnienie: Wnioskiem z dnia 9 listopada 2009r. F. B. wniósł o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Skarżący wyliczył stałe miesięczne wydatki na kwotę 775 zł i wskazał, iż pozostałą kwotę 740 zł przeznacza na wyżywienie swoje i żony. Dochodem rodziny jest emerytura skarżącego w wysokości 1525,74 zł netto, jego żona nie posiada uprawnień do jakichkolwiek świadczeń.
W wydatkach ujęta została płatność za operację zaćmy w lipcu br. na kwotę 2900 zł, opłaty za porady lekarskie, koszt zakupu leków, koszt wyżywienia dwóch kotów.
Referendarza sądowy stwierdził, że:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a.", przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania zaś w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przesłanki przyznania prawa pomocy osobie fizycznej sformułowane w art. 246 § 1 pkt 1 i 2 P.p.s.a. oparte są na zwrotach szacunkowych, których samodzielne stosowanie wywołuje konieczność oszacowania wystąpienia określonego w zwrocie szacunkowym stanu faktycznego, co wymaga porównania obciążeń finansowych ciążących na stronie w związku z jej udziałem w postępowaniu z jej realnymi możliwościami płatniczymi.
Stosownie do treści art. 245 § 1 w zw. z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. P.p.s.a. strona może ubiegać się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2 ustawy). Przysługuje ono osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy).
Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje – stosownie do treści art. 245 § 3 ustawy – zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego z urzędu. Przyznaje się je takim osobom, które wykażą, że nie są w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy).
Odnosząc przywołaną wyżej regulację prawną do realiów rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przewidziana w art. 246 § 1 pkt 1 ustawy przesłanka zwolnienia F. B. kosztów sądowych (tj. opłat sądowych i wydatków) oraz ustanowienia w sprawie fachowego pełnomocnika procesowego w osobie radcy prawnego z urzędu nie została spełniona w stopniu pozwalającym na uwzględnienie złożonego wniosku w całości.
Analiza stanu majątkowego i rodzinnego wnioskodawcy, jak również jego możliwości finansowych, dokonana w oparciu o podniesione w sprawie okoliczności oraz załączone do akt kserokopie dokumentów, prowadzi do wniosku, iż skarżący nie wykazał w dostateczny i przekonujący sposób, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Zwrócić uwagę należy, iż poniesienie przez skarżącego kosztu zabiegu zaćmy nie może w niniejszej sprawie zostać uwzględnione, gdyż koszt tego zabiegu skutkował już przyznaniem prawa pomocy w innej sprawie zawisłej przez tutejszym Sądem ze skargi F. B.
Podkreślić wszakże w tym miejscu należy, że użyte w art. 246 § 1 pkt 1 ustawy pojęcie "jakichkolwiek" stanowi synonim pojęcia "żadnych" zatem, jeżeli chociaż w niewielkim stopniu osoba ubiegająca się o przyznanie prawa pomocy jest w stanie ponieść koszty postępowania to prawo pomocy może jej zostać przyznane tylko w zakresie częściowym (por. Piotr Dobosz, Procedury administracyjne, model sądownictwa administracyjnego a "prawo pomocy" [w:] Polski model sądownictwa administracyjnego pod red. J. Stelmasiaka, J. Niczyporuka, S. Fundowicza, Oficyna Wydawnicza VERBA, Lublin 2003 r., s. 117).
Zasadne w związku z powyższym było rozważenie złożonego przez F. B. wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym – biorąc pod uwagę obecny etap sprawy – ustanowienie dla skarżącego radcy prawnego.
Przedstawione okoliczności, w połączeniu z zakresem złożonego przez skarżącego wniosku o przyznanie prawa pomocy uzasadniają zatem stwierdzenie, że ustanowienie przez F. B. we własnym zakresie radcy prawnego, stanowi zbyt duże obciążenie finansowe i może spowodować uszczerbek w utrzymaniu koniecznym skarżącego i jego żony.
Dlatego też, mając na uwadze powyższe na podstawie art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku