Co konkretnie powinien zawierać dokument, w którym ojciec dziecka
(na stałe zamieszkały za granicą) upoważnia mnie do podejmowania w
jego umieniu wszelkich decyzji dotyczących naszego, małoletniego
dziecka (np. decyzja o wydaniu paszportu, wyjazd za granicę itp.)?
Czy dokument ten musi być sporządzony u notariusza? Czy konieczne
jest, by sporządzony był w języku polskim?
Dziecko pozamałżeńskie, uznane przez biologicznego ojca. Ojciec
dziecka na stałe mieszka za granicą. Nie ma tam polskich notariuszy.
Ojciec dziecka zaproponował mi, że szwedzki notariusz potwierdzi, że
jego podpis jest prawdziwy. Może wydać mi takie oświadczenie po
szwedzku lub po angielsku.

Odpowiedź prawnika:

Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie stanowi ani o możliwości dokonania takiego pełnomocnictwa, ani tym bardziej o jego formie. W związku z tym należy jednak domniemywać, że udzielenie takiego pełnomocnictwa jest możliwe, na podstawie art. 95 §1 kodeksu cywilnego, gdyż kro stanowi jedynie lex spetialis do kc i w związku z tym przepisy kodeksu cywilnego mają zastosowanie w sytuacjach, których nie reguluje kodeks rodzinny i opiekuńczy. W związku z tym co do formy pełnomocnictwa należy zastosować art. 99 §2 kc, zgodnie z którym pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie. Umocowanie ogólne obejmuje tzw. czynności zwykłego zarządu, które to pojęcie nie może zostać expresis verbis przeniesione na grunt prawa rodzinnego. Niemniej jednak powyższa regulacja dotycząca formy pełnomocnictwa ma zastosowanie także przy pełnomocnictwie szczególnym, czyli do określonej czynności, o ile prawo nie przewiduje dla tej czynności formy bardziej rygorystycznej niż pisemna, czyli np. formy aktu notarialnego czy też formy pisemnej z poświadczonymi podpisami (art. 99 §1 kc). Tak więc pełnomocnictwo w rzeczonej sprawie może zostać udzielone w formie pisemnej (a sporządzone najlepiej w języku polskim), gdyż czynności prawne i faktyczne, których umocowanie to będzie dotyczyć, nie wymagają raczej żadnej formy szczególnej. Tym samym korzystanie z usług notariusza w niniejszej sprawie spowodowałoby jedynie trudności językowe i dodatkowe koszty.
Jeśli chodzi o treść takiego pełnomocnictwa, to powinno ono zawierać dokładne określenie mocodawcy i pełnomocnika, tj. ich imiona, nazwiska, adresy, numery i serie dowodów tożsamości, którymi te osoby się legitymują, oznaczenie dziecka, wraz z jego datą urodzin, oznaczenie daty i miejsca sporządzenia pełnomocnictwa, oraz określenie czynności, do których pełnomocnictwo upoważnia. Można to zrobić dwojako. Albo wymienić poszczególne czynności (enumeratywnie), do których mocodawca upoważnia pełnomocnika, albo po prostu podać klauzulę, iż „…upoważniam do sprawowania w moim imieniu władzy rodzicielskiej w zakresie podejmowania zwykłych czynności dotyczących naszego małoletniego syna matkę dziecka (dokładne oznaczenie osoby) bez konieczności uzyskiwania mojej zgody na dokonywanie tych czynności”. W praktyce więc można udzielić pełnomocnictwa ogólnego, bądź szczególnego.